Ook van Oskar wat foto's gemaakt. Tinka had er niet zo zin in. Maar ik moet nog van een maand foto mappen uitzoeken. 
Tja en Luna haar status is in ene verandert van opvang naar opvangblijver en dat is nog even wennen. Maar evengoed ook van haar een foto om te laten zien hoe goed het gaat. 
Vandaag moest arme Luna nuchter blijven en gingen we naar de dierenarts. Ze is onder narcose geholpen aan haar gebit. Twee tanden en een kiesje eruit en de tanden verder schoongemaakt. Daarnaast is er een echo gemaakt omdat de bloedwaardes toch zorgen gaven voor lever, gal en alvleesklier. De lever zag er goed uit maar bij de alvleesklier was een flinke tumor te zien. Wat Luna heeft is niet zoals indertijd bij Droopy te ondersteunen met Zymoral. Bij haar is geen behandeling en geen medicatie mogelijk en andere medicatie kan zelfs haar leven flink verkorten. Maar ja als je 15 jaar bent dan gaat het om kwaliteit van leven en niet om langer leven. Dus ze krijgt wel gewoon pijnstilling vanwege de artrose en cholodin voor haar koppie en supplementen. Er is speciaal voer maar dat kan ook resulteren in terugkeer van de darm problematiek dus dat moet voorzichtig worden bekeken aangezien ze nu redelijke ontlasting heeft en het juist zo fijn is want ze was weer een kilo aangekomen en met 9 kilo nu op een mooi gewicht. Ze mist bespiering maar dat is de vraag in hoeverre het door alle problematiek nog terug op te bouwen is. Doel is Luna een fijn leven te geven. Dan maar korter maar wel dat ze kan genieten. Dat vinden we belangrijker. We hebben haar teruggetrokken uit adoptie. Dat betekent dat er naast de fikse dierenarts rekening van vandaag ook dus geen adoptiebijdrage terug zal vloeien die het (toch al duurdere) transport en de kosten aan Spanje dekt. Verwachting is dat op gegeven moment ze heel veel pijn zal gaan krijgen. Ik ben blij dat haar gebitje gedaan is want dat brengt weer kwaliteit van leven maar tegelijk heeft de narcose en wat van de medicatie vandaag natuurlijk weer een belastend effect. Bij het ophalen in de dierenartspraktijk bij halen leek ze me niet te herkennen maar gelukkig bij thuiskomst was het haar al weer allemaal vertrouwd en merk ik weinig verder aan haar dat ze narcose heeft gehad. Op het moment van de foto Luna dus maar verteld dat ze nu echt thuis was. Hopelijk vindt ze het niet erg om de rest van haar leven met mij opgescheept te zitten😁. Welkom thuis Luna! 
Het was een korte wandeling al bleek ze thuis al weer droog. Doordat ik lekkere snoepjes mee had, heeft ze het geloof ik toch leuk gevonden. Morgen dus spannende dag vanwege de narcose en mogelijke bevindingen onderzoek lever en alvleesklier waarvan de bloedwaardes niet helemaal goed lijken te zijn. 
Snoopy kreeg bezoek en vond het gezellig. Hij mocht mee en zat lekker op schoot in de auto bij zijn nieuwe vrouwtje maar keek even wat raar toen ik niet mee ging. De eerste berichten waren dat hij dolblij met al zijn nieuwe speeltjes rondliep. Snoopy heeft lang moeten wachten maar de woon en wandelomgeving zijn ideaal voor dit manneke. En geen andere honden die er met je speeltjes vandoor gaan. Ik kreeg troostchocolade en dat had ik wel even nodig. Heel veel geluk manneke!
Vandaag heerlijk gewandeld op een stuk waar we al een tijd niet geweest waren omdat ik er vanwege werkzaamheden niet kon parkeren.
Maar het nieuwe stuk pad is klaar en de zandbulten weg en we konden er weer heen.
Snoopy wandelde er altijd zo graag en is dan fijn zo op de valreep daar nog even gezellig samen te struinen.
Stiekem in de viezigheid rollen hoort er ook bij vond Snoopy. 
Zowiezo nat en modderig omdat het flink geregend had maar het was gelukkig niet heel koud en we hebben beide genoten.
De twee aandachtspunten bij de omheining zijn inmiddels aangepast en de adoptanten hebben al inkopen gedaan en hij lijkt zo welkom. Nu duimen dat morgen de kennismaking goed gaat en hij mee mag naar zijn nieuwe huisje.
Het huisbezoek voor Snoopy was heel positief en a.s. zaterdag krijgt hij bezoek. Spannend hoor.
Vandaag heeft hij me nog even geholpen om tussen de sneeuw buitjes door (bleef niet liggen maar is wel koud buiten) met Cebra een stukje te lopen zodat ik kan filmen hoe goed Cebra nu mee loopt aan de lijn. Geen salto's meer die waren eigenlijk de 2e keer oefenen (met hulp van lekker snoep) al over; ze had het snel door. Inmiddels loopt ze regelmatig stukjes mee aan de vaart en ze heeft ook al haar eerste echte wandelingetjes gemaakt. Nog kort maar het kan nu opgebouwd. Er is nog wel een groot verschil met of zonder hondenmaatje. 
Overdag ligt ze met rusten en alleen zijn nu naast Phuc en dat gaat steeds beter. Daar Phuc in de nacht sinds een jaar is teruggevallen in zijn jeugdtrauma's en in het donker niet meer alleen kan slapen ligt Cebra voor het gemak ook nog steeds op de slaapkamer. De andere honden verschuiven nog wel eens in huis en haar op een andere plek liggen om de nachten op te bouwen is nog even niet handig. Had eigenlijk ook niet verwacht dat ze hier nog zou zitten. Hopelijk helpt de video dat ze nu wel aan de lijn kan lopen mee bij het vinden van een fijn huisje.
Zo'n 11 jaar geleden kwam ze hier als pupje Delia binnenstuiteren. Ze vond een heerlijk huisje en ging Sproetje heten, want toen had ze ook nog een heerlijk sproetekoppie. Toen na een paar maanden haar oude maatje overleed kwam er een Briard pupje als nieuw maatje. Dikke pret, helemaal toen ze ook nog in Frankrijk gingen wonen. Afgelopen zomer nog contact gehad en je was nog in goede conditie en kon nog steeds als breton spaniel mix stiekem op jacht ervandoor gaan. Onlangs zouden jullie het leven op het Franse platteland weer gaan inruilen voor Nederland en werd je ziek. Een darmontsteking, het begon onschuldig maar in 5 dagen tijd kon je niet meer lopen en eten en ondanks dat verschillende dierenartsen er alles aan gedaan hebben vielen je organen uit. Je vrouwtje kon niet anders dan je laten gaan. Ze had altijd gedacht dat jij ruimschoots Kaya zou overleven maar in een paar dagen tijd was haar vrolijke meisje er niet meer. Pascale heel veel sterkte!
Luna is weer verder vooruit gegaan. Stabieler in haar ontlasting en op de cholodin even 1 dag een grote opleving en zelfs dat ik echt mocht aaien. Dat viel wel terug naar weer afstandelijker maar opvallend is wel dat al na 1 keer medicatie ze al ging horen. Ze was allerter en moest er zelf aan wennen. Staat inderdaad dat cholodin daar ook verschil in kan brengen en is echt mooi zo het verschil te zien. Ze gaat zelfs voorzichtig haar naam weer herkennen. Best kans dat zelfs toen ze voorheen nog wel kon horen ze al heel lang gewoon niet aangesproken meer werd door haar baasjes. Het mee gaan in de auto lijkt inene ook positieve herinneringen boven te brengen. Ze wil zelf in de auto klimmen dus ze voelt zich sterker al moest ik toch echt nog helpen. Ik moest iets afgeven verderop in het dorp en daar vlakbij is een mini stukje wandelpark. Net een leuk wandelingetje voor Luna. Geen knuffelhondje maar aardig weer op de rit aan het komen en genietend van kwaliteit van leven. Nog geen bericht van de dierenarts wat de bevindingen van het bloedonderzoek is. Morgen zelf maar even gaan bellen.
En dan is daar inene een reactie voor langzitter Snoopy die hem alles lijken te kunnen bieden. Woensdag huisbezoek.
Voor
Tijdens
Na.
Gister was het weer klusdag en niet leuk voor de honden want rond hele huis werd er gemeten en gekeken. Mijn oude huis heeft een oude fundering. Die is gebaseerd op dit soort toogjes en die zijn na meer dan 100 jaar natuurlijk niet meer zo perfect. Dat geeft wat scheuren in de dikke muren binnen en buiten en daarom is het even goed onderzocht. Interessante uitleg gehad.Nadat het vorig jaar erg tegen zat met de klussen nu inene een meevaller. Het verrotte schuurtje dat op instorten stond, kon vanmiddag al verwijderd omdat de vakman bij een andere klus lekker was opgeschoten.
Samen aan het wachten bij de dierenarts. Luna vond het toen nog wel okay. Later werd het spannender want in de behandelkamer werd ze helemaal onderzocht en dus betast. Hart en longen luisteren, buik voelen, bultjes bekijken, licht in ogen schijnen en daarna ogen druppelen, hechting die er nog zat van afgelopen zomer verwijderen, gebitje kijken, pootjes voelen. Ze onderging het braaf. Bij het temperaturen werd ze wat minder enthousiast en bij het bloedaftappen moest ze goed stil staan en dan moet je ook goed vastgehouden door meerdere mensen die aan je zitten en dat was voor haar toch wel stressvol. Ze heeft ruim snoepjes gehad natuurlijk. Aanraking is eng maar ze is verder geen bang hondje. Ze is niet slecht gesocialiseerd eigenlijk. Eten is dus een ingang want honger heeft ze en ze bleef dan ook gretig snoep aannemen. Sterker nog bij het tussendoor even rondlopen zat ze tot twee keer toe bij de dierenarts in haar lunch tas dus ik hoop dat er nog wat lunch over was. Volgende keer maar na de lunch een afspraak maken en niet vlak ervoor, anders zijn we vast niet meer welkom 😁 
Zoals dierenarts al zei:"ziet weinig maar dat neusje werkt dus perfect". Vaak genoeg ben ik opgelaten omdat een hond plast of poept in de praktijk maar dat was vandaag niet het geval ondanks dat Luna hier in huis regelmatig een ongelukje heeft. Dus dat was wel fijn. Van 7 kilo aangekomen naar 8 kilo dat is mooi maar de diareeproblematiek is nog maar wankel onder controle en zeker snoep maakt dat ze zo weer tussen de keutels door aan de dunne is en ze heeft nog bloed bij haar ontlasting. Ze moet verder aankomen dus doorgaan zoals ik nu bezig ben. Gevraagd of ze ook nu metrcobac mocht nu ze wat was aangesterkt en dat mocht. Dat ruimt ook nog weer wat op in de darmen mocht er toch giardia of andere flagaten de darmonsteking in stand houden. Ze krijgt al een tijdje Spagyriek dat haar immuunsysteem op dat vlak versterkt maar even zo een kuurtje ernaast kan toch helpen bij sneller herstel van de balans in de darmen. Het is natuurlijk wel weer medicatie die ook zijn belasting heeft voor in dit geval lever. Haar bloed wordt uitgebreid onderzocht en is naar lab dus dat is nog even wachten. Slechte gangwerk voor dat is vrijwel zeker artrose aan beide ellebogen. Dierenarts liet me ook zien dat daar aan beide kanten een verdikking zit. Schouder reageerde ze niet op en lijkt goed dus manken dus voortkomend uit de artrose ellebogen. Botkanker kan ook maar lijkt niet waarschijnlijk aangezien ze er wel gewoon op kan lopen. Ik gaf al pijnstilling en glucosamine en veel meer kan je niet doen. Het is balans zoeken met spieren opbouwen door bewegen en voorkomen dat je de ellebogen overbelast. Wandelen doen we nog maar heel beperkt en heel kort maar Luna kan erg onrustig in hoog tempo heen en weer darren door huis ipv lekker in een mandje te gaan slapen. Honger en diaree zijn redelijk over en ze was beslist al wat rustiger maar toch voor deze leeftijd, een hondje die slecht rust neemt. Vandaag echter moe en zag haar wel veel slapen. Omdat ze ook wat andere dingetjes heeft zoals neiging veel rondjes rechtsom te draaien advies gekregen om even de cholodin in te zetten. Dat heb ik nog van Whoopi. Als dat goed werkt dan gaat ze wat tegen dementie krijgen, maar dan vermoedelijk wel een ander middel. Vanavond in ieder geval begonnen met de cholodin en komende week maar eens kijken of het verschil lijkt te maken en de oorzaak van sommige afwijkende gedragingen toch in de lijn van lichte dementie ligt.
Afhankelijk van de bloedtest uitslagen krijgt Luna dus hopelijk nog een gebit schoonmaak als ze denken dat ze de narcose aan zal kunnen. Lya en Natasja heel veel dank voor de eerste donaties voor Luna. Dan is toch weer een deel van de rekening vandaag gedekt. Ik ben blij dat we dit voor Luna kunnen doen.
Luna werd in mei 21 op haar oude dag afgestaan door haar baasjes vanwege geen tijd. Bij overname van dit vriendelijke hondje voelde de asielhoudster knobbeltjes en vroeg of Luna bekend was met mama tumoren. De mevrouw antwoordde verontwaardigd dat ze dat toch niet kon weten; ze was toch geen dierenarts en ze had Luna al in geen jaren aangeraakt!!! Tot zover haar liefdevolle baasjes….. Luna leek zelfs op haar oude dag nog beter af in het grote asiel waar ze 2 maanden later begin juli 21 geopereerd werd en goed herstelde. 
Maar ja een hondje van 14 jaar is kansarm op adoptie en na driekwart jaar zat ze er nog. We hadden zelf na mei geen honden meer kunnen laten komen van dit asiel, maar nu er vlak voor de kerst enkele honden naar Nederland kwamen konden we Luna toch niet laten zitten. Het is winter en het vriest daar ook en de kennels zijn niet verwarmd. Luna mocht toch niet sterven in het asiel omdat niemand haar wilde hebben? 
Verstandig was het niet, maar we hebben geen moment spijt dat we haar hebben laten komen.
Ze was mager en had darmontsteking en zou het vermoedelijk niet veel langer hebben gered op haar leeftijd. Ze struinde op asiel video en hier bij aankomst als een bezig bijtje rond en werd daarom vermoedelijk als actief omschreven, maar het is een soort onrust die mogelijk ook voortkwam uit honger en buikpijn. We hoopten op een huisje met de kerstgedachte maar Luna was niet fit en daarnaast een hondje die welliswaar vriendelijk is en niet bang, maar duidelijk niet meer weet wat ze met aanrakingen aan moet en even gezellig aanhalen en knuffelen zit er nog niet in. Ik had nog niet over haar gepost maar was wel heel druk met haar bezig want haar darmproblematiek vroeg veel aandacht. Ze heeft inmiddels redelijke ontlasting al is ze er nog niet. Ze is gelukkig wel aangekomen en is iets rustiger.
In huis en tuin volgt ze me op de voet en het is nog wel zo dat ze uit zichzelf maar weinig in een mandje gaat liggen. In een benchje naast mijn bed heeft ze rust en kan ze het ook prima aangeven als ze er uit moet. Ze zoekt veel contact door naar me te kijken en zoekt in je handen naar eten, maar is dus geen leuk aanhankelijk troetelhondje. Intuigen is een dingetje want aanraking is iets wat ze mijdt.
Eenmaal aangelijnd loopt ze wel makkelijk mee en als ik me aan haar opdring als ze niet weg kan lijkt ze ook wel prettig te vinden als ik haar oren masseer. Ze ondergaat het en draait na even aandringen ook niet meer haar kopje weg en hartje is rustig. 
Luna staat wel ter adoptie maar het is lastig gezien haar hoge zorgbehoefte en het feit dat ze eigenlijk nog de medische molen door moet want hoewel eigenlijk een lief sociaal hondje is het dus geen knuffelhondje en loopt ze welliswaar met hoog tempo door huis en tuin; ze loopt wel iets mank voor en heeft weinig bespiering dus lange wandelingen zit er op dit moment niet in. We kunnen niet aangeven hoe lang dit lieve hondje nog heeft. Enkel dat ze het verdiend nog even een rustige fijne oude dag te genieten bij mensen die van haar houden. En dan ook wel heel veel van haar houden!
Morgen staat een uitgebreid consult gepland. Luna wordt 17 februari 15 jaar oud. Ze ziet en hoort niet goed en heeft wat bulten die vermoedelijk niet zorgwekkend zijn maar de darmproblematiek is er ondanks de verbetering nog en daarnaast dus de onrust alsof ze zoekende is. Maakt vaker een draai naar rechts lijkt het. Komt toch ook weer niet dement over of heel gestresst. We willen graag kijken of ze haar bloed breed kunnen onderzoeken op de orgaanfuncties. Mogelijk rontgen. Vraag is kan ze nog onder narcose want haar gebit is ook aan reiniging toe. 
Morgen dus met dierenarts overleggen en puzzelen wat we nog voor haar op haar oude dag kunnen betekenen en wat ze aan belasting nog aan zal kunnen.
Het kerst-transport was met een andere transporteur dan normaal en duurder en dat betekende dat er al dat de adoptiebijdrage het niet dekte en er toegelegd werd bij elke adoptie. Bij Luna de vraag of iemand haar wil adopteren en de adoptiebijdrage in ieder geval terug komt. Daarnaast begint nu de medische mallemolen en dat zal ook wel de nodige pittige dierenartsrekeningen gaan opleveren. Uiteraard krijgt ze hier al het nodige aan supplementen en dergelijke en speciaal voeding. Ik durf het na Gisha bijna niet te vragen (dank voor wie gedoneerd heeft voor Gisha want haar medische kosten zijn nu voor een groot deel gedekt) maar mochten er nog mensen suikertante of oom voor Luna willen zijn dan heel graag. Ik ben dankbaar dat stichting Esperanza Hoop voor Honden haar toch heeft willen laten komen. Dit lieve dametje is zo tekort gekomen in haar leventje en zeker de laatste jaren verwaarsloosd geweest en dat proberen we voor haar laatste levenstijd goed te maken. Gelukkig is haar eetlust prima en heeft ze geen probleem met de extra maaltijden.
We knuffelen welliswaar niet maar ik geloof dat ze me toch wel erg lief vindt want ze is echt mijn schaduw en na Whoopi die in zomer 2020 is overleden, heb ik nu een nieuwe fan achter me aan lopen die hoopvol naar me opkijkt als ik naar haar kijk. Dat is goed voor mijn ego! Hopelijk vindt ze me na het dierenartsconsult morgen (waar ze toch even helemaal nagekeken wordt en bloed afgetapt dus de nodige stressvolle aanrakingen en houdingen) nog aardig en betrouwbaar en snapt ze dat het is omdat ik haar wil helpen.
De afgelopen jaren verraste de adoptante van Boemer (Bobo 2015) mij rond de kerst met kwaliteitsvoer, kauwies voor oud en nieuw en ander goed spul voor honden die een extraatje nodig hebben. Langsbrengen dat gaat even niet meer, maar evengoed kreeg ik bericht dat ik weer voorraad mocht inslaan voor de honden. Dat kwam goed uit want ik was echt door alles heen. Maar omdat ik van andere lieve mensen wat kauwies en snoep kreeg waarmee ik het jaar kon uitzingen met de honden en het gelukkig dit jaar wat rustiger was qua knallen, kon ik de tijd nemen om een goede bestellijst maken en heb ik 30 december een grote bestelling gedaan die in het nieuwe jaar stukje bij beetje binnenkwam.
De voorraad voer was ook bijna op. 
Van lege planken en lege tonnen boven naar een goed gevulde voorraad!
Wat geweldig toch weer! Door deze hulp kan ik goed voor de opvanghonden blijven zorgen.
Alles wat ik heb aan kleden is nu in gebruik. 
Dat betekent soms lege mandjes of slechts dunner laagje of zoals hier een veel te groot dekbed in een mand stoppen. Niet dat Snoopy daar mee zit want er mag van hem geen hond bij.
Voor de benches was het zoeken. Nu is het gelukkig even minder koud maar in mijn huis is de vloer koud en tocht het snel en wil ik in de winter onderin de benches eerst een dik vetbed of kussenmat hebben. Dankbaar ben ik dan ook voor de donaties van Joke en van Gonny die ik samengevoegd heb en waar ik eind december 6 grote dikke matjes voor het besteld. Had nog twee euro over en de shampoo flessen waren slechts 1 euro per stuk en daar zat ik ook aan de laatste fles dus dat kwam mooi uit. Vandaag kwam het binnen. Wat een mooie stapel. Heel veel dank!
Gisha is het nieuwe jaar goed begonnen en dook in de armen van haar nieuwe baasjes. Gedroeg zich als blij ei maar was ook wel erg druk door alle opwinding en aandacht en begon ook flink te speelbijten iets wat ze de laatste dagen hier ook meer deed. Even Mamba erbij maar in standje hyper was ze ook de druk naar kleine oude Mamba en liet zich slecht afleiden. Dus Mamba weer rust in huis gegeven en enkel grote Darwin liep erbij. Dus naast haar leuke kanten ook haar negatieve kanten gezien, maar dat er opvoedwerk aan zat was hun bekend en daar schrikken ze niet voor terug.
Zo heeft deze heerlijke pubermeid nu een eigen huisje en wat ben ik blij voor haar. Heel veel geluk Gisha!
