Achter de kas heb ik besloten de doornloze braam helemaal te verwijderen. De lange slierten overwoekerden de andere planten en het gaf maar beperkt vrucht. Het was een hele klus en vervolgens had ik zo een berg snoeiafval dat ik er niet meer langs kon in de moestuin. Maar ook niet even dat ik het klein knip in de groene container.
Dus auto gevuld en naar de stort gereden. Bij het betalen werd ik eerst verwezen naar een takkencontainer waar ik het in mocht tillen, maar ik gaf aan dat ik naar de plek wilde waar de "grote jongens" het droppen verderop op het terrein. 😊En dat mocht. Ik had vooraf een dekzeil in auto gelegd en met trekken en schuiven aan het dekzeil lag de hele hoop snoeiafval zo uit de auto daar op de juiste stort plek. Dekzeil weer in auto en op naar huis. Heerlijk dat het is opgeruimd. In de mail twee verdrietige berichten van overlijdens. Floor (Hellen 2015) en Laddy (2014). Beide als pubers door hun gezinnen geadopteerd en beide honden worden nu zo gemist.
Tejena had een leuke reactie lopen en inmiddels is het huisbezoek geweest. Chantal en haar gezin mogen nog een paar dagen van haar genieten en dan gaat ze naar haar nieuwe thuis.
Vandaag draaide het even om Trufa. Ze zat er al klaar voor.
Samen ballen
en ballen.
Naast ballen natuurlijk ook lekkers en verder een prachtige wandeling voor de jarige die vandaag 3 jaar oud werd.
Grappig is dat Trufa die zonder angst mee loopt aan de straat met verkeer en geen krimp gaf met het vuurwerk, het bos met al zijn gevaren erg spannend vond. Alsof ze ieder moment verwachtte dat er een kudde herten of wilde zwijnen uit de bosjes zou denderen.
Ze wandelt echter graag dus ik verwacht dat ze na een paar boswandelingen wel gewend zal zijn. Ze heeft zeker wel genoten hoor maar schudde regelmatig nog wat spanning af en keek veel om zich heen. Op een stukje buitenom had ze haar staart meteen hoger en toonde veel ontspannener. Op de video twee korte stukjes 10 minuten na elkaar gefilmd die mooi het verschil laten zien.
Vandaag was het zover. Met de Marietjes naar Diever naar de dierenarts. Marion onderging het met stress.
Marian ging mee als emotional support dog.💕
Bij het halen geen stralend gebitje maar een leeg gebitje. De bovenste hoektanden en de kleine voortandjes zijn allemaal eruit. Maar als ik haar lippen oprek dan zie ik in de verte nu wel nu mooie schone kiezen. Lekker een warm jasje aan maar alles lijkt goed te gaan. Toen ze in de avond weer mocht eten bleef het goed binnen en wilde ze zelfs meer. Maar dat mag nog even niet.
Helemaal niet toegekomen te publiceren dat ik van het bazinnetje van Boemer een prachtige bestelling mocht doen bij Zooplus. Dit is slechts een klein deel wat zaterdag binnen kwam. Ik heb verder ook Yarrah kuipjes gekocht die Marion eet maar daarnaast blikjes recovery (Royal canin) en urgent care (Hills) wat een soort smakelijke slobberpate is voor honden die na een operatie moeten herstellen of oudjes die dippen en niet meer willen eten. Dat zijn blikjes die ik gewoon altijd standaard in huis wil hebben. Ze waren helaas op en nu dus net weer nieuw op voorraad. Goede timing want nu Marion zo ingrijpend van alles kwijt is, was het zo fijn vanavond gewoon zo een blikje te kunnen pakken. Ze kon het makkelijk naar binnen slobberen.
Afgelopen zaterdag kwamen Michiel en Dirkje ook nog langs met zakken met textiel en namen een auto vol stort weer mee terug. Qua voorraad zit het dankzij support van diverse kanten wel goed. Nu slapen en hopelijk gaat het herstel van Marion verder vlot. Uiteraard krijgt ze komende dagen pijnstilling.
Vandaag tot mij verbazing nog verlate kerstkaarten. Die van mijn moeder had stempel 11 dec 24, maar ook de andere kaarten met flinke vertraging bezorgd door de post. Evengoed nog leuk om te krijgen, al had ik de kerstkaarten net opgeruimd. Afgelopen maand had ik het huis kerstgezellig. Veel meer neergezet dan de vorige jaren en genoten van de kerstsfeer in huis. Inmiddels druk aan het opruimen. Diverse zaken wassen en afwassen. Inmiddels staat alles boven maar nu nog alles netjes in de berging terug. 
Meteen kritisch gekeken wat er in de dozen achtergebleven was en niet gebruikt. Diverse items, vaak stuk of aangedaan mochten het interieur van de vuilniscontainer gaan versieren.
De ochtend begon leuk voor de Marietjes. Lekker mee in de auto en met wandelen los lopen.In de middag gingen we weer weg met de auto maar dit keer naar de dierenarts. Marion zette zich schrap bij de deur. Dit was niet haar ding. Marian was mee voor emotional support.😊 Niet dat het nodig was want het was puur Marion wegen, hart luisteren (flinke hartruis) en gebit kijken want daar gingen we voor op consult..... namelijk de vraag mag ze onder narcose voor gebitsreiniging? En dat mag en a.s. maandag gaat dat gebeuren. Marion zal het misschien niet leuk vinden maar ze heeft ontstoken tandvlees bij de hoektanden en op de kiezen dikke plakken tandsteen. Dus als dat weg is en haar bekkie weer geheeld dan kan ze misschien makkelijker eten en zal ze zich vast lekkerder voelen. De hartruis kan ook komen door haar bekkie.
Net ook bericht van Esperanza dat baasjes Dusty (Cuqui 2020) gedoneerd hebben voor de medische pot, dus Marion haar dierenartskosten zijn gedekt. Geweldig lief!
In de refugio Sierra Nevada zitten een aantal honden die bewust niet ter adoptie staan. Eentje daarvan is de inmiddels oude Libertad. 
De oude Libertad is een hond die we bewust niet helpen, maar daarom zit zo een hond niet minder in mijn hart. Ik ontdekte een jaar geleden dat ze een buggy hadden en hem kennis hadden laten maken met zo buitenritjes buiten het asiel in de veilige omgeving van de buggy. Dat leek hem toch wel te bevallen. Ik was blij voor hem, maar helaas er is zo een tekort aan vrijwilligers dat men daar gewoon niet aan toe komt.Nu was er een Nederlands gezin op vakantie en die hebben ook de refugio bezocht. Of ik verzoekjes had. Jazeker!! Maar naast waardevolle observaties van het gezin met diverse honden die ik in de toekomst hoop te helpen, was er van mijn kant 1 heel groot verzoek. En dat verzoek hebben ze ingewilligd.💖 Met de oude Libertad nog even er op uit met de buggy. Kopje in de zon en neusje in de lucht de geuren van buiten het asiel opsnuivend. Mijn nieuwe jaar 2025 is goed begonnen!! Ik ben ze zo dankbaar. Ik weet niet hoe lang Libertad nog heeft, maar vandaag heeft hij even de zon gevoeld en zijn neusje spannende geuren in de wind over de berghelling geroken. Soms zit geluk en liefde in de kleine dingen!
