verdrietig

Het huisbezoek voor Negrita was positief en voor ik zelf kon mailen al een enthousiaste mail van de toekomstige baasjes om af te spreken. Maar dan na een nachtje slapen de afzegging. Dat komt koud op je dak vallen. Het kwam hard aan. Natuurlijk het is de trent van dit jaar, dus het zou onderhand moeten wennen, maar om 1 of andere reden grijpt het me nu dieper aan. Pupje Halley kon ik maar niet begrijpen en bij Swiffer was het vervelend maar nu met Negrita ben ik gewoon verdrietig. Oudjes hebben mijn hart altijd extra en wat gunde ik haar dit gouden mandje in een prachtige wandelomgeving. Niets leek adoptie in de weg te staan. Maar mensen zijn soms ondoorgrondelijk. Dus weer moed verzamelen. Weer gaan zoeken naar mensen die zich vereerd voelen dit schatje een gouden pensioentje te mogen geven. Ze verdient het zo!