even bijpraten

Vrijdag had ik Spaanse gasten die bij Dirkje en Michiel verblijven op bezoek met natuurlijk ook Michiel en Dirkje en mijn kleine vriendjes Niki en Rafa. Ze doen heel veel voor de straatkatten en baasloze hondjes daar. Het is leuk om met ze te praten en maakt ook dat je je realiseert hoe anders het daar is. Daar rijden ze standaard met verschillende soorten voer in hun achterbak, kijken ze, zeker op het achterland, altijd de omgeving rond omdat er zo vaak ergens verwaarloosde katten zitten die ze bijvoeren en hondjes in paniek rondrennen die gedumpt zijn en zo bang zijn maar echt niet voor zichzelf kunnen zorgen. Honden die je niet even kunt roepen want ze zijn in paniek en waar je niet even een prive weiland in kunt stappen want in het achterland communiceren de oude boertjes met een geweer in de hand en zul je echt niet begripvol te woord worden gestaan als je vraagt een priveterrein op te mogen omdat je de 2 poedeltjes die waarschijnlijk over het hek zijn gegooid zo graag wilt redden. Het was verder erg gezellig en ik vond het erg leuk hen persoonlijk te ontmoeten. Maria is een kinderboeken schrijfster en 1 van haar boeken wordt nu in het Nederlands vertaald met als bedoeling dat de opbrengst ten goede zal komen aan de Spaanse honden. Een prachtig streven.

Dan werd zaterdag ochtend vroeg Bieke gehaald door Marie Herder die vroeger haar altijd trimde. Ze heeft eind oktober een trimevenement waar de Hollandse rassen in het zonnetje staan en wilde een stabiel hondje die dat in zo een omgeving leuk en gezellig vindt. Bieke is een echte Hollandse Smoushond en vindt mensen en drukte prima. Maar ja zou Bieke haar vacht niet al over een maand plukrijp zijn..... ze kwam daarom Bieke even een dagje lenen voor overleg met iemand van de organisatie.
Phuc was stikjaloers toen ie zag dat ik met Bieke haar lijn liep en Marie zei van zal ik hem ook meenemen. Nou Phuc wilde wel en zat al in de auto.
In de avond kwamen ze blij weer terug. Bieke is wat gestript opdat ze weer teruggroei kan krijgen zodat er eind oktober weer hopelijk het nodige te plukken is. Er was een trimster die binnenkort examen doet en wilde oefenen voor dit examen en daar Phuc best een uitdagend vachtje heeft, was hij een mooi oefenhondje. Hij scheen super fier op de tafel gestaan te hebben van kijk mij eens mooi worden en dat is nog eens goede reclame voor de trimsalon. Phuc heeft nu een soort Westie achtige coupe. Zijn oogjes zijn weer vrij en dat is lekker voor hem. Krijg ik dus gratis en voor niks 2 getrimde hondjes die ook nog eens een heerlijk hondendagje uit hebben gehad en krijgen we als dank nog een grote zak pensstaafjes toe..... volgens mij moet ik dankbaar zijn. Bedankt Marie!
Daarna weg met Jolly en Smokie en later kwam mijn vader nog en pakte Boris en Milo voor een lange wandeling mee. Onderwijl kwamen de mensen voor Poppy en gelukkig klikte het goed en mocht Poppy mee. Ze heeft een gouden mandje gekregen. Verder telefoon van mevrouw Melsert die Lucky van afstand sponsert en even belde hoe het met haar vriendje ging. Fijn dat ze nog altijd zo met hem begaan is. Zondagochtend belde de adoptante van Poppy en daar gaat het zoals verwacht heel goed mee in haar nieuwe huis. Ze past zich goed aan. Smokie wilde woensdag al bij mijn vader steeds aangelijnd worden en naast hem lopen en de dagen erna is hij weer verschrikkelijk blafferig. Kwijlen en ook steeds in middag zo moe. Voortekenen van een aanval en ook bijwerking van de medicijnen. Hij heeft deze maand steeds van dit soort periodes maar de verwachte aanval blijft steeds uit en hij is nadat hij in juni zo heel veel aanvallen na elkaar kreeg nu inene weer een maand aanvalsvrij. Maar ik wil toch met dierenarts overleggen om hem over een paar weken eventueel 1 pilletje minder te geven zodat hij wat minder duf is en wat beter lopen kan.
Vrijdagochtend telefoon van de Pyr bemiddeling dat er geïnteresseerden waren voor Boris. Op papier konden ze hem een super huis bieden. Alle minpunten van een pyr was ze reeds bekend want ze hadden jarenlangs Pyrs gehad en nu hun hond was overleden zochten ze een lieve herplaatspyr en zo kwam Boris in beeld. Het voer is geen probleem want in het verleden hebben ze hun pyrs ook KVV (kant en klaar vers vleesvoeding) gegeven. Lekker wandelen, veel iemand thuis en een hondenmaatje. In avond gebeld en het klonk echt geweldig voor hem.
Mevrouw heeft overlegd met haar man en zaterdag kwam het bericht dat ze hem graag wilden ontmoeten. En vandaag is ze met haar zoon langs geweest en ze vonden hem net zo geweldig en zo lief als ik. Hoewel ik gewend ben aan afscheid nemen is het nog altijd heel moeilijk en vandaag was het wel heel moeilijk en dat zal Boris ook wel gevoeld hebben. Een laatste knuffel en dan dag ventje veel geluk...... Maar het eerste bericht is binnen en dat is gelukkig heel positief.
Dus BoreBoor lijkt nu echt zijn gouden thuis te hebben gevonden. Wat mis ik hem maar wat gun ik hem dit huis waar hij zo lang op heeft gewacht. Dag Boris, geniet van je nieuwe leven manneke!