zaterdag 31 oktober 2020
Pirate, waarom lukt het toch maar niet voor deze vrolijke lieverd
vrijdag 30 oktober 2020
dagelijks reacties
donderdag 29 oktober 2020
met Linda naar dierenarts
GIster met Linda naar de dierenarts. Ik weet niet wie het spannender vond. Linda of ik. Maar ze was welliswaar bang maar onderging het braaf. Linda had namelijk al weken een plekje op haar poot en als het over was begon het net even wat hoger en ondanks zalven en ontstekingsremmers werd het nu ook dik. Hoewel je probeert dierenarts bezoek met dit bangerikje te vermijden, was duidelijk dat ik haar niet voldoende kon helpen en ik vermoedde dat ze antibiotica moest krijgen. Dus er moest er toch echt naar gekeken worden. Linda met snoepje in bench en naar dierenarts (Linda loopt niet aan de lijn) en zo op tafel eruit. Ze onderging het allemaal platliggend. Terug in bench viel ze nog even stoer uit naar de dierenarts maar ja die kon ze toch echt niet meer bijten. Linda heeft nu antibiotica en dat is in haar optiek enkel heerlijk want dat gaat in super lekker zacht voer. Waar ze bij bezoek in huis heel lang van slag kan zijn, lijkt ze er nu gek genoeg weinig van te hebben. En dan te bedenken dat ik het zo opschoof. Amira was ook mee trouwens. Even in auto laten zitten en toen kort mee naar binnen nadat Linda weer teruggezet was in de auto. Amira stond al ingepland voor gebitsreining maar dat kon door ziekte pas volgende week. Maar ze begon wel erg slecht te eten. Ze heeft nu ook antibiotica en dierenarts was het met me eens dat het heel dringend nodig is. Amira was begin maand ook bij dierenarts geweest maar toen waren lippen gewoon niet op te tillen. Nu kon ik dat wel en omdat ze zo slecht at al een meermaals gekeken en gevoeld (zitten stukken los maar lastig te zeggen of het tandsteen of elementen zijn). Mijn vermoeden is dat er het nodige uit moet. Maar door haar overdreven dikke lippen kan je het pas goed gaan bekijken als ze onder zeil is. Kreeg ik gister met heel veel moeite de medicatie er in, vandaag zie ik al weer een Amira die trek heeft. Hopelijk brengt de antibiotica al iets verlichting en wil ze in ieder geval haar medicatie met wat natvoer blijven innemen. Haar oren ben ik nog steeds aan het reinigen. Daar komt nog steeds veel vuil uit maar je merkt dat Amira het prettig vindt dat ze het vuil nu kwijt raakt. Tis ook echt een lieverd. Medicatie bij haar is niet zo simpel als bij Linda. Die proeft het niet eens. Amira is wat kieskeuriger en hapt gewoon ook lastiger en dan is een pil of druppels in voer toch wat tricky. Ze had wel een natte benchkleed doordat ze vermoedelijk onvoldoende de propalin naar binnen had gekregen. Nog even een paar dagen door en dan hopen dat ze na de narcose (toch spannend bij een senioren hond) en extracties snel hersteld en makkelijker kan eten. Door de lippen zal het altijd wel wat afwijkend blijven. Ze kan ook enkel een soort van smakkend waterdrinken waarbij ik erna vaak even haar keel afdroog met een washandje of handdoek. Het eten gaat op een plat bord of in ondiepe grote bakken.
dinsdag 27 oktober 2020
net niet voor Gopher
maandag 26 oktober 2020
rust zacht Jazzmin
Jazzmin is er niet meer. Zo'n 13 jaar oud is ze geworden en vanavond op schoot bij haar vrouwtje ingeslapen. Haar nieren deden het de laatste 2 jaar al niet meer goed en de laatste tijd ging ze achteruit. Ondanks vochtafdrijvers werd haar buik dikker en de laatste weken kon ze gewoon niet meer. Hoesten, braken en verhoging medicatie hielp niet. Ze zagen haar lijden en hadden geen andere keuze dan haar te laten gaan. Rust zacht Jazzmin!
Jazzmin is een overlever van Puerto Real geweest. Een dodingstation dat in opspraak kwam en gesloten werd maar waardoor juist de aanwezige honden helemaal geen water, eten en verzorging meer kregen. Diverse honden stierven maar zij wist met een zusje en broertje als 2 maanden oude pupjes te overleven. Ze was echter zo verzwakt dat ze pas met 5 maanden afgeënt kon worden en tja bodeguerootjes waren toen al niet populair en ze was niet meer schattig pup en kende niets. 1 zusje had geluk en werd geadopteerd als pup maar Jazzmin bleef zitten, net als haar broertje (die als puber geadopteerd werd naar ik meen Duitsland). Echter ze kwam 9 maanden oud door een misverstand naar Nederland in opvang, maar dat opvanggezin had een klein schattig yorkie met dezelfde naam van een ander asiel willen hebben en wilde geen actieve bodeguero puber die geen huiselijk leven kende en niet zindelijk nog was. Ze werd meermaals doorgeschoven naar andere opvang waar ze dan na een paar maanden weer weg moest en nooit kwamen er leuke foto's en dus begrijpelijk ook geen reacties en waren haar adoptie kansen zo klein. Toen ze voor de 3e keer in nog geen jaar tijd weer weg moest kwam ze bij mij. Ik heb haar naam gewijzigd met de nieuwe start als gewenst opvanghondje en haar Jazzmin genoemd. Ze lag goed in de roedel en ik deed mijn best met leuke foto's maar helaas ook mij lukte het pas na 5 maanden om een fijn thuis voor haar te vinden. Een gouden mandje waar ze zo gewenst en geliefd was door de gezinsleden. Ondanks dat de kinderen al volwassen en uit huis zijn allemaal bleven ze van Jazzmin houden en ze wordt dan ook door de hele familie erg gemist. Vermoedelijk waren haar nierproblemen niet puur ouderdom maar nog deels te wijten aan de tijd dat ze zo een klap als pup gehad heeft om zonder water te zitten waardoor haar nieren vroeger verouderden. Evengoed is 13 jaar ook een heel mooie leeftijd. Ik ben dankbaar dat ze Jazzmin namen zoals ze was en zoveel van haar gehouden hebben en haar juist prachtig vonden. Wat ze ook was! Zie geluksvogel 35
zondag 25 oktober 2020
veel geluk Willeke
vrijdag 23 oktober 2020
Drukke vrijdag
Rafa en Kitty kwamen langs met de baasjes die een auto vol voer en wat kleedjes en speeltjes en benches hadden. Ze ging met een auto vol ook weer weg met vieze/verscheurde kleden en benches voor de stort. Toen ze hier waren hebben Michiel en Dirkje ook nog even met de nieuwe honden gewandeld om ze wat beter te leren kennen. Ook van een buurvrouw nog een stapel handdoeken en dekbedhoezen gehad dus heel blij mee want ik had geen voorraad meer. Nu kunnen we er weer even tegen. Al druk bezig geweest met voer sorteren. Morgen weer verder daar mee. Vanavond weer druk met de mail. Reacties voor Amira, Gopher en Willeke maar ook Brisa en Snowy. Op zich geen reserveringen verder maar de eerste berichten van de net geplaatste Elma zijn heel goed.
donderdag 22 oktober 2020
Veel geluk Elma!
woensdag 21 oktober 2020
duimen voor Elma
knuffel en wandelbezoek
maandag 19 oktober 2020
Elma doet het zo goed
zaterdag 17 oktober 2020
wandelen, knuffelen en spelen
hoe gaat het met
Bregje de enige hond die vorig jaar door de open dag een huisje vond is al weer een jaar bij haar baasjes. Duidelijk is wel dat ze gelukkig zijn met elkaar.Laatste maanden weinig hoe gaat het met gepost, eigenlijk juist omdat er zoveel berichtjes zijn over de geplaatste honden dat ik niet meer kon kiezen en ik kan gelukkig zo regelmatig genieten van fotos en verhalen. Uit die verhalen blijkt dat het met de honden die dit jaar geadopteerd zijn goed gaat en hun baasjes dol op hun maatjes zijn. Zoals hier Jack, helemaal op zijn plekje op de bank. Stukken beter dan die bench. Wandelen, mee in mandje op de fiets, mee naar de camping. Hij hoort er helemaal bij. Heerlijk als het zo goed gaat. Enige met wie hier niet goed ging was Rivka die erg ziek geweest is maar er gelukkig bovenop gekomen. Een auto immuunreactie waardoor haar bloed niet goed was en ze puntbloedingen had en elke aanraking pijn deed. Niet te voorzien en wat hebben we meegeleefd want zelfs de artsen wisten het eerst niet. Gelukkig met medicatie en de steun en bemoediging van haar vrouwtje die volhield is ze herstelt. Wat is het geweldig als je als Rivka zijnde een vrouwtje hebt die er zo voor je is. Ook met andere geplaatste langzitters als Bradley gaat het super, hier toch mijn kleine vriendje geworden dus dat doet je zo goed dan te horen en lezen. En was Pepsi die welliswaar redelijk vlot plaatste toch echt een projectje waar de baasjes bij adoptie toch even elkaar moesten aankijken; nu kan Pepsi los en is dol op wandelen en dol op alle gezinsleden en lekker mee op zomer vakantie geweest en ongelooflijk geestelijk gegroeid. Een mooi proces waar we via app berichtjes van mee hebben genoten.Ook met Lisboa, Tango, Gosse en Reyie van het laatste transport gaat het goed.
vrijdag 16 oktober 2020
herfstwandeling
Buurkind had herfstvakantie en wilde graag mee op de ochtendwandeling dus Snoopy had mazzel en mocht ook mee. Hij kan zo genieten van landelijk wandelen.
donderdag 15 oktober 2020
Pirate
woensdag 14 oktober 2020
verrassing
dinsdag 13 oktober 2020
Willeke
Vanochtend heeft Willeke even een uurtje quality time gehad met mijn moeder door 1 op 1 te wandelen. Ondertussen heeft mijn vader zich op het slot van de poort geworpen die soms niet open of dicht wil. Dus de rest roedel moest even binnen blijven.Bij terugkomst mocht Willeke met Snoopy nog even op het speelveld spelen. Even geen grote lompe honden erbij. Ze was niet moe van het wandelen en wat is het geweldig om haar dan zo enthousiast te zien spelen met een knuffel. We zoeken een huisje waar dit kwetsbare hondje verder kan herstellen. Ze kon soms slecht lopen door de leishmaniose maar de laatste dagen zie je dat de medicatie goed gaat werken. Vandaag liep ze dus probleemloos een uur mee. Neusje is veel beter en lopen gaat de laatste 2 dagen ook goed. Maar ze zal wel ergens moeten waar men per dag kan aankijken wat ze aankan omdat het toch nog regelmatig dalen zal hebben. Ze is in ieder geval aan het aansterken en heeft zeker pit.
zaterdag 10 oktober 2020
pakjes
Vandaag twee pakketjes. Voer voor Pirate en snoep voor Snoopy wat ik gekocht had. Verder een pakket van de mensen die eerst Reyie wilden adopteren en helaas moesten afzeggen om prive redenen en die een doos met nieuw gekochte spulletjes die ik voor de opvanghonden mag gebruiken opstuurden. Heel lief. Blijft verdrietig maar gelukkig heeft Reyie vandaag alsnog een fijn thuis gevonden.
veel geluk Reyie!
vrijdag 9 oktober 2020
Reyie en Brisa
donderdag 8 oktober 2020
kleedjes gehad
woensdag 7 oktober 2020
even kort zon
maandag 5 oktober 2020
nog een leuke video van Amira
Amira al 4 nachten op rij droog
zondag 4 oktober 2020
Dierendag
Vanochtend gewandeld met de eigen roedel. Sereno zijn verjaardag gevierd. Hij is nu 11 jaar oud. Ondanks de regen waren de buurkinderen ook mee. Kleine Willeke heeft ook dapper mee getippeld. Liep in begin wat moeizaam maar steeds vlotter nadat ze langer liep. Door de leish heeft ze vermoedelijk wat spier en gewrichtspijn. Ook nog even met de nieuwe honden lekker in de tuin.
In brievenbus lag een kaart van de baasjes van Cora met een kadokaart te besteden bij de Action. Heel blij mee want honden verzorgen is niet enkel snoep, eten en speeltjes maar ook wasmachines vol honden kleden en poep en pies ruimen en ik haal bij de action ook was en schoonmaakmiddelen. Dank jullie wel!Begin middag kreeg Tango bezoek en hij mocht lekker mee naar zeeland. Beweging en opvoeding zal hij daar voldoende gaan krijgen.Dan is Reyie gereserveerd voor mensen die eigenlijk naar Tango keken toen hij net gereserveerd was. Woensdag huisbezoek en dan zaterdag in principe kennismaken en hopelijk adoptie.De propalin lijkt aan te slaan bij Amira. Al drie nachten op rij droog. Om half 8 wakker en dan moet ze ook direct uit. Racete naar het grasveld en doet dan trots op zichzelf een grote plas. Ik ben blij voor haar dat het zo goed gaat en voor mezelf want het scheelt veel incontinentie matjes wassen die ik ook nog eens nauwelijks meer heb. De wasserij waar we vroeger deze afgekeurde maar nog bruikbare matjes van kregen heeft andere mensen die het doen en helaas krijgen we ze niet meer gedoneerd. Echt jammer. Er was een lieve reactie voor Amira maar op een bovenwoning in de stad en met haar slechtere zicht een trap aflopen vind ik niet verstandig. Maar het is wel positief dat er nog steeds mensen zijn die bewust een oudere hond een thuis willen bieden.
Er lopen nu geen reacties meer. Mailbox vandaag juist erg rustig. Dat had ik niet verwacht. Dierendag lijkt dit jaar toch minder te leven bij de mensen. Gelukkig wel heel veel foto's gehad van blije adoptanten zowel recent als van jaren terug die nog altijd heel gelukkig zijn met hun maatjes. Dat maakt het toch een mooie dag.
vrijdag 2 oktober 2020
Reyie pech maar Tango gereserveerd
drukke week
Drukke week en daardoor gewoon niet aan blog toegekomen. Honden wassen, tuigjes passen. Elma bleek heel bang voor de andere honden en dat uitte zich in angstagressie naar de honden dus dat heeft veel tijd en energie gekost om haar iedere dag stapje voor stapje te doen wennen. Ze zat vanaf pup in het asiel dus huis kent ze ook al niet. Ze is met haar nestgenoten opgegroeid en blijkt achteraf dus zwaar ondergesocialiseerd op andere honden. Ze moest veel in de bench maar het ging steeds beter en ze borstelde niet meer en ze sprong steeds minder tegen me op voor steun en gisteravond begon ze met de jonge reuen mee te rennen en vandaag loopt ze ook goed in huis mee.Mieneke kwam maandag helpen om alle 6 de nieuwe overgebleven honden op de foto te zetten en aan de lijn te observeren. Door de miezer veel mislukte onscherpe fotos maar ook een paar mooie. Helaas nog steeds niet goed uitgezocht. Maar wel dus voor mij waardevolle informatie over het lijn gedrag e.d. Dinsdag kwamen de adoptanten voor Tango. Een super lieve hond maar ook een energieke puber die geen opvoeding heeft gekend en waar je je handen vol aan hebt. Ze vielen op het actieve en wisten dat hij een uitdaging was maar toen ze hier kwamen realiseerden ze zich dat hij 1 van hen te belastend zou zijn op dit moment en hebben ze met verdriet besloten hem niet te adopteren. Ik had nog andere geinteresseerden maar of hij moet al goed alleen kunnen zijn wat hij nog teveel onrust voor heeft, of ze reageerden niet meer terug. Dus woensdag hem voor adoptie vrij gezet. Dat heb ik geweten. Woensdag en donderdagavond tot middernacht bezig geweest met de Tango mailtjes. Mensen die net als ik dol zijn op chocolade maar dit is heel veel chocolade 😁 Voor de meeste was wel duidelijk dat dit snoepje teveel op hun bord zou zijn. Aan zijn uiterlijk ligt het niet en op zich ook aan zijn karakter niet. Maar je hebt komende maanden nog wel je handen vol aan hem. Al met al is er nog geen reservatie dus ik bereid me maar voor op alweer een drukke avond.Gisterochtend met Amira en Willeke naar de dierenarts. Willeke even laten luisteren longen al is dat bijna niet te doen omdat ze erg likkerig reageert. Haar neusje is heel kwetsbaar omdat het door de leishmaniose infectie is weggevreten en het slijmvlies bloot ligt. Het is daardoor wat vatbaarder voor infectie en bij aankomst leek ze snotterig maar dat was inmiddels weg en gelukkig was alles inderdaad goed. Ze zal nog een lange weg te gaan hebben. Zo een lieffie en je begrijpt niet dat zo een open aanhankelijk makkelijk hondje waarvan je denkt die heeft een fijn thuis gehad dat iemand het toch zover heeft laten komen en haar zo ontzettend ziek heeft laten worden. Gelukkig zijn haar organen goed en zijn de vooruitzichten goed voor dit meisje. Nu nog iemand vinden die het heerlijk vindt om veel met haar te tuttelen. Zo een dankbaar meisje!Amira is een sharpei en ik ben boos en verdrietig hoe mensen zo een ras zo overdreven kunnen fokken. Schattig die rimpels en neus maar Amira kan door de overlap huid en de dikke neus niet eens rechtuit kijken en 1 oog ziet ze heel slecht mee door infecties in het verleden. Haar oren zijn zo stijf dat ze helemaal de gehoorgang dichthouden en de gehoorgangen zitten vol smurrie die er niet uit kan. Hoe haar gebit er uit ziet kunnen zowel de dierenarts als ik niet eens zien zo dik zijn die lippen en Amira is niet blij op de behandeltafel en wringt zich alle kanten op. Het was zoeken naar een etensbak waar ze bij het voer kon komen maar dat is nu gelukt. Die bak krijgt ze mee bij adoptie. Als ze gedronken heeft moet ik met een handdoek haar keel afdrogen en ook schudt ze regelmatig een kwijl sliert rond. Amira kan er niets aan doen en ik ben in die zin blij dat ik haar heb laten komen. Ze is 9 jaar en daar de levensverwachting 9-11 jaar is, is ze dus echt een senior. Vooraf wist ik al dat ze incontinent was sinds sterilisatie. Dit hadden haar baasjes die haar vanwege scheiding hadden afgestaan verteld. Zij deden een luier om in de nacht maar in het asiel wordt er natuurlijk niet naar gekeken daar liggen de kennels altijd vol plas en poep. Hier inderdaad grote plas laten lopen als ze diep in slaap is. Dus urine mee voor check en gelukkig geen blaasontsteking. Wel een paar kleine afwijkingen maar verder niet dat daar nu iets mee hoeft. Ik mag Propalin druppels gaan geven en zou dus met een week moeten zien of het werkt. Zo niet zijn er ook nog twee andere medicijnen te proberen want het is per hond verschillend wat werkt. Afgelopen nacht was ze droog maar ja we hadden wel een kort nachtje gehad. Duimen maar. Amira zelf is geweldig. Loopt met veerkrachtige tred mee aan de lijn en actief. Ze is duidelijk goed opgevoed. Hoort en ziet dus wat minder maar neus werkt fanatastisch goed. Wilde al wild gaan zoeken in een akkerveldje. Die neus zijn ook goed voor Eskimo neusjes die ik de hele dag door van haar krijg. Ze zou voernijd hebben naar andere honden maar staat hier gewoon erbij als ik eet of kook en is ook niet bezig met in andermans benches duiken als ik de honden aan het voeren ben. Amira maakt zich niet zo snel druk geloof ik. Ik heb weinig rashonden want rashonden zijn vaak super gewild en gaan direct maar haar adoptie kansen waren door leeftijd en incontinentie nihil en ze stond dus ook niet ter adoptie. Ze had al een hete zomer daar achter de rug in het asiel en een koude natte winter dat wilde ik niet laten gebeuren. Gelukkig dachten Michiel en Dirkje daar net zo over. Wat ben ik blij dat ze hier is. Buurjongen Andries kwam vroeg in avond nog langs en heeft met Reyie en Amira afgewisseld met mij een klein stukje gelopen en daarna nog de andere nieuwe honden geknuffeld. Alle 6 vinden kinderen leuk.Wat dat betreft echt jammer dat er geen open dag is want dit waren leuke honden geweest. Was maar kort want ik moest naar de mail. Ook voor andere honden af en toe reacties. Zo waren er inene weer een paar voor Snowy maar zelfs de ene die potentie leek te hebben haakte af omdat ze eigenlijk toch een super makkelijke hond zonder rugzak willen. Brisa krijgt ook veel reacties, zowel impuls reacties als net niet reacties. Ik hoopte dat ze speelmaatjes zou vinden bij de nieuwe roedel maar de boys zijn zo druk dat ze nog maar een beetje afstand houdt. Reyie vindt ze wel leuk. Ze lijkt toch wel voorkeur voor dat maatje te hebben van rond de 35cm. Reyie is een heerlijk puberhondje van een jaar. Hij is sociaal en heeft een basis als huishond maar bleek wel angst voor mijn stok te hebben en de stofzuiger en is hier toch niet zindelijk. Zijn vrouwtje was ziek en vermoedelijk zat hij toch veel op de patio buiten. Reyie zou dinsdag naar huis maar dat is door persoonlijke redenen baasjes opgeschoven. Dus naast Tango ook nog steeds Reyie te knuffelen wat het extra druk maakt hoe graag ik het ventje ook zie. Ik hoop vandaag te horen of ze morgen hopelijk zullen komen. Dan is er nog deze actieveling. Ik ben nog aan het zoeken of ik foto's heb zonder kwijl over zijn neus.😁Gopher staat als pointer x cocker spaniel. Die laatst is niet terug te vinden maar hoewel hij een kleine middelmaat is straalt alles pointer uit. Hij bruist van energie. Echt een hond voor mensen die kilometers willen maken. Heel aanhankelijk maar kruipt op schoot en daar is ie eigenlijk net te groot voor. Eten is niet veilig dus met koken en eten zit ie in bench anders heb ik niks meer. Beetje opvoeding is dus wel nodig maar zit geen kwaad in. Heel speels met de andere honden en niet jaloers op knuffels. Open naar de buurjongen en naar Mieneke. Gewoon super leuk maar slechts weinig mensen zoeken zo een actieve hond en als reu en zwart dan zit je gewoon 1,5 jaar ongezien in het asiel. We hoopten door opvang hem een kans te bieden. Groot was de schrik dat zijn bloedtest positief was op leishmaniose. Maar de bloedanalyse laat een fitte gezonde hond zien. We vonden dat de eerste schrik geen reden mocht zijn om deze sociale allemansvriend niet te laten komen.