heel veel foto's

Vandaag tussen de bezigheden door heel veel foto's gemaakt. Helaas is het nodige onscherp want de Esmeralda en Django scheuren hier graag op topsnelheid door de tuin.

Maar toch een heel veel leuke foto's van de nieuwelingen waarvan hier een selectie:
Simba:
Esmeralda

en Django is echt een waar fotomodel (dit is maar een deel van de foto's van hem vandaag):

even voorstellen: Simba

Heerlijk pupje, nog maar 2 maanden oud. Moet nog alles leren. Heeft al een reactie van een gezin waar ie maar 7 uur alleen hoeft te zijn. Beetje lastig als je meermaals op de dag te eten moet krijgen en minimaal elke 2 uur moet plassen, soms vaker. En altijd met je nestgenootjes was en nog alles moet leren, ook het alleen zijn, zeker als hond alleen. en 7 uur alleen... dat kan ook bijna geen enkele volwassen hond aan. We zoeken verder want ik kan me niet voorstellen dat er niet snel een passend mandje voor dit volgzame knuffeltje wordt gevonden.

even voorstellen: Esmeralda

Dit schatje is ook 2 jaar oud. Ze kent haar naam niet en het roept ook niet echt lekker maar ik vermoed dat ze al geplaatst zal zijn voor ze aan een nieuwe naam gewend is dus ik laat het maar zo. Filmpje is helaas wat hoog ingesteld en ze is zo klein dat ze wat uit beeld valt maar het is echt een poppie!

even voorstellen: Django

2 jaar oud en net zo eigenwijs en grappig als ie eruit ziet. Kortom een geweldig hondje waar ik dubbel om lig.

een nieuwe dag voor de nieuwelingen

Ze huppelden lekker door de tuin en lijken het allemaal prima te vinden hier.
Django heeft springveertjes onder zijn pootjes en is gek op rennen en is helaas maar niet scherp te krijgen. Maar wat een pret heeft dit manneke.

Hij past zich goed aan in huis. Probeert inmiddels de mandjes ook uit.
Maar buiten vindt hij het gewoon echt heerlijk. Met wandelen trekt hij van blijdschap en toen hij de eendjes in de vaart ontdekte wilde hij het liefste het water in duiken. Super lollig leek hem dat.
Hij maakt me aan het lachen en ik ben weg van die snoet.

Esmeralda doet zo haar best zindelijk te zijn. Een enkel plasje op de vloer maar het meeste buiten in de tuin. Poepen doet ze zowiezo buiten. Ze gloeit van trots als je haar prijst. Maar wil wel een beetje privacy en aan de lijn ontlast ze zich nog niet. Ze is wat bang van mijn stok en van de ballengooier stok. Ze komt dan liever van de andere kant een knuffel halen. Ze loopt makkelijk mee het huis in en ligt lekker in de mandjes maar de stofzuiger was iets wat ze nog nooit gezien leek te hebben. Ze wil graag spelen met Whoopi en Phuc. Ze zoekt duidelijk een klein speelmaatje. Helaas is Whoopi niet zo heel speels met honden, zeker geen opvanghonden. Esmeralda wil ook wel met mij spelen en rent speeltjes na maar echt speels met speeltjes is ze nog niet. Gezien haar vrolijke speelse aard zal dit echter wel goed komen. Ik kreeg vandaag al telefoon voor haar. Mensen die juist dachten we nemen geen pup maar een volwassen hondje dan zitten we niet met het zindelijk maken. Maar helaas zijn ze in het buitenland niet dat honden lekker in huis leren leven en moet je nog in dit meiske investeren. Ze gaan ook nog eerst op vakantie dus afgesproken dat ze nadien zullen kijken of Esmeralda er nog is en dan kan ik gewoon ook meer over haar vertellen. Maar het is zo een snoeppie dat ik eigenlijk meer reacties verwacht.

Simba huppelt lekker mee en gaat wat meer de boel ontdekken. Zijn eetlust is echter nog matig terwijl hij echt flink mag aankomen. Ik heb alle honden gewassen en hun vachtjes zijn weer heerlijk. Puppies hebben eigenlijk die puppygeur nodig maar ik heb Simba toch ook maar gewassen en hij is nu zo zacht dat je blijft knuffelen. En gelukkig is het ook een heerlijk knuffelig hondje. Het is nog echt een baby die alles nog moet leren. Maar wel een heel lief hondje. Eindelijk eens een pup die niet zijn piranhatandjes in mijn neus zet maar lief likjes geeft en zich op je schoot opkrult.
Vandaag kreeg ik een telefoontje van mijn allereerste adoptante. Na 6 jaar nog altijd zielsgelukkig met haar hondje. Dat is zo geweldig. Daarna gebeld met de fokster van Bieke. Ook zij zat met hetzelfde verdriet. Bieke haar moeder Ankie is 2 weken terug ook heel onverwacht op de leeftijd van 11 jaar overleden. Ze bleek een buiktumor te hebben en het enige wat ze nog konden doen was haar laten gaan. Bieke haar oma Zaza is 15 jaar en heeft uiteraard wat ouderdomskwaaltjes maar heeft dus wel de leeftijd die je van Ankie en Bieke ook verwacht zou hebben. Best gek dat moeder en dochter dus beiden zo plots gegaan zijn. Ik had met de post een superlieve Halmark kaart met foto's van Bieke en een heel lieve tekst. Dat ze nu met haar kameraadjes op de eeuwige jachtvelden speelt. Zo krijgt het verdriet langzaam een plekje terwijl er tegelijk weer ruimte is om te genieten van de andere hondjes en de nieuwkomertjes. Ze staan in de advertenties dus nu maar hopen dat er meer reacties komen.
Droopy had trouwens een reactie. Maar ik krijg altijd de kriebels als mensen het hebben over "de hond" ipv het diertje bij de naam te noemen en de vraag "maakt ie me kapot" in bezorgdheid of ie maar niet te veel zou kosten dat geeft me niet echt het gevoel dat mensen voor Droopy willen gaan. Hij verdient toch echt een gouden mandje en niet minder. Ik ga toch er maar een prijs bij zetten want aan reacties van mensen die ondanks de tekst goedkoop een hondje hopen te scoren heb ik niets. Er staat nu "prijs nader over een te komen" maar dat werkt kennelijk niet. De 2 foto's van Droopy zijn trouwens gister door Dirkje gemaakt. Droopy betrapt bij het spelen :)

wat zijn ze leuk!!!!!!!!!!!!!!!

Vandaag is Django gekomen in opvang. Een hondje van Sphoek.
Hij is erg leuk. Hij doet denken aan Tank, een Sphoekopvanger uit 2011 met ook zo een grappig lijf waar geen einde aan kwam. Ze hebben het zelfde vrolijke onbezorgde karakter.
Django is maar iets van 32-33cm maar hij zou wel eens 10 kilo kunnen wegen. Hij is ontzettend opgewekt en blij.
Speels, vrolijk en aanhankelijk. Ik heb hem net al gewassen en morgen ga ik hem kammen en kijken of ik leuke foto's kan maken want hij heeft ook een schattig koppie met pluimoortjes en dat is zo nauwelijks te zien.
Op zich laat ik in principe 2 honden komen uit het buitenland. 1 klein en 1 middelgroot tot groot. Er zijn ook heel veel jonge pubers daar in het asiel die dringend opvang nodig hebben en eentje was er ook reisklaar maar ik wil even geen hond die langer kan zitten en veel beweging nodig heeft omdat ik Luca nog heb. Dus het zou eerst alleen Django zijn.
Maar ja toen bleek er een kooi beschikbaar en een 40cm hondje dat toch maar niet door zijn baasjes werd opgehaald uit het asiel. Dus die zou ook komen. Gezellig maar zul je zien vrijdag waren er mensen in het asiel en die vonden het een schatje en hup geadopteerd. Zonde van de kooi dus een pup aangewezen die prompt ook bezoek kreeg en ook vertrok met zijn nieuwe baasjes. Esmeralda dan, die wilde niemand hebben want ze had in het asielkantoortje op de stoel en tafel geplast en gepoept. Dus ze zou vast niet zindelijk zijn. Nou dat moet je niet tegen mij zeggen. Bijna al die hondjes zijn niet zindelijk en juist opvang kan ze daar een goed begin in geven dus dit meiske had zeker baat bij opvang. Waarschijnlijk kon ze gewoon in het asiel de rust niet vinden om zich als mini (ze is 27cm klein) rustig te ontlasten. Esmeralda is dus lekker ook meegekomen. Ze ligt graag in een stoel en wandelt rustig over de tafel maar ze ontlast zich hier gelukkig niet op hoogte dus ik denk wel dat het goed gaat komen.Het is een leuk gezelschapshondje met een lief en opgewekt karakter. Gewoon een sympathiek meisje waar de vorige baasjes gewoon niet veel moeite voor gedaan hebben maar als je in haar investeert heb je er een heerlijk kameraadje aan.
Maar ja Esmeralda, die kleine kruimel alleen in een kooi.... die zou verdwalen.... dus toch maar kijken of er niet nog wat "klein schattig snel weg" mee kon.

Dit pupseltje is meegekomen. Simba is zo zacht van vacht dat je blijft knuffelen. En laat ie dat nu heerlijk vinden. Gewoon een heerlijk volgzaam pupseltje waar ik eindeloos over struikel maar ik kan me niet voorstellen dat dit schatje lang op een leuk adoptiegezin hoeft te wachten. Kan nog overal waar men tijd heeft voor een jong puppeke.

Niets geschreven de afgelopen dagen want er valt weinig te melden. Geen reacties voor Luca of Droopy helaas.
Lekker gefietst en gewandeld. De roedel is tot rust. Alleen op 1 wandelpad waar Mamba samen met Bieke altijd een graaf-naar-de-muis-team vormde zie ik haar wat graafbewegingen maken en dan teleurgesteld opkijken, niet echt dat ze Bieke nog zoekt maar meer dat ze dan denkt van "samen was het gezelliger". Mamba sliep al heel lang alleen en dat leek dus geen probleem maar nu inene na een week begint ze alsnog wat te piepen/blaffen en wil ze uit de bench. Ik zit nu te aarzelen of ik haar met Phuc zal laten slapen. In het verleden wilde ze dat niet zo. Ze wilde echt alleen Bieke. En de overgang naar hond alleen was eigenlijk heel goed gegaan.
Vandaag is er sneeuwstorm. Weinig sneeuw hoor maar wel guur. Dapper een stuk met Luca gefietst en daarna met de kleintjes gewandeld. Jasjes aan want het is koud. Daarna de vogels op de oprit gevoerd. Normaal heb ik een vast aanloop van 6 mannetjes merels en 1 vrouwtje (wordt nog ruzie van het voorjaar), de roodborst, de houtduiven, wat koolmezen en vinken. Van de week zag ik tot mijn verrassing het winterkoninkje. Die doen hun naam geen eer aan want als insekteneters en heel klein en iel overleven ze meest de winter niet dus ik was blij er eentje te zien. De laatste dagen is er weer een bont gezelschap; de prachtige boomklever, schattige staartmeesjes en de bonte specht. Ik ben bijna door mijn vogelvoer heen, maar het weer kan volgende week wel weer omslaan en dan redden ze het wel weer.

wandeling Fochteloërveen

Vandaag eerst weer met Luca gefietst. Het was erg koud ondanks de zon.
Daarna de kleintjes in de auto en naar het bos voor wandeling. Ditmaal naar het Fochtelooërveen, maar dan het deel waar de honden los mogen.
Mamba
Whoopi
Phuc
Deze prachtige foto van Droopy gemaakt. Hij is niet alleen op goed gewicht maar heeft nu ook weer een mooie spiermassa. Hij loopt ook zonder problemen een rondje van een uur mee en trekt op het eind nog even goed blij een sprintje. Kijk maar op het filmpje:

Hoe gaat het met Cookie

Cookie, een opvangertje van najaar 2011, heeft het maar goed getroffen. Hij mocht onlangs met Valentijn op de foto. Wat een schatje en wat ziet hij er mooi uit! Zo een verschil met het magere manneke wat hier in opvang kwam.

Hoe gaat het met Engel?

Malaika werd in 2009 geadopteerd als jongeman van 1 jaar oud maar volgens zijn vrouwtje begint hij nu pas uitgepuberd te raken :)
Onlangs is 1 van zijn vriendinnetjes op de prachtige leeftijd van 15 jaar overleden en mogelijk dat hij in de toekomst dan weer een nieuw vriendinnetje erbij krijgt.

Helaas heb ik thans geen teefjes in opvang en verwacht ik die ook niet. Sphoek was aan de beurt voor opvang maar vanwege het langdurig verwachtte ziekteherstel van Bieke leek opvang er voorlopig niet aan de orde. Nu Bieke plots is overleden en Sphoek een vluchtplekje heeft eind februari en anders pas weer in april ben ik toch aan het kijken voor een opvangertje. Normaal kan ik hen het beste helpen met de middelgrote tot grote pubers omdat daar geen opvanggezinnen voor zijn maar omdat ik Luca nog heb die veel beweging nodig heeft en moeilijk los kan en omdat mijn roedel nog niet de balans heeft om een onzekere puber tot vangnet en steun te zijn wil ik even gewoon een klein makkelijk hondje.
Django is een ongecompliceerd flierefluitertje en mag hier in opvang komen. Ik heb dan weer even afleiding en een doel om mijn ritme terug te vinden. Ik verwacht dat hij snel kan plaatsen. Wanneer ik dan weer nieuwe opvangers neem dat zie ik wel. Luca en Droopy moeten immers ook nog plaatsen en ik wil ook zien of hoe de roedel reageert.

afscheid

Vanochtend vroeg heb ik Bieke begraven. De honden hadden geen belangstelling. Toen ik klaar was en alle spullen buiten het hek van de boomgaard had gezet en nog even bij haar grafje stond te mijmeren, kwam Phuc aangerend. Het was net of hij me kwam halen. Hij keek echt zo van kom mee, het leven gaat verder en wij gaan samen nog leuke dingen doen!

Ik heb met Luca gefietst en met de 4 kleintjes een lange wandeling gemaakt. Ik blijf Bieke missen tijdens de wandeling maar de hondjes waren redelijk weer terug zichzelf. Mamba had hernieuwd zelfvertrouwen en was stoer haar plasjes na aan het vegen en liep met blij staartje te rennen en te snuffelen.

Het leven gaat verder of je wilt of niet. Maar ik voel me nog erg verslagen en leeg. Je had het zo graag anders gewild. Ik had het Bieke zo anders gegund.
Ontzettend bedankt voor al jullie lieve woorden. Ik probeer vanaf morgen weer mijn dagritme terug te vinden en uiteraard te genieten van mijn lieve hondenvriendjes hier in huis.En weer leuke foto's te maken en verhaaltjes over hen te schrijven.

Vanochtend eerst met de kleintjes even op pad geweest.  Je ziet toch wat onbalans in de roedel. Droopy is gewoon gewoon. Phuc is thuis wat van slag maar tijdens de wandeling gewoon. Whoopi die zich nergens iets van aan leek te trekken die liep best ver voor me uit te fourageren, juist op de manier van Bieke. Heel gek want Whoopi heb ik ook wel eens alleen mee en dat doet ze normaal nooit, daar struikel je normaal juist over. Mamba zie je telkens stilstaan en dan vooruit en achteruit turen alsof ze hoopt Bieke te zien. Of ze loopt in mijn knieholte.
Zelf ben ik nog wat doelloos en komt er nog weinig uit mijn handen. Ik hoop komende dagen mijn ritme te hervinden. 
Bieke ligt nog steeds lekker in haar mandje. Mijn ouders zijn geweest en mijn vader heeft al een gat gegraven in de boomgaard op een mooi uitzichtplekje voor Bieke. Ik kan echter de stap nog niet nemen om haar te begraven. Ik denk dat Phuc en Mamba het niet meer nodig hebben maar ik heb zelf die rust niet. Gister had ik toch steeds weer dat ongeloof van is ze echt overleden. Inmiddels is dat aan het bezinken en komt het besef van definitief afscheid. Maar ik denk dat ik gewoon nog even dat extra dagje nodig heb en dan morgen in alle rust haar kan begraven.
Mijn moeder had ondertussen nog even met Luca een uur door het bos gewandeld. Ze had zalig gewandeld en ondanks het tijdstip slechts 2 joggers en 1 wandelaar gezien. Je zou in de naochtend in het weekend toch veel meer wandelaars verwachten. Juist mensen met honden. Er is een grote wijk naast het bos gelegen. Maar goed lekker rustig wandelen dus. Ze heeft over allemaal kleine paadjes gedwaald en was meer dan een uur weg. Luca dus ook blij en tevreden.

De mooie fotobewerkingen zijn van Ingrid. Het is fijn om Bieke weer even van voor haar ziek zijn te zien. Blij en opgewekt zoals ik haar wil herinneren. Iedereen die reageert via het blog, de mail of op andere manieren; Ik lees alles en moet dan vaak weer snotteren maar al jullie berichtjes en lieve woorden doen me zo goed!

Van Hanneke gekregen:


Ik ben er nog steeds stuk van. Even ter verduidelijking Bieke had zo goed als zeker Toxoplasmose. Er moest nog een 2e keer bloed getest na 2 weken (dus dat zou vandaag geweest zijn) om het definitief te bevestigen met de toename van de antistoffen maar ja zover is het dus niet gekomen. Hoe ze ooit aan de infectie is gekomen? Geen idee. Waarom een zo gezond hondje er toch aan komt te overlijden? Je weet het niet. Waarschijnlijk heeft juist haar gezondheid en juist haar levenslust steeds weer ervoor gezorgd dat ze herstelde en opkrabbelde maar volgens de arts zijn Toxoplasmose infecties zo ontzettend verradelijk en zat het op zo een gevaarlijke plek in haar hersenen/hersenstam waar het door de antibiotica ook moeilijker bereikbaar is.
 

Ze ligt nog steeds in haar mandje. Het is net of ze tevreden slaapt. Het is moeilijk voor te stellen dat ze niet meer blij zal opveren. Het was zo een innemend hondje. Ik mis Bieke ontzettend. Ze was een heerlijk hondje waarvan ik verwachtte nog zo heel veel jaren te mogen genieten. 
Bieke je hebt dapper je best gedaan. Rust zacht lieve Bieke! 
Bieke staat hierboven met Mamba op de foto. Samen vormden ze de basis. Zij zijn de Ranjaclub. Bieke heeft zoveel betekent voor mij en voor de honden die hier wonen en gewoond hebben. Ik had zoveel speciale dingen met haar en kan me gewoon niet voorstellen nog dat het allemaal voorbij is nu.