Hij is leuk. Echt geweldig!
Zelf vindt ie dat ook. Meneer Nilsson.
Dit apekoppie komt uit het asiel van Fuentevaqueros. Ondanks dat ze dicht waren heeft Conny eerder dit jaar hem opgenomen. Hij was in de buurt op straat gevonden. Geen chip en geen baas die hem zocht en na een week bij de vinder toch maar naar asiel ondanks opname stop.
Nilsson is een soort Yorkie. Niet mini maar gewoon wel een kleiner formaat mixje. Met 1 oor omhoog en eentje hangend.
Dirkje en Michiel ontmoette hem bij hun bezoek in mei. Wat een geinig hondje! Open en blij. Maar ach een yorkie daar is normaal vanuit Duitsland een run op en kleine hondjes die op een appartement kunnen daar komen ook wel adoptanten vanuit de stad Granada voor dus hij zou vast wel snel een huisje hebben. Dus geen overweging verder geweest om hem in juni te laten reizen.
Maar in oktober zat hij er nog. Geen belangstelling voor dit schattige sociale mixje. Conny de asielhoudster begreep er niets van. Hij had het zwaar, ondanks dat ze minder honden hebben en meer aandacht kunnen geven. Dus tja als Lydia van de refugio Sierra Nevada mee mocht als urgentie hondje dan ook Nilsson van de protectora te Fuentevaqueros ook maar.
Vooraf mensen die een dergelijke kleiner formaat hondje zochten op hem gewezen. Maar helaas.
Dus speelt hij maar hier in afwachting tot we baasjes hebben gevonden. Hij was mager van de stress in het asiel, maar eet als een dokwerker dus dat is er inmiddels gelukkig weer aan. Hij was erg blij om weg te zijn en volgt me liefst tot op het toillet. Gelukkig slaapt hij wel braaf in de bench de nacht door en kan hij inmiddels best een uurtje alleen zijn dus boodschappen doen is geen probleem. Maar hij is op dit moment niet geschikt voor wie hem voor werk regelmatig uren alleen moet laten.
Een enkele reactie heeft hij al gehad, maar ondanks dat hij op een flat (met lift) kan, haakt men direct af als men in je mail leest dat hij vermoedelijk nooit huishond was en net als een pup nog zindelijk moet worden. Daarbij geen handling gewend en hoewel open en blij heeft hij gewoon wat socialisatie gaten te dichten. Hij is wat happerig. Niet boos bedoelend; hij gromt niet en bijt niet door, maar speelbijten of gewoon opgewonden wat 'mouthy" bij opwinding/spanning als je hem probeert te trimmen, te kammen of gewoon wilt tillen. Hij is op 4 jaar geschat, maar het voelt eigenlijk bijna alsof hij nog een pupje is. Tja en het mag wel een rescue zijn maar natuurlijk wel eentje die kant en klaar opgevoed is........en deze baby is dat niet. Zijn socialisatie gaten zijn volgens mij met wat inzet van een nieuw baasje prima te dichten. Geen hondje voor bij jonge kindjes door zijn onhandige happerige gedrag in situaties die hij niet gewend was, maar geen bijtertje verder maar gewoon een super leuk gezelschapshondje die veel te bieden heeft mits men nog maar even bereid is in zijn socialisatie en opvoeding te investeren.
Een leuke terrier met best natuurlijk een feller eigenwijs terrier karaktertje, maar vooral een blij gezellig manneke die ook graag met andere honden speelt. Ook met reutjes trouwens al is het misschien veiliger om hem bij een teefje te plaatsen. Voor Darwin niet bang. Enkel Kaas die zelf bang voor hem is en dan stiekem naar hem hapt vindt ie maar niks, dus dagelijks scheldt hij Kaas uit. Het is duidelijk dat zolang Kaas hier nog zit ik geen nieuwe honden meer kan opnemen. Aangezien de hoeveelheid opvanghonden hier ook dringend gehalveerd moet, zijn we dus ook niet bezig om straks met kerst nog meer honden laten komen en hopen we maar dat er ook geen herplaatsers zullen zijn. Gelukkig wel dus af en toe reacties maar waar ik vroeger bij een dergelijk opvangertje zei ach die is in twee weken geplaatst, is er nu zelfs bij een grappige olijke Nilsson niets meer van te zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten