Verdrietig nieuwtje om mee te beginnen..... Lulu is terug. Het lag niet aan haar, maar er was kennelijk plots iets in haar nieuwe vrouwtje haar leven verandert en ze kon niet meer voor Lulu zorgen. Lulu snapte er niets van en zat met grote ogen maar loopt hier gelukkig nu weer vrolijk rond maar is wel terug onzindelijk. Dat komt wel weer goed maar geeft wel aan dat ze van slag is geraakt.
Gelukkig was er nog een geschikte reactie van september en deze mensen hadden nog geen andere hond genomen en zijn zeer gemotiveerd om haar te adopteren en haar alles te leren dus ze is ook al weer gereserveerd.
Phuc had weer even wat angsttrauma's in de nacht. Nachtmerries zoals ie soms ook had in de eerste tijd dat hij bij mij was. Uit de bench met bonkend hart tegen je aan kruipen. Phuc is wat langzaam in zijn ontwikkeling; bijna 1,5 jaar gedroeg hij zich als een heel jong pupje en nu is hij al een half jaar aan het puberen en hij is zeker 2,5 jaar oud. Hij was met wat trauma's uit Spanje gekomen. Op zich is het normaal dat puber eens een dagje terug angstig en gevoelig zijn en ik denk dat het bij hem het geval was. Gelukkig heeft hij vannacht weer als een blok geslapen.
Bieke de Bij is de enige Hollander... een echte Hollandse Smous. Een fantastisch ras dat verantwoord wordt teruggfokt (het ras was uitgestorven) en daarom wordt Bieke gedurende haar hele leven gevolgd op gezondheid en karakter. Gelukkig kon ik onlangs op haar vragenlijst de ene nee na de andere aanvinken: super gezond, niet angstig of agressief, gewoon een heerlijk lief hondje. In het kader van de terugfok heeft ze ruim 2 jaar geleden een nestje gehad. De pupjes zijn bij leuke gezinnen terecht gekomen. Bieke is inmiddels gesteriliseerd maar haar zoon Moos (pup Han Henri de Bollebozen) heeft onlangs met een andere mooie smous dame de bloedlijn voortgezet. 5 prachtige pupjes zijn geboren. Moeder en pups maken het goed. Dus Bieke is met haar 6 jaar gewoon Oma. Leuk hoor. En weer de nodige gezinnen op de wachtlijst (je staat 2,5 jaar op de wachtlijst voor een smouspupje) zullen nu in blijde verwachting zijn.
Tender zal morgen gehaald worden. Het huisbezoek was ook okay.
Nog even van hem genieten.
Simon zal zijn maatje wel missen. Al kan hij ook leuk met andere honden spelen, hieronder met Danyl.
Simon is zo een prachtige hond, maar kennelijk niet aantrekkelijk op foto want welke foto ik ook inzet, er komen maar nauwelijks reacties voor hem. Ik dacht dat hij wel heel snel zou plaatsen.
En dan Danyl....
Hierboven nog blij met flos en hieronder vanavond. Een zielig hoopje....
Vandaag zijn zijn oogleden gecorrigeerd. het ziet er naar uit omdat de ogen nu openstaan en er hechtdraadjes uithangen. Ik moet nog 10 dagen zalven en dan mogen de hechtingen eruit en zou hij als het goed is geen last meer moeten hebben van zijn ogen. Omdat hij absoluut niet in zijn ogen mag wrijven moet hij dag en nacht nu een kap om. Dat is wennen en hij vindt het maar niets. Maar het is voor zijn eigen bestwil.
donderdag 21 oktober 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
gelukkig méér goed nieuws dan slecht nieuws!
BeantwoordenVerwijderenarme LULU, maar soms moeten dingen zo zijn, lief hondenkind...
kleine PUCHOmans, me niet meer zo laten schrikken, skattie, gelukkig gaat het nu weer goed met je...
DANYL, nog even afzien en je bent weer helemaal "het mannetje"...
en SIMON, er komt een dag waarop iemand jouw ware schoonheid ziet en waardeert, let maar op...
mooie dag allemaal,
liefzz van onzz