Herfst

Of ik wil poseren voor de wingerd in herfstkleuren?Met een pluche egel omdat de echte egel nog slaapt?En dan ook nog vragen of ik mijn oor wil terug klappen.Ja doei!

heiig en in middag en avond gewoon warm

Gek weer vandaag.Wandelen met wat motregen in kleddernat gras. Maar later in de middag kwam ook de zon. En was het eerder deze week al flink koud en droeg ik al mijn handschoenen; vandaag was het buiten warmer dan binnen. Begin avond met Brown nog in de schemering/donker zonder jas gelopen. Heerlijk. Mag van mij nog wel even zo zacht blijven, zeker als ik droog kan wandelen. 

Alleen met Freek op pad voor wat socialisatie

Vanmiddag medicatie voor Lydia ophalen in Bovensmilde en meteen Freek meegenomen voor wat socialisatie. Ik kwam tegelijk aan met een mevrouw die haar katten kwam ophalen. Het was rustig in de praktijk en de mevrouw was ook heel rustig en Freek reageerde heel goed op haar. Daarom het aangedurfd om haar op gegeven moment aan Freek wat lekkers te laten geven (stukje van een vleesstick gekocht bij de Action met de cadeaukaart van de baasjes van Cora) en dat nam hij aan. Hoera! Toen was ik aan de beurt en medicatie in mijn tas gedaan. Daarna kreeg Freek ook van de assistente nog lekkere Frolic dus zijn dag was goed. Niets handson hoeven in de praktijk maar wel even buiten je comfortzone. Spannend voor Freek dus om het af te schudden nog kort even uitwaaien op het fietspad bij het schietterein.Trots op Freek!

Super Jachtmaan

Vanavond gingen we op jacht. Het doel was een foto te schieten van de volle maan boven Smilde. In eerste instantie zat de maan achter sluierbewolking maar toen we weer terug waren in de bebouwde kom werd de maan zichtbaar.Meteen een mooie video gemaakt waarop te zien is dat Kito nu echt mee wandelt. Voor wie dit vandaag leest en nog naar buiten gaat om de hond uit te laten..... kijk omhoog en geniet! Deze volle maan is groter dan gewoonlijk. Een prachtig en bijzonder gezicht!!

Lydia 1 jaar in de opvang

Vandaag is het 1 jaar geleden dat Lydia in Nederland aankwam. Even quality time met een boswandeling. We hebben saampies een uur in het bos gewandeld. Lydia heeft genoten van alle geurtjes en bleef van links naar rechts zoemen om overal te ruiken.We blijven ons best doen om een liefdevol mandje te vinden met heerlijke snuffelwandelingen voor Lydia. 

Lydia mocht loslopen

​Sinds de mislukte adoptie is het moeilijker om met andere honden te gaan wandelen en Lydia thuis te laten. Ik heb thans natuurlijk minder honden en ik probeer normaal in de ochtend nu met de hele roedel van 4 wandelhonden te lopen. Brown en Lydia aangelijnd en dat matched niet echt dus ik moet de lijnen steeds ontvlechten. Maar omdat Lydia sindsdien ook meer aan me hangt had ik haar soms even een paar meter los iets wat ik bij Brown niet hoef te doen want die krijg je dan niet meer 123 te pakken.Dit keer op het tractorpad besloten haar bijna het hele stuk los te laten. Lydia heeft jachtinstinct, maar reageert niet op de kieviten die verderop zaten. Gelukkig nog geen ganzen in de velden want daar is ze wel allert op. En zou ze een haas zien dan zou ik haar wel nog zeg maar in zicht hebben. Enkel bij het laatste knollenveld wel even aangelijnd gehad want stel dat ze daar een haas achterna gaat richting de landweg of sluizen dan is ze ook nog eens zo uit zicht. Het ging heel goed en ze kwam regelmatig een snoepje halen. Toen ik bijna terug was bij de auto aarzeling of ik haar zou aanlijnen maar ja door die modder heen navigeren is met enkel Brown makkelijker dus ik had Lydia nog los. Zani kon in het begin nog wel eens de auto voorbij lopen en stukje landweg in willen maar Lydia lijkt wel okay met auto rijden. Echter het was niet dat Lydia weg liep.... ze liep gewoon niet verder. De andere honden zaten met wat snoepjes inmiddels in de auto maar Lydia stond nog in de modder. Niet omdat ze niet verder durfde maar omdat het kennelijk zeer smakelijk was. Smakelijker dan die brokjes die ik ze als zijnde snoep verkoop. Ik kon roepen wat ik wilde. Pas toen ik haar ging halen besloot ze wel te komen en liep ze alsnog keurig naar de auto. Hopelijk hoef ik er in de nacht niet uit omdat ze al die aarde weer moet uit poepen. Stiekem moet ik om haar lachen. Het is me er eentje!

Brown hoeft niet te delen

Brown is dol op eten en wat is het mooier dan een snoeppakket helemaal voor jou die je niet met de andere honden hoeft te delen! Snoepjes die ondersteunend moeten zijn voor de gewrichten en kauwstaven voor behoud gebit. Marjan en Reinier, heel veel dank! Brown is er blij mee!

Rust zacht Sara

Ruim 10 jaar geleden werd Sara geadopteerd. Een schat van een podenco meisje. Onlangs kregen we het verdrietige bericht dat Sara is ingeslapen. Ruim 14,5 jaar oud. Ze was gewoon op en met heel veel verdriet hebben ze haar laten gaan. Rust zacht lieve Sara!

Brown boft

Brown had mail. Van mensen die haar geweldig vinden. Helaas kunnen ze Brown geen huisje bieden maar ze wilden wel ervoor zorgen dat ze verwend zou worden. Dus binnenkort krijgt Brown allerlei lekkernijen speciaal voor haar die ze niet met de andere honden hoeft te delen.Vandaag werd Brown ook verwend. Ging ik voorheen juist op zondag graag met een eigen hond op pad zoals Sansa en Sereno..... Zit ik nu dat ik geen eigen wandelmaatje meer heb. Sereno was afgelopen weekend anders 15 jaar geworden maar verdrietig genoeg heeft hij net zijn verjaardag niet gehaald. Van de week hem extra gemist al heeft hij een prachtige leeftijd bereikt. Geen eigen hond en ook niet de hele roedel in de ochtend zoals op de meeste dagen, maar vandaag enkel met Brown gaan lopen. Voordeel is dat ik lekker door kon lopen (wat met Lydia erbij niet kan omdat de lijnen telkens in elkaar zitten) en op een andere plek kon lopen omdat ik geen rekening hoef te houden dat Freek bang is van vreemde mensen en honden. Thuis wel plas dweilen want Lydia vindt het niet leuk om thuis te blijven en plast dan door de stress. Maar soms is het fijn even op te laden zonder de hele opvangroedel. Uiteraard komen de andere honden ook af en toe met extra quality time aan de beurt hoor. 

Dierendag

Vol spanning steeds in de mail box kijken maar er zijn afgelopen maand geen reacties meer geweest en vandaag met dierendag is het ook stil in de mail (op de reclame van webshops voor huisdieren na). Passende huisjes vinden is uiteraard het doel maar mochten er mensen zijn die misschien wat over hebben en bereid zijn een maand voer, supplementen of medicatie te betalen dat zou dat ook geweldig zijn. Voor Kito best hoge voerkosten en ik ben zeer dankbaar dat Attje dit nu maandelijks sponsert. Maar mogelijk zijn er ook andere die wat willen doneren? Al is het maar 1 malig voor 1 maand voer. Wat willekeurige voorbeelden van kosten. Reken voor Zani en Lydia beiden euro 30 per maand voor hun brokken en voor Brown het dubbele. Brown moet ik weer het supplement Silicium gaan bestellen, kosten euro 84 maar daar doe ik 3 maanden mee dus ongeveer euro 28 in de maand. Ook moet haar Caniphedrin medicatie weer besteld. Lydia is niet zo groot maar ze kost een lieve duit met euro 160 aan medicatie kosten per maand. Dus diverse hoogtes mogelijk en natuurlijk maken vele beetjes samen ook het nodige mogelijk.
Esperanza Hoop voor Honden heeft een ANBI status dus uw giften zijn aftrekbaar.De honden en ik hebben er een fijne dag van gemaakt en het was ook nog eens prachtig droog zonnig weer.

Hoe gaat het met Tango

Dierendag en mijn app ontploft met leuke hondenfoto's van blije baasjes. Zo dankbaar om je apps dan te openen.Ook bv van Tango die vandaag precies 4 jaar geleden geadopteerd is. Een super leuke hond maar zijn vrouwtje heeft ook wel de handen vol aan deze puber gehad. Maar ze is gelukkig nog zeer blij met haar maatje. Leuk filmpje gehad van Tango uitwaaiend langs de zeeuwse kust. En dan is het daarna natuurlijk goed rusten. Wat heeft hij het toch heerlijk!

leeft dierendag nog bij de mensen?

Op facebook krijg ik de laatste weken veel herinneringen te zien aan de 2e kans honden die op de open dagen te bezoeken zijn geweest. Wat waren dat leuke dagen met dan ook prachtige herinneringen!

Maar tegenwoordig lijkt dierendag niet meer zo te leven bij de mensen. Dacht ik. Want bij de baasjes van Cora een 2e kans hondje uit 2015 leeft Dierendag zeker nog wel!!!! Dit vond ik vandaag in de brievenbus. Heel veel dank!

schooier

Gister toen ik in de bijkeuken mijn schoenen aan deed en jas en spullen wilde pakken bleven Brown en Freek erg onrustig. Moest Brown plassen? Freek kan toch al stuiteren maar Brown sprong tegen de deur. Dus maar even de deur open zodat ze kon gaan plassen in de tuin. Brown rende direct door naar de garage dus ik dacht okay eerst maar even de honden in de auto en dan teruglopen en in alle rust huis afsluiten. Zani gaat altijd graag mee wandelen, maar zij keerde juist om en ging weer naar binnen voor ik de deur kon dicht doen. Andere drie honden in de auto gezet met idee dan komt ze zo wel, maar nee Zani kwam niet. Stond wel buiten maar glipte terug naar binnen toen ik weer bij huis was. Pas toen ze zag dat ik het snoeptasje uit de kast pakte was ze als de wiedeweerga alsnog de deur uit richting de auto in de garage. Wat een schooier is het toch 😂 Vandaag ging het echter als vanouds en alle honden gingen vlot mee. Soms geef ik bij het in de auto laden een snoepje maar niet altijd. Vandaag niet. Tijdens begin wandeling besloot Zani een akker met uien in te lopen en dat mogen de honden van mij niet. Ik riep maar ze rook iets erg lekkers en dacht doei ik kom nu even niet. Ik dacht nou dan rammel ik even met het snoepdoosje. De Felix methode werkt prima bij Zani. Had ik een leeg snoeptasje bij me...................... oei.🙈 Snoepdoosje vergeten er in te stoppen. Lag nog in de kast. Gelukkig kwam Zani uit zichzelf snel en hebben we lekker gelopen, maar ze vonden het wel gek dat ik niets uitdeelde uit het snoeptasje. Thuis maar even de worst aangesneden (die ik al voor dierendag morgen had klaarliggen) en uitgedeeld en het goed gemaakt.

langzitter van de week Kito

Hoewel Kito hands-on contact wat mijdt, al helemaal als het niet van hemzelf uit gaat (al kan hij soms ook heerlijk komen om geaaid te worden), is het zeker echt een herdertje die bij de roedel wil zijn en die zich ook aan mij gehecht heeft. Kito ligt dan ook vaak ergens bij me in de buurt zowel binnen als wanneer ik buiten in de tuin bezig ben. Hij kan dan echt lekker liggen te soezen. Maar kan ook kiezen voor een rustige wat verstopte plek buiten en binnen. Bij zijn vrouwtje had hij vroeger ook zo plekjes in de tuin is me verteld.Nadat er geen hondenbenches meer in de huiskamer staan en hij beter om de bank kon lopen bleek hij (ook bv in de nacht) graag achter de bank te liggen. De eerste keren was het zoeken waar hij toch was, maar het bleek duidelijk een prettige terugtrekplek voor hem en daarom kreeg hij daar een half jaar geleden een kussen. Lastige is dat als ik een foto wil maken dan verstoor ik zijn gevoel van veiligheid en staat hij direct op en is weg. Toch een paar keer geprobeerd maar resultaat was een verstoorde Kito en zijn gevoel van daar veilig liggen weg en geen goede foto's. Maar in augustus bij daglicht heb ik een keertje hem ongemerkt kunnen filmen. Freek heeft me niet verraden😅

Zani en Kito

Kito heeft weinig vertrouwen in mensen en camera’s en zit onopvallend ondertussen al ruim een jaar in de opvang. Door toedoen van de mens als pup blijvend gehandicapt geraakt, geadopteerd bij een dame met een grote tuin waar hij zichzelf mocht zijn in haar roedeltje honden. Toen zijn vrouwtje overleed kwam hij als senioren hond samen met Zani in de opvang omdat er nergens in de asielen plek voor ze was. Zani is toegankelijker en leerde al snel het wandelen waarderen. Om meer kans op doorstroming te hebben zijn ze indertijd daarom apart ter adoptie gezet met het idee dat Zani dan in ieder geval vlot kon plaatsen. Nu dat na ruim een jaar niet gelukt is hebben we gemeend deze twee oudjes niet meer te scheiden. Samen zijn ze dus op zoek naar baasjes met een rustig huishouden en grote goed omheinde tuin waar Kito heerlijk kan rondscharrelen en voor Zani dagelijks een wandeling door de natuur.

van zomer naar herfst

Afgelopen zondag genoten Freek en ik nog heerlijk samen van een laatste zomerse dag.Daarna werd het herfst. Vandaag al helemaal met storm en regen. Het veldje ligt vol met gevallen eikels. 

Brown vandaag 2 jaar in de opvang

Omdat Lydia niet graag alleen blijft wandel ik nu meest met de 4 samen, maar dat valt niet mee omdat Lydia en Brown samen niet echt praktisch is en het zwaar lopen is met deze twee tegelijk aangelijnd. Vandaag de rest van de roedel thuis gelaten en er enkel met Brown op uit. Even quality time. Vandaag is het 2 jaar geleden dat ze vanuit Spanje aankwam. Toen dachten we nog dat zo een leuke open hond wel vlot zou kunnen plaatsen, maar helaas is ze een langzitter geworden. Brown heeft wat staar en in de video zie je haar in het begin even schrikken van een omliggende boom. Maar er lagen veel bomen om in dit bos en ze keek er verder niet meer van op. 5 kwartier lekker ontspannen gewandeld. Honden passeren geen probleem. Hupselde pupsel hing zelfs vrolijk in haar oren net voor ik de video maakte maar Brown blijft goedmoedig en lief. Niet alleen Brown heeft genoten maar ik kwam ook helemaal tot rust. Echt even ontspannen om zo zonder de rest te wandelen. Ondanks dat je bij thuiskomst plasjes in huis hebt die Lydia door de stress gedaan heeft. Daar kan ze niets aan doen. 

Ik had vandaag ook de rust om Tinka haar as uit te strooien. Een stukje afsluiting.

Voor Brown gaan we met nieuwe moed op zoek naar adoptanten die haar niet bewerkelijk vinden maar kunnen genieten en kunnen zorgen. Gister een post gemaakt op facebook van langzitter van de week met Brown. Want ze verdient het dat we niet opgeven en blijven zoeken naar mensen die zien hoe geweldig ze is. 

Vandaag as Tinka opgehaald

​Dank voor de lieve berichtjes en kaartjes. Het blijft niet te bevatten. Vanmiddag kon ik Tinka haar as ophalen. Op een rustig moment zal ik haar uitstrooien zodat ze hier over ons kan blijven waken.

Lydia

Het gaat goed hoor met Lydia al denkt ze daar zelf soms anders over 😉Inmiddels de pufjes gehaald zodat ik deze beschikbaar heb indien nodig. Meer voor geval dat want ze heeft weinig last verder van haar longen. Nog nadenken over een inhaler. Die via dierenarts is heel duur en voor kattensnoetjes, niet voor lange podenconeuzen. Online zijn ze goedkoper en ook meer voor platsnuiten maar mogelijk kan ik er 2 kopen en dan zelf er een geschikte inhaler van knutselen. Voor nood wordt het anders iets van een wc rol vrees ik. Verder zie ik wel positief resultaat van de incontinentie medicatie maar ben ik nog aan het puzzelen om het beter ingesteld te krijgen. 

Tomaatjes plukken

In de kas weer tomaten geplukt. Ondertussen de mand met (sloopbare) speeltjes voor Freek en Brown even bij het veldje gezet zodat ze er van konden pakken. Want het was eindelijk droog. Maar Brown sleept veel mee naar binnen en toen ik de tomaatjes ging snijden om in te vriezen kwam Freek ook mee in huis met speeltjes. Nu binnen en buiten de boel opruimen, maar twee tevreden kostgangers die voldaan zijn van het slopen en rondlopen met van alles. 

rust zacht Mathilda

Op 3 juli 21 kwam niet alleen Tinka aan, maar ook Mathilda. Een ouder dametje van een jaar of 12. Hoe bijzonder is het dan om te horen dat afgelopen vrijdag ook Mathilda is ingeslapen. Ze was helemaal op. Ze is zo'n 15 jaar geworden en heeft 3 prachtige jaren bij Marjan en haar roedeltje gehad en wordt ontzettend gemist. Rust zacht Mathilda!

Rust zacht Tinka

En dan is het stil. Zo stil. Te stil.Mopperde ik aan het begin van de week nog als je blafte..... wat zou ik je nu graag horen.Het leek zo goed met je te gaan en dan inene lever en nierfalen zodanig dat er geen keuze meer was. Je bent heel rustig in mijn armen ingeslapen. Bij de dierenarts waar je altijd zo braaf was en nooit een kik gaf. Zo lief maar zoveel pech in je leventje. Toch hebben we de laatste 3 jaar hier samen genoten van het knuffelen en wandelen.Gister bracht ik je naar het crematorium. Jouw 2 favoriete knuffelpiepspeeltjes gingen mee zodat je nog wat vertrouwds van hier had. Net als je bij adoptie zou hebben meegekregen.Wat voel ik me verslagen. Je was pas 9 jaar oud en ik gunde je juist nog zeker 3 heerlijke jaren ergens bij een eigen baasje.​Rust zacht lieve Tinkie-Winkie.

Hoe gaat het met Noble

Van Noble hebben we zeer veel updates gehad en wat is hij welkom in zijn nieuwe gezin! Hij geniet van het knuffelen en de speeltjes die hij gekregen heeft. Er werd voortvarend met de training gestart en in eerste instantie ging dat super. Tot ze merkte dat hij angstiger en onzekerder werd. Er stond al een afspraak met een gedragsdeskundige en die gaf ook aan even een paar stappen terug en zorgen dat zijn stressemmertje niet over loopt. Dit hebben ze gedaan en het gaat inmiddels weer heel goed met Noble. Hij moest wel even wennen toen de vakantie voorbij was en iedereen weer naar werk of school al is hij zelf maar weinig alleen. Hij heeft toch liever zijn roedeltje compleet maar inmiddels wel door dat iedereen weer thuis komt. De baas duidelijk uitverkoren als meest favoriete persoon maar gelukkig vindt hij het ook heerlijk spelen en knuffelen met de andere gezinsleden.

Lydia

Vandaag met Lydia 1,5 uur gewandeld. Wat kan ze toch genieten! Het is nog altijd een actief hondje met een prima conditie en ze gaat dan ook terug ter adoptie. In de hoop dat we baasjes vinden die haar weinig alleen hoeven te laten en die lekker met haar knuffelen en wandelen in de natuur. 

gaan we nu al weer naar de dierenarts?

​Lydia had er geen zin meer in en deed ook nog spontaan een plas in de wachtruimte😖. Maar ik wilde toch even naar mijn eigen dierenarts en goed overleg over alle bevindingen en consequenties en verdere medicatie hebben. Zowel met betrekking op Lydia als Zani en Brown die niet mee waren verder omdat ze die onlangs al gezien had. Maar Lydia was sinds oktober 23 niet meer in de eigen praktijk geweest. Maar wel drie keer in Roden.

Het zou straks kunnen dat ik maar liefst 3 honden op incontinentie medicatie heb maar wel 3 verschillende soorten medicatie dit omdat door andere medicatie/aandoeningen het verschilt per hond wat ze mogen. Zani nog even aankijken of ze incontinentie medicatie nodig heeft. Dan mag ze op de Propalin. Lydia staat vanaf vanavond op de Incurin. En Brown houden we op de Caniphedrin. Met Brown gaat het de laatste 2 maanden eigenlijk zeer goed met zindelijk zijn en ik hoop zo dat ze dit vast houdt ook als het eerder donker is of op regenachtige dagen. Verder is er voor Lydia medicatie besteld zodat mocht ze in de toekomst een astma aanval zou krijgen zoals ze vermoedelijk bij de adoptant gehad heeft dat ik zo de medicatie ervoor kan pakken. Want dat soort inzinkingen gebeuren natuurlijk altijd in de nacht of in het weekend als de dierenarts gesloten is. Beter dan maar op voorraad hebben en direct kunnen pakken. Het is vermoedelijk wel een jaar houdbaar en mogelijk dus niet nodig. Lydia dus mee hoewel ze niet echt onderzocht hoefde. Dierenarts kon zo aan de buitenkant ook niets aan Lydia zien want ze staat daar verder zonder te kuchen. Maar bij luisteren hoorde ze ook de longen reutelen. Ze heeft het patientendossier van de specialist bekeken en in eigen dossier dus genoteerd dat de in Spanje gestelde diagnose hartfalen gewijzigd is naar long problematiek. En meegedacht voor de medicatie. 

Ík hoop samen met Lydia dat we nu even voorlopig niet meer naar een dierenarts moeten. Nuja enkel nog om medicatie op te halen want medicatie tijdig bestellen en ophalen dat blijft met al die honden op medicijnen een terugkerende taak. Stichting Esperanza ook niet blij want voor Lydia dus weer 2 extra medicijnen gekocht maar het is niet anders. 

Nu slapen want vandaag ook nog (met de nodige frustratie want het is niet mijn ding om apparatuur te bestellen) een nieuwe wasmachine en droger gekocht en morgen worden die gebracht en dat kan misschien al vroeg zijn. 

cbd olie voor ondersteuning

We kregen heel attent van dutch natural healing het aanbod voor wat CBD olie voor onze opvanghonden. Behalve straks in de vuurwerk tijd kan het misschien nu ook al bangerikken als Kito of Freek helpen. Het kwam vandaag binnen.We gaan kijken voor de heren. Dankbaar dat dit bedrijf dit belangeloos wil doen voor asielhonden. 

Juci

​Logeetje Juci is nog altijd niet overtuigd van mijn goede bedoelingen. In huis kan ze echt genieten van aaien en snaaien maar buiten en/of proberen met een mobiel foto's maken dat is nog altijd beangstigend. Verder neigt ze buiten nog steeds naar dezelfde hoek als vorige keer te trekken en daar te blijven zitten tot ik haar weer binnen haal. Gelukkig eet ze verder goed en is het maar voor een weekje dat ze het met mij moet uithouden. In de roedel verder een probleemloos hondje. Maar net als mijn eigen opvangers hier is Juci ook een langzitter in de opvang. Ondanks dat Juci niet zo groot is maakt haar wensenlijstje van rustige woonomgeving bij 1, liever 2 vrouwtjes en geen mannelijke baas en minimaal 1 hondenmaatje en een omheinde tuin het moeilijk voor dit complexe lieve oh zo trouwe maar oh zo eenkennige meisje. En hoe graag Debbie haar ook ziet, het is net als bij mijn opvangers niet de bedoeling dat ze blijft maar ergens een beter passend plekje vindt. Ook omdat Juci bang blijft van haar zonen voor wie het al 2 jaar een aardige uitdaging is om Juci als huisgenoot te hebben. 

Lydia

Vorige week was Lydia voor de 2e keer in Roden en voor de 2e keer stonden we ons achter de oren te krabben. Lydia onderging het weer super braaf. Bij de echo werd bevestigd dat ze slijtage heeft aan de hartkleppen maar met medicatie is dat goed onder controle. Echter de diagnose hartfalen die in Spanje gesteld is en gezien de symptomen ook heel logisch leek kon de specialist niet bevestigen. Het leek meer een probleem in de longen. Daar was een rontgenfoto voor nodig en daarom vandaag terug.Met Lydia zelf gaat het prima. Ze gaat nog steeds graag mee wandelen en is in goede conditie. Het reutelen en het schrapende wat dieper weg lijkt te komen is er nog wel. Bij de rontgen was de paraveterinair weg van Lydia omdat ze alles zo makkelijk met zich liet doen. Van drie kanten zijn haar longen op de foto gezet. Op de foto's zijn geen ernstige dingen als veel vocht of tumoren te zien, maar wel dat de longcellen het hier en daar moeilijker hebben en wat afwijken. Een mogelijke oorzaak zou kunnen zijn dat ze in haar Spaanse jaren heel stoffig heeft gewoond en er irritatie is op de longen. Geen longontsteking maar wel dat ze mogelijk sneller geprikkeld is en meer moeite heeft om het slijm op te hoesten. De vochtafdrijvende medicatie werkt dus wel om de longen te helpen en wordt daarom voortgezet maar mag terug naar de gewone onderhoudsdosis. Geen ontstekingen dus geen antibiotica of andere medicatie voor de longen. Wat ik begreep moet ik haar een beetje zien als iemand met COPD en als ze dus meer problemen krijgt met slijm ophoesten dan kan ze pufjes krijgen om haar te helpen. Gezien deze nieuwe inzichten is het meest waarschijnlijke dat ze bij de adoptante een astma aanval heeft gehad.Verder onderzoek zou bronchoscopie zijn maar dat raadde hij af. Zoals ze nu is is ze niet ziek en zal er weinig uit een dergelijk onderzoek komen. En een oudere hond onder narcose is nu eenmaal niet wenselijk. Verder zag de specialist haar hartproblematiek niet zodanig dat ze een korte levensverwachting heeft. Uiteraard is het met oudere honden nooit te zeggen. Ze kan ook plots problemen met heel andere organen krijgen. Echter zoals ze nu is zou ze gewoon nog een heel fijne tijd bij een adoptant kunnen hebben en wil ik haar wel terug ter adoptie gaan zetten. Helaas had ze altijd al moeite met alleen zijn, maar nu lijkt dat toch echt moeilijk voor haar. Daarom zou het ook zo fijn zijn als ze een plekje heeft, liefst bij 2 baasjes, want ik ben maar alleen en heb meerdere honden die aangelijnd moeten wandelen en ik kan haar niet bij alles telkens mee nemen. Wat haar nog lastiger adopteerbaar maakt is dat ze steeds vaker tijdens haar slaap urine verliest. Adoptanten willen wel een rescue maar geen rugzak en geen oudje. Laat staan eentje die een versleten lijf hebben zoals Lydia en Brown ondanks hun grote kwaliteit van leven. Ik heb heel wat oudjes gehad maar 4 honden tegelijk die regelmatig ongelukjes hebben dat nooit en dat maakt de zorg niet makkelijk erop en ik hoop dan ook van harte dat we voor Lydia en Brown nog een fijn thuis kunnen vinden. Vermoedelijk hebben ze dat nooit in hun leven gehad en het is ze nog zo gegund om ergens een gewenste huishond te zijn. 

rust zacht Pascale!

In 2011 adopteerde Pascale pupje Delia die als Sproet prachtige jaren kende o,a, in Frankrijk samen met haar briard vriendin. Begin 2022 overleed Sproetje vrij onverwacht. En in 2023 haar andere hond. Ze bleef echter de honden hier af en toe steunen met een donatie. Met kerst nog contact gehad met Pascale en ze gaf wel aan geen honden meer te kunnen nemen vanwege ziekte. Nu het verdrietige bericht van haar overlijden.Van de nabestaanden van Pascale een bedrag gehad die het mogelijk maakt om voor zowel Tinka en Brown voor een half jaar Impromune te bestellen.Het voelt zo dubbel. Enerzijds denken de timing hiervoor had niet beter kunnen zijn en blijdschap dat ik nu extra mogelijkheden heb om Brown en Tinka te helpen, anderzijds geschrokken van het verdrietige nieuws van Pascale haar overlijden.​Rust zacht Pascale! Ik ben geroerd dat je postuum nog aan de Ranjaclub honden gedacht hebt. 

Brown

Afgelopen maandag met Brown en Lydia naar Roden. Brown was het eerste aan de beurt. Ze is een enorme enthousiaste blije wiebelkont maar toen ze eenmaal lag waren we allemaal verbaasd hoe voorbeeldig ze wel driekwartier lang bleef liggen voor de echo. 

Hoewel de aandacht vooral naar de blaas uitging is haar hele buik bekeken. Haar maagdarmkanaal, gal lever etc was allemaal prima. Op de milt een klein vlekje. Genoteerd maar verder duidelijk niet zorgelijk. Wel was duidelijk te zien (nuja toen hij het voor ons aanwees) dat beide nieren verkalkingen hebben. Dit komt naar alle waarschijnlijkheid door de allopurinol die ze eerder voor haar leishmaniose kreeg. De blaas zag er netjes uit. Echter 1 urineleider komt niet gekromd uit in de blaas maar richting de sluitspier. Als het rustig de blaas in druppelt geen probleem, maar als de nier actief urine de blaas in spuit dan zou de sluitspier daar wel door geïrriteerd kunnen raken, wat kan verklaren dat ze soms inene aandrang heeft. Echter blijft dat in basis het probleem ligt in de sluitspier. Meer dan we nu al doen met medicatie en supplementen kan helaas niet. Ondanks dat het een flinke uitgave is, is het toch wel fijn dat er naar gekeken is door een specialist.Inmiddels kwam ook de uitslag binnen van de leishmaniose test. Helaas van negatief terug naar (welliswaar miniem) positief. Gelukkig had het lab nog bloed over en een extra check laten doen op het eiwitspectrum en dat was helemaal goed. Dit betekent dat zolang er geen klachten zijn Brown niet terug op de allopurinol hoeft. Gezien de verkalking op de nieren heel blij mee. Over half jaar opnieuw bloedtest en haar natuurlijk goed in de gaten houden of er geen klachten komen. Dirkje kwam al een maand geleden met een mogelijk supplement Impromune wat voor Tinka en Brown misschien heel goed zou zijn. Het helpt het immuunsysteem om goed op de juiste manier op de leishmaniose/parasiet te reageren. Bijwerkingen lijken er niet echt te zijn. Maar het middel is duur en moet een half jaar minimaal gegeven worden. Maar mogelijk zou het Brown kunnen helpen waardoor ze ook in de toekomst zonder allopurinol kan blijven.

Geschiedenisles aan de Tramweg

Het is hier rustig wonen aan de stille kant van de vaart, maar afgelopen donderdagmiddag en avond was het druk met heel veel wandelaars die midden op de straat konden lopen want de weg was afgezet.​De historische vereniging had geregeld dat een aantal schepen op weg naar de turfdagen in Appelscha dit weekend afgelopen donderdagmiddag kwamen aanleggen langs de Tramweg. Smilde heeft een ontstaansgeschiedenis dankzij het veen en de turfwinning.Helaas waren de grote turfschepen afgehaakt, maar evengoed was er veel moois te zien.  Lydia vond er niets aan, maar ik vond het leuk om zo even langs de boten te struinen. Het leukste vond ik de parlevinker. Voor het huis van de buren stonden allemaal klassiekers onder de tractoren. Deze met de naam papa Jan had mijn vader vast wel gewaardeerd.

In de avond was er ook muziek en was het drukker. Toen gelopen met Brown. Brown door mensenmassa's meenemen is wel een uitdaging want ze wil iedereen gedag zeggen en zou zelfs in kinderwagens kunnen springen. Ook in de avond veel vreemde honden tegengekomen maar dat is weer zo fijn met Brown de meeste negeert ze en naar een enkele hond wil ze toe maar laat zich wel goed meenemen.