Vandaag was de wereld wit.Helaas wel verijsd dus die sneeuw liep niet prettig voor de honden die nauwelijks naar buiten wilden.
Ik had eigenlijk met de auto ergens naar toe gewild om met Sara autorijden en wandelen te oefenen en om een leuker filmpje te maken. Maar vanwege gladheid enkel met Sara vanuit huis gaan lopen naar het bos en daar wat gefilmd.
We kwamen wat honden tegen in haar formaat maar hoewel ze hier een speelbuiging maakt snauwde ze hem daarop weer af. Typisch podenco Andaluz is ze erg op haar eigen mensen en hondenroedel gericht. Toch deed ze het als hond alleen heel aardig. Ze kan onverwacht nog in de stress schieten en willen vluchten maar de pieken zijn minder hoog en ze herstelt heel snel. Maar ik ben erg blij met het speciale tuigje. Aan de weg is ze ook nog gezekerd met extra lijn aan halsband maar die heeft ze dus al over haar kop getrokken bij schrik toen we het hek uitstapten de oprit op. Niet erg want uit dit tuig kan ze gelukkig niet dus ze zat gewoon vast. Ze is goed op me gericht en dan is het verleidelijk om te denken dat ze wel los kan maar dat zou zeer onverstandig zijn.
Maar ik geloof niet dat ze het mist verder om niet los te kunnen.
Ik ben bezig met een proeftekstje. Plaatsing bij een andere hond lijkt op dit moment toch wel de voorkeur te hebben.
Verder is het in huis een zalig hondje dat graag met je knuffelt. Echt een hondje dat zo in je hart kruipt en ik denk dat op de juiste plek mensen gek met dit zachte meisje zullen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten