Vandaag was Easy naar mijn ouders. Voor het eerst als hond alleen maar behalve dat hij het spannend vond om vreemde grote honden te passeren deed hij het verder prima en zal dus nu ook de stap naar plaatsing als hond alleen goed aankunnen. Uiteraard zelf ook gewandeld.
Zinnia mocht voor het eerst sinds haar operatie weer los en rende met een lach van oor tot oor zich een slag in de rondte.
Ze kan echt zo ontzettend genieten!
Amaretto in het bos vast. Hij loopt normaal voorbeeldig aan de lijn maar in het bos trok hij door zijn enthousiasme wel. Plus dat hij in het bos ontzettend veel ruikt en ziet en het liefst de bosjes zou inspurten. Daarna een graspad langs het bos en daarna door de akkervelden. Na een poosje kom je dan bij een klein veldje met een greppel waar normaal wat water in staat maar nu droog heb ik Amaretto lekker gemaakt met de zweedse zalmsnoepjes die Merel zaterdag had gegeven. Normaal heb ik nooit balletjes mee maar vandaag bij uitzondering wel en Amaretto het balletje laten zien en de border collie in hem wakker gemaakt. Door de snoepjes en het balletje was hij goed op mij gericht en hij had al een flink stuk gewandeld en was al een beetje zijn energie kwijt en toen onopvallend de lijn laten vallen en hem laten rennen door het balletjes steeds te werpen. Op gegeven moment begon de podenco (?) in hem wakker te worden en zag je de neus en ogen richting bossages gaan. Dus ik ben gaan lopen en op het akkerpad terug weer balletjes gegooid. Je zag echter toch dat hij dan teveel belangstelling voor de omgeving verder weg krijgt en geen risico genomen en de inmiddels smerige lijn weer opgepakt.
Teruggelopen en tot blijdschap van de hondjes in het bos ook nog eens afgeslagen en het pad naar de heide genomen. De snoep weer tevoorschijn gehaald en toen Amaretto echt losgelaten. Dat is echt spannend. Hij spurtte de heuvel op (adem inhouden) maar kwam weer terug en had steeds zoveel te ruiken in de kant dat hij hoewel hij af en toe de bosrand in tuurde toch redelijk bij de roedel bleef (ik kon weer doorademen). Komen is een ander verhaal. Ook bij het doorsteken wilde hij even doorspurten de andere kant het bos in maar kwam toch terug toen ik een zijpad in sloeg wat ook een heel leuk paadje is. Je moet dan zo achterloos mogelijk blijven maar het is wel spannend als je voor het eerst je opvanghond los laat.
Hij genoot volop en het ging super. Toen de bosrand weer dichterbij kwam en hij wat afgeleid raakte heb ik af en toe denneappeltjes de andere kant op het heideveld in gegooid.
Soms moet je creatief denken en dit werkte bij hem super en zo kon hij los blijven en heeft het hele stuk over de heide los meegelopen en toen was hij ook zo tevreden dat ik hem probleemloos met hulp van wat lekkers bij me kon krijgen en weer kon aanlijnen. In de auto sprong hij blij achterin en maakte totaal geen aanstalten om er weer uit te springen. Hij was duidelijk tevreden en blij. Niet dat het van lange duur is. In de middag rust ik en dan heeft hij zoiets van okay tijd voor weer wat leuks wat zullen we nu gaan doen, niet slapen maar leuke dingen doen met mij :)
Hieronder Zinnia bewegend beeld:
Hieronder Amaretto bewegend beeld:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten