Stapje je voor stapje. Maaltijd staat nu voor tuig aan en van handje brokken naar handje brokken lopen. Eerst kleine stukjes terras en straatje en nu de poort door, de oprit (spannend want dan zie en hoor je de weg pas goed), de oprithek door (helemaal spannend want die weg is toch echt wel dichtbij) en vandaag stonden we aan het einde van de oprit. Haly in het gras snuffelend en aan de haag, kijkend naar verkeer aan de overkant. Geen autoverkeer op de weg waar ik woon maar dat was alleen maar fijn, dat was misschien net teveel geweest en had hem dichtgeslagen. Voer was op maar ja we moesten nog terug lopen. Bij de poort lag nog wel wat. Hij begint nu kennelijk ook langzaam te begrijpen dat we terug lopen en liep rustig met me mee terug zonder 1 keer te blokkeren, iets wat op de heen weg nog regelmatig gebeurd. Op wandelen lijkt het nog lang niet maar als hij maar de lijn als iets positiefs gaat zien en al een klein beetje met de straat kan socialiseren voor hij vertrekt dan is het al een mooie basis voor zijn baasjes. Die zullen waarschijnlijk wel in de nieuwe omgeving weer helemaal opnieuw moeten beginnen maar dan is er nu wel een stappenplan die voor Haly werkt.De foto's zijn gewoon vandaag in de tuin. Met het oefenen heb ik de lijn vast, voer vast en heb ik al het probleem dat ik niet eens met mijn stok kan lopen dus filmen zit er niet in. Om verder te komen moet ik nu juist ook mijn steunstok kunnen gaan vasthouden.
Ik spreek in de titel van de eerst mijlpaal maar dat is uiteraard figuurlijk....een mijl lopen is uiteraard nog toekomst muziek.
vrijdag 5 september 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Met telkens weer wat aan progressie komt het HELEMAAL goed denk ik. Zet 'm op Haly. Aaitjes/groetjes, Wout
BeantwoordenVerwijderen