dappere dodo Sara

Sara lijkt zich hier goed thuis te gaan voelen. De eerste nacht heeft Sara los in de slaapkamer geslapen. Afgelopen nacht de bench klaargezet. Daar wilde ze niet in maar haar gewoon erin gezet. Ze ging toen maar op het geperste penskluifje knagen en was even tevreden. Tot het haar te lang ging duren. Ze begon wat te jammeren dus af en toe vingers door tralies maar ze wilde niet meer verder kluiven. Toen ik ging liggen en het licht uit ging, krulde Sara zich op en ging slapen. Ze sliep keurig door, ook als ik in de nacht naar de wc ging. Knap hoor. Whoopi en Tommie waren vanochtend blij te ontdekken dat ze het kluifje nog niet op had en hadden allebei een restantdeel.
Vanochtend zonder lijn zelf mee naar buiten plassen en ook poepen.
Ze zoekt gewoon contact met honden in de roedel.
Komt voor een knuffel (al staat er vaak wel een andere hond tussen he Tommie)
In huis wil ze al spelen zoals hier met Mamba. Wel raggen de dames bovenop mijn bed maar goed; spelen ontstresst zullen we maar denken.
Buiten wil ze wel meespelen maar durft ze nog net niet. Maar dat komt vast wel goed.

Ik moest vanochtend door omstandigheden vers vleesvoeding ophalen bij het verkooppunt in Diever. Sara mee en Phuc mee als steun voor Sara. Bibberend zat ze in de auto naast me. Bij aankomst zijn we gaan wandelen. Meteen in begin bos 2 "enge heddes". Phuc laat zien dat het gewoon vrolijke jongens zijn die je gedag kunt zeggen. Deze herders luisteren heel goed naar hun vrouwtje dus ze liepen vrij snel weer door.   Sara aan  de treklijn en de andere lijn als sleeplijn.
Staartje in de lucht en overal snuffelen. Typisch podenco komen nog echt alle prikkels bij haar binnen. Alle geuren, alle geluiden, mensen in de verte, etc. Hopelijk mettertijd dat ze ook prikkels kan leren negeren en tot rust komen tijdens de wandeling. Nu was het nog een zeer spannend socialisatie uitje. Op het einde van de wandeling kwamen we weer de herders tegen maar die negeerden haar en ze herstelde al sneller. Daarna nog 2 mountainbikers en ik ben blij dat ik dan snel op de sleeplijn kan staan want ze wil echt vluchten en met een treklijn kan ze toch wegschieten. Ze moet nog leren dat ze steun kan zoeken en verder gewoon wennen dat niet alles eng is. Je ziet nog regelmatig dat ze tongelt of zich schudt maar ze heeft wel genoten. Vlakbij uitgang Phuc aangelijnd en Sara weer aan de sleeplijn vast opdat ze dichterbij liep en ik controle heb. Sara ging sneller lopen en ik ben een beetje achter haar aangelopen (kan niet anders natuurlijk want ze zat aan gewone lijn) en ze liep met snelle pas naar de auto en ging daar blij op haar achterpoten staan en ruiken. Een heel goed teken want de auto had voor haar dus kennelijk de vertrouwde geur van de roedel. In tegenstelling tot Sereno die daar te gedesorienteerd voor was in de eerste maanden. Bij het openen van de deur sprong ze er blij (en misschien een beetje opgelucht) in en liet zich braaf aan de gordel vast zetten. Ze zit hier dus niet los in de auto. Ik neem geen risico met ontsnappingen. Op terugweg zat ze rustig, eerst wel nog wat stijf maar later ging ze lekker liggen. Film hieronder is niet echt scherp en verschillende keren over Sara heen gefilmd maar je ziet toch een nieuwsgierige Sara die geniet van de wandeling.
Thuis alles opgeruimd en Sara ging al gauw liggen.
Grappig genoeg in de openstaande bench van Sereno. Toch een veilig plekje dat is een goed teken. Ze komt er wel. Ze is in goed 2 dagen al zo bij aan het draaien.