Hoi Maureen,
Vandaag een jaar geleden verliet onze Timmie (ACE giggy) zijn
toevluchtoord bij jou .. wat gaat de tijd toch snel… toen ik timmie de eerste
keer zag op foto had ik zo beetje amai dit is een prachtventje en was het liefde
op het eerste zicht ondanks dat het maar een foto was…. Soms begrijp ik nog
steeds niet dat niemand dit prachtig hondje opmerkte. Natuurlijk was ik heel
blij een jaar geleden dat Timmie nog ter adoptie zat bij jou .. en tja nu zijn
we reeds al een jaar verder en het is gedurende dit jaar een prachthondje
gebleven … heel lief, heel aanhankelijk aan mij en mijn man, gewoon een hele
lieve knuffel… kom ik thuis van boodschappen te doen staat hij te springen om de
aandacht is blij om ons te zien.. gaat graag even wandelen. Wat wil een mens
meer??? In het begin neem je er de schoonheidsfoutjes bij want je weet dat zulke
hondje toch ergens hun bagage meehebben maar daar is weinig of niks meer van te
merken.. timmie is gelukkig en een blij hondje…
Met de katten gaat het prima behalve met Indy nog steeds …
daar jaagt hij nog wel eens op… de andere worden graag nog wel eens afgeblaft
maar alleen omdat hij wil spelen met hen .; spijtig genoeg begrijpen ze nog
steeds niet zijn hondentaaltje…maar als ik zeg tegen timmie geef eens een
zoentje aan die dan krijgen ze gegarandeerd een likje op hun snoet…. Ook is hij
nog steeds het giecheltrutjevan weleer als hij aan het spelen
is.
Eigenlijk kan ik maar 1 ding zeggen en dat hij een echt
prachtventje is die nog steeds ons hart heeft gestolen.
Knuffels
Miranda en in het bijzonder van Timmieke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten