Vanochtend enkel Sereno mee en op fietspad gewandeld. Het stormde en we hadden heen wind tegen. Sereno ging lekker achter me lopen. 
Geen foto's gemaakt. Deze twee foto's heb ik tijdens andere wandelingen in januari gemaakt en wilde ik nog steeds posten.
Conny de asielhoudster van de Protectora te Fuente Vaqueros loopt al jaren op haar tenen als het gaat in de omgang met de gemeente sinds men stiekem er een dodingstation van wilde maken. Mei 2022 kwam er dus inene bij dat men de installaties (riool, electra) wilde gaan vernieuwen wat ook echt hoognodig was. Wel uitstel gevraagd omdat je nu eenmaal niet even 100 dieren ergens onderbrengt. Door de uitstel tot eind augustus heeft ze tijd gehad om de nodige dieren te plaatsen maar het nadeel is natuurlijk wel dat je geen enkel nieuw dier kunt opnemen. Dat is vreselijk maar hield ze redelijk goed vol. Uitzonderingen daargelaten want wat doe je als op 2 januari vlak bij je asiel een pup in een waterschacht gegooid is en niemand helpt.....
Een dier in nood laat je niet in de steek maar je gaat er heen en vist het pupje eruit. En tja als er dan een motorrijder passeert die vertelt dat hij even verderop een andere hond uit zo een schacht probeerde te halen maar het niet voor elkaar kreeg dan redt je die hond natuurlijk ook. Gelukkig was deze laatste een geliefd huisdier die werd gemist en door een dolgelukkig baasje weer is opgehaald maar het pupje was zeer waarschijnlijk moedwillig gedumpt.
Toen er in oktober geen actie kwam van de gemeente werd Conny onrustig maar ja je wilt ook niet ruzie zoeken want je wilt graag weer terug en de gemeente te vriend houden. Maar in het nieuwe jaar nog altijd geen concreet nieuws. Op haar mail geen officieel antwoord. Als je als rescue een jaar lang dicht moet tja dan kun je wel ophouden met rescue zijn. Je bent er om dieren te helpen en dat wordt je onmogelijk gemaakt. Met de corona moesten veel projecten worden stil gelegd zoals de groep geestelijk gehandicapten die eens per week kwamen en de projecten educatie met schoolklassen. Dat had nu weer kunnen worden opgestart maar ging niet omdat ze dicht zijn. Dus ook maatschappelijk was de protectora belangrijk en leefde het bij de mensen. Maar als je al driekwart jaar gesloten bent dan wordt je vergeten. Geen nieuwe honden en katten en geen adopties maar ook geen hulp meer en geen donaties meer en wel steeds maar die stress want als het zover is moet je dus in heel korte tijd al die dieren ergens onder brengen. Dat was voor september geregeld maar als het opschuift moet je dat ook maar weer opnieuw steeds regelen. Aangezien Conny geen antwoord krijgt van de gemeente en de mensen lokaal gaan denken van "het zal wel, want er gebeurd niets met dat asiel dat is geen rescue hoor want de honden gaan nu naar het dodingstation elders" heeft ze besloten om haar hart te luchten. En haar kant van het verhaal als uitleg op de facebook pagina van het asiel gezet in meerdere talen. Ik kopieer en plak hier maar even de engelse versie. Hoe het zal gaan vallen? Geen idee maar ze heeft voor haar gevoel nu niets meer te verliezen. Als ze niet snel open kan (en dat wordt lastig aangezien de vraag ook weer is hoe lang de renovatie gaat duren als niemand de bouwers achter de broek zit want zij mogen niet op het terrein zelf verblijven in de tussentijd) dan is de rescue alsnog indicrect door de gemeente kapot gemaakt. Dit staat gepubliceerd op de facebookpagina van het asiel:
We told you that we were going to keep you up to date with any possible news about the reform of the facilities. Well, there is still NO news.
At the end of April 2022 a person from Diputación came to the shelter to inform us that we had to vacate the premises because Diputación was going to carry out a complete refurbishment. I was shocked and when I asked him where we were going to go with more than 100 animals he replied that this was not his problem.
We asked for an urgent meeting with the Diputacionada de Medio Ambiente de Diputación where this person was also present. The Diputada also confirmed that the animals were not the responsibility of the Diputación and that it was our problem and we wondered if we take in dogs and cats from the province of Granada and the Diputacion de Granada represents all the people of Granada whose animals are they? .........
Thanks to the intervention of the President of the Diputacion we managed to be allowed to stay in the Fuentevaqueros facilities until the work started, which was supposed to be in September.
It is now mid-January and we still know nothing at all. At the beginning of December we asked by e-mail for a meeting with the Diputada de Medio Ambiente and to this day we have not heard anything back.
I have gone from being upset and disappointed to being distressed and depressed.
Since we have been notified, we have tried to deal with this in the best possible way, collaborating with them in everything. Contributing ideas, photos, information to the architect so that the renovations could be done in the best way for the animals, dismantling and storing material that we thought we would not need in a few months, spending food,...
The Sociedad Protectora de Animales y Plantas de Granada has been helping animals in the province of Granada for more than 40 years. I have been in the shelter for 10 years and we have never asked the Diputación for anything apart from letting us do our work and a water well, which we have never got either.
Apart from having taken in more than 2,511 animals in the last 9 years at the shelter, we are visited by day centres, centres for minors, people who carry out work for the benefit of society, international student exchanges as volunteers. We have an agreement with several city councils for the CER method, we give awareness talks in schools, city councils, etc....
For more than 8 months we have had hardly any income, adoptions, volunteers or donations. And NO DOG OR CAT ADMISSIONS in this time. We are sinking not only economically but also psychologically and they are playing with the illusion of many people to help. And if this continues we are doomed to disappear.
In November 2021 the Provincial Council awarded us the Medal of Honours and Distinctions of the province for our work and 6 months later they want to evict us? I honestly don't understand it.
I know that we are not a Foundation or an important company that can be of interest to take pictures and give votes, we are a simple and small non-profit association that fights for the welfare of dogs and cats in the province of Granada and the Diputación de Granada doesn't care in the slightest. I am sure that my message is not going to be liked and will probably have reprisals but I am tired of them playing with the lives of the animals of Granada and they do not take seriously the life and welfare of the animals or the associations that have been helping them all their lives without asking for anything in return.
Wij hadden toegezegd met nog 4 honden te helpen en deze staan nu definitief ingepland voor transport 18 februari aankomst. We hopen dat in de tussentijd nog baasjes komen voor Brown en de andere lieverds ter adoptie hier. Er lopen helaas thans geen reacties.
Na afloop nog even lekker spelen met speeltjes en extra foto's en filmpjes gemaakt. 
Ook van Kiwi leuke foto's en filmpjes. Op de Esperanza pagina op facebook al wat gezet en nu hier ook maar even in het zonnetje. 
Vandaag was de grote dag voor Nara. Eindelijk dat huisje voor deze lieverd. Open en blij als ze is werden de nieuwe baasjes begroet. 
En tja moet hier nog tekst bij?
Regelmatig krijgen we updates van honden maar vaak kom ik er niet toe om over te schrijven terwijl we wel je van sommige echt heel blij van wordt en het je toch weer even maakt dat je weet waar je het voor doet. Vandaag een update van Noah met zoveel lof over hoeveel liefde hij iedereen geeft en hoeveel hij al geleerd heeft. Geen foto's verder maar zo dankbaar dat hij op zijn plek nu is. 
Van Oskar krijgen we regelmatig video's en foto's en daar wordt je ook enkel blij van. 
Hij lijkt zeer gelukkig en de baasjes zijn heel trots hoe goed hij het al doet bij hen.
Zoals eerder gemeld van Boemer en co heel veel gehad waardoor we weer even mooi voorraad hebben. Vorige week en vandaag kwam het laatste binnen. 
Het voer is al in gebruik en de snoep snel boven gelegd want ik had het druk gehad met de adoptie van Nara.
Toen ik wilde rusten kwam er nog een pakket binnen. Dankzij Joke heb ik mijn 25 jaar oude plateauwagentje die van ouderdom uit elkaar viel kunnen vervangen door dit blitse model. Nog wel even de wieltjes eronder schroeven en dan kunnen voerpakketten en benches weer makkelijk worden verplaatst.
Ze zagen langzitter Snoopy maar helaas konden ze niet helemaal aan zijn eisenlijstje voldoen dus dat werd geen match. Maar Nara bleek daar wel te kunnen passen. Dat Nara een poot mist dat maakt deze mensen totaal niet uit; Lucky liep ook met regelmaat even mank en dat maakte hem niet minder en Nara dus zeker ook niet. Het liefst hadden ze Freek er nog bij geadopteerd maar verstandiger is het om eerst alle aandacht aan Nara te gaan geven en dan over 4 maanden eventueel te gaan kijken voor een maatje. Morgen trotseren Michiel en Dirkje de storm om op huisbezoek te gaan. 
Hopelijk kan ik morgen dan Nara goed nieuws geven dat ze binnenkort bezoek gaat krijgen van lieve nieuwe baasjes. Duimen jullie nog even met mij mee voor haar?
Zo is het komkommertijd en zo weer even piek met reacties. Bryan klonk meteen super en opvolging ging snel.
Zondag gereserveerd, maandag huisbezoek en vandaag kon ik al aan de troostchocolade want Bryan kreeg bezoek en mocht lekker mee naar zijn nieuwe huisje. Heel veel geluk.
Een net niet geschikte reactie voor Snoopy zou wel eens een gouden mandje voor Nara kunnen worden. Ze staat voor zekerheid al op reservatie maar moet nog wat uitgebreider mailen.
Druppelsgewijs de laatste dagen toch wat reacties. Helaas niet passend voor de betreffende hond maar wel serieuze reacties.
Vanavond echter een leuke reactie voor Bryan gehad die heel goed klinkt dus meteen gaan mailen. Nu vol spanning wachten op het antwoord terug.
Al jaren krijg ik met kerst leuke mail van het vrouwtje van Boemer (Bobo 2015). 
Ook nu weer. Hij wordt een dagje ouder en is wat lui als het op wandelen aankomt, maar mag nog heel graag speeltjes apporteren of gewoon heerlijk met de kussens rond smijten😊
In eerdere jaren kwamen ze tussen kerst en oud en nieuw wel met een auto vol voer en kleedjes en snoep om de Ranjaclub te verrassen, maar de laatste jaren lukte dat niet en mocht ik bestellen. Ik durfde het in deze dure tijd niet te hopen, maar ook dit jaar kreeg ik kerstmail en mocht ik voer en andere zaken voor de opvanghonden bestellen.
Gister kwamen er maar liefst 3 koeriers met totaal 4 pakketten aan de deur. Op de foto staat slechts een gedeelte want ik had al het nodige boven gezet om plaats te maken in de hal. Verderop in huis zetten waar de boeven erbij kunnen is namelijk niet handig. Boven en in de hal komen ze niet. Vandaag de rest naar boven getild dus een flinke workout gehad de afgelopen dagen. En er komt nog meer aan. Eens per jaar even zo goed een voorraad inslaan is fijn. Ook dingen besteld die ik eigenlijk altijd wel ergens in het jaar met opvanghonden nodig heb maar nu nog niet zoals speciaal natvoer en hypoallergeen voer. Wat is het fijn te weten dat je van alles in huis hebt. Ervaring leert dat je soms wat moet switchen met voer en dan is het fijn als je keuze hebt en de beste optie kunt pakken voor een hond die wat moeilijker eet of wat slechtere ontlasting heeft, aan moet komen of juist moet afvallen. Dankbaar dat ik de luxe heb om dat allemaal weer in te slaan zodat als er nieuwe opvanghonden komen en ik wat nodig heb ik ook zo het best passende kan openen.
Vandaag kwam Hanke op bezoek en bracht kleedjes mee.
Alle honden hebben kennis gemaakt met haar en mochten ook allemaal mee wandelen.
Even goed voor de socialisatie.Freek had in December een angstfase en was ook met het vuurwerk heel bang maar vandaag deed hij het super en dat is echt fijn om te zien. 
Rebecca vindt wandelen erg spannend maar loopt met hulp van een andere hond wel wat mee. Maar twee aan de lijn is best lastig lopen en nu konden we het verdelen. Nara wil graag wandelen en Rebecca liep veel beter mee dan anders. 
Hanke was al heel lang niet meer geweest maar Snoopy was dus een oude bekende voor haar. Zo lang zit hij hier al. Naast wandelen en knuffelen werd er tot Snoopy zijn blijdschap ook nog even gespeeld met de kip. 
Nog even een prachtige foto van een prachtige Rebecca. Ze vindt nieuwe situaties spannend maar komt wel met wat rust en geduld en hoewel dus een hondje die niet gewend was huishond te zijn en nog van ver moet van komen is ze zo lief en aanhankelijk.
Even een momentje chillen en spelen en maar wat aanrommelen.