zaterdag 22 september 2012

Hoe gaat het met....

Ook leuke berichten gehad over andere hondjes.
Danny nu Bowie: heel goed, hij is leuk, ondernemend, onderzoekend in het bos, ook relaxed, houdt haar goed in de gaten, eet goed, kauwt veel.
Goofy nu Benji: gaat goed, erg op Reini gericht
Danko: geweldig, lief, heel wijs met hem ('het is een vriend'), zeer aaibaar, loopt lekker alleen in de tuin, beetje lui en ietsje te dik, nu heel goed met katten (vooral ééntje die meewandelt: Danko wacht tot de kat meekomt)
Silver nu Tati: heel goed, hangt erg aan haar, prima met Noa, gaat nu zelf naar balkon om plasje te doen, was geschoren (iets vervilt) en draagt nu een colletje van Carla als het wat koud is, Noa en Tati zitten om de beurt voor op de scootmobiel bij wandelen (de ander in een bakje)
Fritsje is nu bij Hanneke's broer en schoonzuster en heeft het super, eet goed, luistert goed, makkelijk in de auto, is supergoede maatjes met de andere 2 honden, totaal niet jaloers, wordt steeds gespierder, kan heel hoog springen in het bos (als een hert, zeggen ze, over de varens heen) en 'leeft als hij rent'; hij kan bv. wel bijna een uur over het veld bij hun huis achter de zwaluwen aan rennen, als die na regen laag vliegen.
Elke 2 weken gaan ze naar Hanneke in het revalidatiecentrum en dan eerst een paar naar haar huis met Fritsje; dan gaat hij daar lekker in zijn mand liggen.

Ook met Tino gaat het heel goed.


Tender heeft zijn plekje helemaal gevonden. Is inmiddels helemaal aan de katten gewend en zij aan hem. Is vaak bij de dochter en haar gezin en dat gaat ook prima samen.

Ziera doet het ook super. Heeft ook reeds kennis gemaakt met de dochter en haar hond en al genoten van een lange duinwandeling samen.

Allemaal blije berichten om me aan op te trekken. Sara is nog niet veilig maar blijft in haar gebiedje en loopt nu steeds vaker langs haar huis. Er gaat nu een vangkooi ingezet worden en ik hoop van harte dat ze ondanks dat in het weekend het vaak anders is op straat dat ze gewoon haar gebruikelijke avond route kiest en honger heeft. en de kooi niet eng maar veilig vindt. Gelukkig heb ik haar hier aan een benchje kunnen wennen maar toch zo een vreemd ding zou haar kunnen afschrikken en misschien heeft ze door alle stress niet echt honger. Maar er is nog steeds goede hoop en ik blijf gespitst op elke mailberichtje en elk telefoontje in de hoop op het nieuws dat ze veilig is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten