naar de hondenspeeltuin

Deze week eindelijk terug in een ritme. Fietsen met Rizas, wandelen met de roedel. Maar ook achterstallige karweitjes en leuke uitstapjes zoals een bezoek aan de tante uit Argentinië die bij mijn ouders logeert en vandaag kon ik een uitje maken naar de hondenspeelplaats in Beilen waar ik graag eens een kijkje wilde nemen. Sereno die de laatste week zich laat aanhalen door vreemde mensen en het de laatste maanden steeds beter doet in nieuwe onbekende situaties meegenomen.
Mamba vond het leuk. Lekker graven
Wat behendigheid.
Aan Phuc en Sereno niet besteed al kwamen die wel door de grote tunnel.
Voor Sereno best spannend maar hij kwam steeds meer tot rust. Er waren maar een paar andere honden dus we hadden alle ruimte. Een mevrouw met een Spaans hondje vond hij erg aardig.
Sereno ging steeds meer zelf op ontdekking en werd steeds relaxter.Phuc en Mamba worden liever niet nat. Water is om te drinken, niet om in te liggen.
Sereno voelde zich steeds vrijer en liet zich op gegeven moment ook aanhalen door de mannen op het veld. Geweldig!Deze meneer kon hem zo aanhalen toen hij zat maar toen hij stond was het spannender en toen hij even in de handen klapte helemaal. Maar hij had goed herstel en kwam wel zo weer snoep halen. Je moet bij Sereno niet in dagen of weken kijken maar over een jaar gezien is hij toch erg vooruitgegaan en het is fijn dat hij nog steeds vooruit gaat. Nu ook verbeteren naar bezoek dat zou hem zoveel adopteerbaarder maken. Maar ik ben trots op hoe hij het gedaan heeft vandaag.
Het veld was leuk. Ik heb natuurlijk op zich ook een hondenveld en hondenvriendjes om mee te spelen maar er zijn toch extra socialisatie mogelijkheden daar. Helaas wel zwakke plekken in de omheining. Vooral de zandberg was zo hoog gestort dat ook kleine hondjes daar zo de omheining over kunnen dus niet echt een plek om een podenco of windhond achtige los te laten. Maar we gaan zeker eens terug.