Jolly is in huis gewoon bij mij rustig maar als er bezoek is kan ze vaak slecht met de opwinding omgaan en beland ze te vaak in de bench ipv dat ik er mee oefen. Toch een beetje gemakzucht van mijn kant.
Hoog tijd om het weer eens te gaan oefenen elders. Nu was er afgelopen zondag een rasloze/stamboomloze honden dag en hoewel ik vanwege de vele honden en gebrek aan oppas niet zelf kon inschrijven wilde ik wel gaan kijken en besloot ik Jolly mee te nemen en daar met haar aan "4 poten"op de grond te gaan werken.
In de auto begon ze op gegeven moment wat te piepen want langere afstanden dat is ze niet meer gewend, maar verder was ze rustig in haar bench. Dat veranderde bij aankomst toen ik de klep open deed. Ze is dan zo snel "over de top"opgewonden.... Toen ze weer bereikbaar werd haar uit de auto gehaald en meteen was het alle kanten tegelijk uit willen en ik had gewoon moeite om de klep van de auto dicht te kunnen doen. Ondanks dat het vrij rustig was op de parkeerplek hebben we er geruime tijd doorgebracht want de podenco in haar kreeg toch heel veel prikkels binnen. Ze trok ook enorm aan de lijn. Langs de kantine ging goed maar eenmaal in zicht van het grote veld was ze weer super druk. Rustig toegesproken en telkens weer laten zitten en de adrenaline laten zakken. Ik denk dat ik wel een half uur bezig ben geweest om Carolien de trimster die vrij vooraan zat met haar kraampje te bereiken. Daar heel lang gewerkt met 4 poten op de grond. Toch deed ze het niet slecht want als ze het niet weet dan wil ze soms nog steeds haar staart najagen en dat heeft ze helemaal niet gedaan.
Uiteindelijk waren we zover dat we het veld konden gaan rondlopen. Dat leverde eerst nog meewarige blikken op want mensen zien een drukke hond die geen opvoeding gehad lijkt te hebben maar wie haar kent van hoe ze hier binnen kwam zal een wereld van verschil al gezien hebben. Uiteindelijk hielpen de konijnekeutels in het gras om de zichtprikkels wat meer los te laten en ging het lopen (hoewel met gigatrekken maar dat heb ik zo gelaten) steeds beter en was ze steeds minder alle kanten uit maar liep ze gewoon naast me mee. Op zich is Jolly ook wel weer super makkelijk en goed gesocialiseerd want de zweefvliegtuigjes die opstegen en landen die boeien haar niet en een partytent die met een knal los schiet en naast haar in het gras beland op zijn kop maakt alleen maar dat ze het fenomeen van dichter bij wil bekijken. Na de nodige rondjes kwam de gewenning en met hulp van snoepjes had ze het 4 poten op de grond weer opgepikt en konden steeds meer mensen haar aanhalen en kon ze temidden van andere honden en naast kinderen en volwassenen rustig staan zonder steeds maar aandacht van ze te willen. Van meewarig kregen we steeds meer bewonderende blikken want Jolly is in super conditie en ziet er stralend uit en er kwamen dan ook regelmatig vragen hoe ze het in de showring had gedaan. Best wel jammer want ze had vast een leuk keurrapport gekregen want ze is 1 bonk spieren met een stralende vacht en blik. Maar ach.... als ik haar een lintje zou kunnen geven hoe ze in die 2 uur daar op het veld transformeerde en leerde dan had ik haar kampioen gemaakt. Ze zal altijd enthousiast en snel te druk zijn maar ze laat zien dat ze kan leren en wil leren. Ik ben zo super trots op haar!!!!
op de terugweg in de auto haar niet meer gehoord.... ze lag heerlijk te slapen. Foto's zijn gewoon van thuis, bovenstaande is erg leuk.... klik op foto voor vergroting dan kun je het hommeltje goed zien dat langs haar neus vliegt.
Jolly is in huis gewoon bij mij rustig maar als er bezoek is kan ze vaak slecht met de opwinding omgaan en beland ze te vaak in de bench ipv dat ik er mee oefen. Toch een beetje gemakzucht van mijn kant.
Hoog tijd om het weer eens te gaan oefenen elders. Nu was er afgelopen zondag een rasloze/stamboomloze honden dag en hoewel ik vanwege de vele honden en gebrek aan oppas niet zelf kon inschrijven wilde ik wel gaan kijken en besloot ik Jolly mee te nemen en daar met haar aan "4 poten"op de grond te gaan werken.
In de auto begon ze op gegeven moment wat te piepen want langere afstanden dat is ze niet meer gewend, maar verder was ze rustig in haar bench. Dat veranderde bij aankomst toen ik de klep open deed. Ze is dan zo snel "over de top"opgewonden.... Toen ze weer bereikbaar werd haar uit de auto gehaald en meteen was het alle kanten tegelijk uit willen en ik had gewoon moeite om de klep van de auto dicht te kunnen doen. Ondanks dat het vrij rustig was op de parkeerplek hebben we er geruime tijd doorgebracht want de podenco in haar kreeg toch heel veel prikkels binnen. Ze trok ook enorm aan de lijn. Langs de kantine ging goed maar eenmaal in zicht van het grote veld was ze weer super druk. Rustig toegesproken en telkens weer laten zitten en de adrenaline laten zakken. Ik denk dat ik wel een half uur bezig ben geweest om Carolien de trimster die vrij vooraan zat met haar kraampje te bereiken. Daar heel lang gewerkt met 4 poten op de grond. Toch deed ze het niet slecht want als ze het niet weet dan wil ze soms nog steeds haar staart najagen en dat heeft ze helemaal niet gedaan.
Uiteindelijk waren we zover dat we het veld konden gaan rondlopen. Dat leverde eerst nog meewarige blikken op want mensen zien een drukke hond die geen opvoeding gehad lijkt te hebben maar wie haar kent van hoe ze hier binnen kwam zal een wereld van verschil al gezien hebben. Uiteindelijk hielpen de konijnekeutels in het gras om de zichtprikkels wat meer los te laten en ging het lopen (hoewel met gigatrekken maar dat heb ik zo gelaten) steeds beter en was ze steeds minder alle kanten uit maar liep ze gewoon naast me mee. Op zich is Jolly ook wel weer super makkelijk en goed gesocialiseerd want de zweefvliegtuigjes die opstegen en landen die boeien haar niet en een partytent die met een knal los schiet en naast haar in het gras beland op zijn kop maakt alleen maar dat ze het fenomeen van dichter bij wil bekijken. Na de nodige rondjes kwam de gewenning en met hulp van snoepjes had ze het 4 poten op de grond weer opgepikt en konden steeds meer mensen haar aanhalen en kon ze temidden van andere honden en naast kinderen en volwassenen rustig staan zonder steeds maar aandacht van ze te willen. Van meewarig kregen we steeds meer bewonderende blikken want Jolly is in super conditie en ziet er stralend uit en er kwamen dan ook regelmatig vragen hoe ze het in de showring had gedaan. Best wel jammer want ze had vast een leuk keurrapport gekregen want ze is 1 bonk spieren met een stralende vacht en blik. Maar ach.... als ik haar een lintje zou kunnen geven hoe ze in die 2 uur daar op het veld transformeerde en leerde dan had ik haar kampioen gemaakt. Ze zal altijd enthousiast en snel te druk zijn maar ze laat zien dat ze kan leren en wil leren. Ik ben zo super trots op haar!!!!
op de terugweg in de auto haar niet meer gehoord.... ze lag heerlijk te slapen. Foto's zijn gewoon van thuis, bovenstaande is erg leuk.... klik op foto voor vergroting dan kun je het hommeltje goed zien dat langs haar neus vliegt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten