Doeska gereserveerd

​Dirkje heeft gebeld en het klinkt echt naar een betrokken stabiel huisje voor Doeska. Heerlijk wandelomgeving. Verantwoordelijke baasjes. Doeska is gereserveerd en a.s. dinsdag is het huisbezoek.

jungle in de kas

​Andijvie, de eerste komkommer en de eerste courgette en de eerste meiraapjes geoogst. Het is ook voor het eerst dat ik meiraapjes heb en ik ben benieuwd hoe ze smaken. Goudsbloemen in de bak gewied opdat ik daar de laatst sla en andijvie planten kon uitzetten en hoewel laat toch ook maar het restje spinazie zaad gezaaid. Tomaten en komkommer heb ik afgelopen jaren wel gehad maar buiten en hoewel ik natuurlijk snap dat het in een kas groter wordt had ik de groeikracht van de tomaten ernstig onderschat. Het opbinden wat de kasmontage dame zei bleek in praktijk niet te kunnen en ik heb wel stokken erbij maar alles lag om en ik kon het gewoon niet goed dieven en snoeien. Tja en dan is het eigen schuld en nu een jungle. In allerijl nog tomatenspiralen gekocht en ik probeer nog een beetje de tomaten en komkommer te temmen met de spiralen en door te snoeien.Veel bloemen in de tomaten dat wel maar wat dief en hoofdtak is dat is niet meer te zien en zelfs grondtakken die wortels maken. De prei en de peperplanten zitten er ergens onder. Water geven is nu ook lastiger. Vooral in de hoek kom je er lastig bij voor water geven en snoeien. Ik moet maar geen goede tomaten oogst verwachten maar het zien als oefenmateriaal en ben er dan voor volgend jaar met de tomaten spiralen hopelijk wel op tijd bij. En dat ze zo goed groeien betekent wel dat ze dus het in de kas naar hun zin hebben en goed verzorgd zijn moet ik maar denken. Hopelijk straks toch nog de laatste sla met cherry tomaatjes en komkommer, alles onbespoten uit eigen tuin.

weer even wat beweging op het gebied van de klussen

​Donderdagochtend begon de dag vroeg maar wel goed, want hoera de deuren werden eindelijk gebracht. Staan pontificaal in de huiskamer want de montage datum is nog niet bekend. Het is inmiddels bouwvak dus vraag is worden er dan nog deuren gemonteerd of staan de deuren er in september nog. Ziet er door de verpakking heen wel netjes uit, maar ze zijn vast mooier als ze in de deurkozijnen ipv de beschadigde deuren hangen 😁. Nog maar weer even geduld en de mail in de gaten houden.
Het was een goede week want onverwacht na maanden aan het lijntje gehouden te zijn de legdatum voor vloerbedekking slaapkamer, tussenportaal en hal gekregen. Dat wordt 9 september. Ook hier nog even geduld en dan is eindelijk de stukke vloerbedekking vervangen. Huiskamer en keukenvloer had ik ook graag laten vervangen maar dan moet ik eerst een bedrijf zien te vinden die de oude vloer verwijderd en zien te regelen dat het vloerenbedrijf het vervolgens aansluitend legt opdat de ruimtes weer snel te gebruiken zijn. Beide klussen lijken niet echt te realiseren en aangezien de energie en het geld dit jaar bij mij op zijn probeer ik daar maar volgend jaar energie en budget voor te vinden. Ik hoop wel nog een goedkope leuke nette slaapkamerkast op de kop te tikken als de slaapkamervloer gedaan is want, niet wetende dat de vloerbedekking vorig jaar niet meer gelegd zou worden, heb ik de oude kast vorig najaar laten afvoeren en alle spullen staan dus al driekwart jaar in dozen en tassen en wat zou het fijn zijn om weer een fatsoenlijke kast te hebben als de vloerbedekking er ligt en alles weer kan worden ingericht.
Na de bouwvak zal ik vermoedelijk ook met regelmaat het installatie bedrijf over de vloer krijgen want de cv ketel moet al sinds november vervangen en het is een wonder dat hij het nog doet, maar nog een winter gaat niet lukken. Daarnaast zijn er diverse lekkages en is er sanitair en verroeste radiotoren die vervangen moeten worden en nog meer. September zou best een drukke klusmaand kunnen worden terwijl het ook een drukke maand voor mij met de honden zal zijn want we hebben de uitnodiging gekregen om wat honden naar de open dag bij de Nomadenhof te Sneek te laten gaan. Dat is geweldig natuurlijk en iets wat gewoon wel een jaar positief kan doorwerken omdat de honden ook in zijn algemeenheid visitekaartjes zijn. Beide asielen in Spanje hebben al maanden een opname stop en asiel te Fuentevaqueros moet zelfs in september helemaal eruit zijn met alle dieren. Daarover schrijf ik later nog wel meer. Op dit moment zouden natuurlijk Nara, Noah en Doeska ook kunnen maar je hoopt dat die gewoon eerdaags voor doorstroming hier zullen zorgen en Spanje zou echt dankbaar zijn met wat honden weg.

duimen voor Doeska

​Gister inene twee reacties. Een vage voor Snoopy die nog niet geantwoord heeft maar verder ook eentje voor Doeska van mensen die een vergelijkbare mix uit het asiel gehad hebben die van ouderdom onlangs is overleden. Uitgebreid gemaild en antwoord gehad. Er zijn nog wat puntjes om op door te vragen maar in basis klinkt het warm en naar een mogelijk fijn huisje. Morgen gaat Dirkje bellen dus duimen en nog eens duimen.

oudje Luna

​Vandaag is het 4 weken na de laatste anabolen prik maar zoals jullie zien op deze video van het einde van de wandeling vanochtend loopt Phuc er nog steeds lekker op dus hoefden we nog geen nieuwe te halen. Scheelt weer in de portemonnee. Maar met zoveel oudjes is het niet vreemd dat ik toch weer bij de dierenarts zat. Ditmaal overleg Luna. Natuurlijk zou een nieuwe bloedtest en echo kunnen vertellen hoe ze er nu voor staat maar aangezien het voor een behandelplan niets uit maakt en enkel stressvol is voor Luna doen we dat niet. Wel even hart en longen geluisterd (licht ruisje maar verder alles goed) en buik gevoeld. De mamatumoren zijn inderdaad nu flink aanwezig maar de andere verdikkingen die ik voel zijn dikke lymfeknopen. Niet dat dat wel goed nieuws is. Nabij de ribbenkast bleek de buik gevoelig wat mogelijk betekent dat de tumor naast/in de alvleesklier nu toch ook pijn gaat geven al is het nog beperkt. Reden van overleg is dat Luna sinds vrijdag haar eten standaard een paar uur na de maaltijd overgaf. Zoveel dat er niets meer haar darmen door leek te gaan. En in de dagen ervoor had ze wel ontlasting maar dat leek nauwelijks verteerd. Vermoedelijk is de alvleesklier op twee manieren ontregelt. Zowel symptomen van een insuloom zoals o.a. de honger (en dus klappend van de honger midden in de nacht wakker worden en als ze geen eten krijgt hypo/epileptische aanval) dus ik geef haar nu kleine porties dag en nacht. En daarnaast dus symptomen die meer lijken op een hond met EPI zoals opvanghond Droopy indertijd en wat dus kan betekenen dat ze niet/te weinig of niet altijd de benodigde enzymen aanmaakt die nodig zijn voor de vertering van het eten. En tja als het niet verteerd wordt dan zal ze ook verzwakken. Gevraagd of ik Zymoral mocht gaan geven en daar was dierenarts positief over. Hadden ze niet in de praktijk en thuis online zitten speuren want Zymoral was niet te krijgen maar gelukkig wel een potje Zymosan kunnen scoren wat hopelijk morgen met de post gebracht wordt. Beiden zijn ongeveer hetzelfde; poeder wat bestaat uit de enzymen die voor de vertering zorgen. Verder had ik het braken gestopt gekregen met Cerenia maar ja eigenlijk voor de alvleesklier is medicatie wel een belasting. Het is kiezen tussen 2 kwaden. We gaan voor kwaliteit niet kwantiteit en dierenarts vond het toch wel goed idee het nog een week te geven. Hopen dat de pancreaspoeder daarna zo goed aanslaat dat ook het braken stopt en de cerenia niet meer nodig is. Mogelijk kan ik ook nog een ander medicijn proberen als ze toch weer gaat braken. Alternatieve medicatie is er verder nauwelijks. Prednison kan bijvoorbeeld niet naast de Metacam welke de pijnstilling is die ook de ontsteking remt van de artrose in haar ellebogen en maakt dat ze met haar voorpoten kan lopen. Dat wil je niet stoppen. Al met al is het uiteraard symptoombestrijding. Kwaliteit van leven waarborgen zodat Luna nog even verder kan genieten. Ik houd er rekening mee dat het nu snel kan gaan maar hoop dat we met de pancreaspoeder het nog even kunnen rekken en leuk kunnen houden. Duimen dat het aanslaat. Morgen reikhalzend uitkijken naar de pakketbezorger.

Nog meer spam

Hoewel Freek ook andere honden kan opzoeken zoals hier (met uit een mandje gejatte handdoek) de goedmoedige Noah, is hij toch het meest op Nara gericht. Wie gaat Freek vertellen dat de kans dat hij een huisje met zijn hartvriendin Nara vindt wel zeer klein is 😟

Freek en Nara

​Even spammen. Want ze zijn gewoon zo leuk samen!

Freek groeit

​Van bazinnetje Cora een Action kado bon gehad. Heel blij mee want daar koop ik goedkoop wasmiddel (om al die hondenkleden te wassen) en keukenrollen, hondenkoekjes, etc. Volgende keer moet ik geloof ik ook maar even kijken of ze nog slippers hebben want ik heb een ondeugend pupje in huis die aan het wisselen is en niet alleen slippers jat maar nu inene ook lekker gaat kauwen en dat niet altijd op de bedoelde kauwdingen doet maar ook op gejatte slippers. Vandaag resultaat een eerste scheur in de slipper. Gelukkig nog draagbaar. Het gaat zo hard nu met dit puppekind. Je laat hem in ochtend uit bench en beseft Freek is alweer gegroeid. Freek is inmiddels de 40 cm al gepasseerd en weegt inmiddels 10 kilo. Gaat zeker net als Nara naar de 45cm toegroeien verwacht ik. Dus een middelmaat en voor mensen die eigenlijk een jack russel achtig hondje zoeken zal hij gewoon te groot zijn. Maar tegelijk een hondje die ook weer niet veel ruimte inneemt. Ze passen samen prima in een mandje voor een middelmaat hond 😃

Noah mee met de Ranjaclub

De oude appelboom

​Er was natuurlijk nog maar weinig van de oude appelboom over maar toch deed hij zijn best en hingen er veel appels aan de drie takken die hij nog had. Maar de combi van rot droog hout bij de stam, de droogte, de zwaarte van de appels en inene windvlagen vlak voor het onweer kwam, maakte dat de grotere tak gisteren naar beneden is gedwarreld.  

1 regenbui en 1 of 2 weken extra groei had vermoedelijk de appeltjes net groot genoeg gemaakt om te verwerken. Meest is het pas half augustus echt dat je kunt beginnen met rapen. Deze appels zijn eigenlijk net te klein en te onrijp. Normaal doe je er nog niets mee als ze vallen. Maar het waren er veel en allemaal puntgaaf. En ik heb verder maar weinig appels hangen. Ik vond het zonde en heb toch 2 kisten geplukt van de tak op de grond. Mijn moeder wil een poging wagen om te kijken of er nog appelmoes van kan worden gemaakt. Duimen dat het lukt.

Dus gistermiddag en avond samen met Luna in de regen en onweer gezellig in de boomgaard aan het plukken. Luna heeft altijd honger maar deze appels hebben nog geen lekkere appellucht en ze keek er niet naar om. Er waren gelukkig ook geen wespen dus Luna kon veilig bij me scharrelen. Andere honden mogen niet in de boomgaard 😋 Al met al extra werk waar ik niet op zat te wachten maar tegelijk een mooi momentje quality time want ik hoop dat Luna het gezellig vond. Het regende wel maar het was eerder verfrissend.De tak is blijven liggen. Die is te zwaar en moet verzaagd en dat komt nog wel een keer. 

Komende dagen in de moestuin aan de gang. Ik hoef even geen water te geven wat tijd scheelt en zag al dat de 2e zaaisel postelein door de combi warmte en water al aan het ontkiemen is. Ik kan nu de eerste andijvie gaan oogsten en mogelijk al een paar meirapen. Nooit gehad en ook nog nooit gegeten dus benieuwd hoe ze smaken. Verder is mogelijk een maaltje snijbiet. De eerste courgettes zijn ook in ontwikkeling. De tomaten en komkommer in de kas geven veel bloemen dus ik hoop stiekem dat dat straks een mooie oogst gaat opleveren, maar weet uit ervaring dat bloemen niet betekenen dat je ook veel tomaten of komkommers kunt oogsten dus afwachten. Komende dagen nog weer wat slazaailingen en andijvie zaailingen een plekje geven ergens en kijken of ik nog grond heb om nog een keertje spinazie te zaaien, want ik ben een rupsje Nooitgenoeg en heb nog weinig in de vriezer zitten voor de winter. Wel geoogst maar het meeste heb ik ook weer direct opgegeten. Wat heerlijk gesmaakt heeft hoor. De moestuin en kas is ook gewoon een stukje ontspanning en dromerij. Veel verstand heb ik er ook niet van en te weinig tijd om het echt goed te onderhouden en tja dan staan al die goudsbloemen zo leuk te bloeien die kan ik dan toch niet wieden🙈. Je zou ze kunnen eten of calendula zalf er van kunnen maken maar ik doe er niets mee behalve gewoon genieten. Maar nu ze uitgebloeid raken en ik moestuin plek nodig heb ben ze stukje bij beetje toch aan het wieden. Zodoende kan ik kijken of ik mijn uien nog kan redden die door de goudsbloemen overwoekerd waren en geen zon kregen. En had ik ruimte om de koolrabi te planten.

Freek is begonnen met wisselen

Mister Frettenbek is begonnen met wisselen! Dat belet hem niet lekker te bekvechten met Nara (of om zijn piranhatandjes lekker in haar poten te zetten). Nara vindt hem super leuk. Goedmoedige Noah maakt zich niet druk terwijl ze af en toe gewoon al stoeiend op hem stapten.

Jut en Jul

De Spaanse en de Nederlandse boerenfoks hebben elkaar helemaal gevonden. Ze zijn zo leuk samen! Samen wandelen, samen spelen, samen slapen.

de Catalpa bloeit

Midden op het speelveld staat een Catalpa. Geen ent maar de originele boom. De boom komt laat in blad maar heeft tot laat in het jaar prachtige grote bladeren. In de zomer komen er prachtige bloemen in die heerlijk ruiken!

update Luna

Luna zit hier nog geen jaar maar heeft wel al 7 maanden hier in de pocket vandaag. Dat is toch meer dan we in januari dachten. Sinds een maand een raar plekje op haar hoofd wat ik regelmatig verzorg hoor (met de nodige tact). Maar dat is eigenlijk bij haar niet mijn zorgenpunt. Voor Luna is het inmiddels een jaar geleden dat ze, nadat ze al 2 maanden asiel in het asiel was, eindelijk geopereerd werd en de mamatumoren werden verwijderd. In januari was al geconstateerd dat er weer tepels "onrustig" waren en inmiddels voel ik bij de twee onderste tepels aan beide kanten een flinke massa. Daarnaast de grote tumor die nu toch wel de alvleesklier steeds meer ontregelt. Afgelopen weekend ging het even slecht. Honger maar ook steeds het eten overgeven. En daarmee ook medicatie/supplementen als de pijnstilling en de Cholodin. Gelukkig is ze vandaag weer de oude ondanks de hoge temperaturen vandaag. Toch wordt ze zwakker en gaan we denk ik nu toch echt haar laatste fase in. Maar de verwachtte enorme pijn die in januari voorspelt was die zie ik nog niet en zoals ze vandaag was heeft ze zeker nog kwaliteit van leven. Helaas komende dagen geen uitjes of wandelingen. Het asfalt is te heet voor hondenpootjes. 

Al weer een jaar verder *Oskar*

Ik val een beetje in herhaling lijkt wel. Nog eentje die hier onvoorzien al een jaar in de opvang verblijft. Ook Oskar heeft al vanaf pup pech dat hij geen huisje kan vinden en ook Oskar is een knuffel en ook Oskar vindt het heerlijk als hij mee in de auto mag en landelijk mag wandelen. Ook hij hoeft niet 5 keer per dag er op uit mits er maar een grote tuin is om in te spelen. Verschil met Tinka is dat hij graag met speeltjes en andere honden speelt en hij blaft eigenlijk meer pas als er echt bezoek is. Waar Tinka met wat begeleiding bij rustige mensen wel bijdraait maar Oskar blijft echt bang en kan echt dan mensen aanblaffen op een vervelende manier. Hij zit dus liever apart.Hoewel hij onlangs toch het goed deed toen hij na lange tijd Michiel en Dirkje weer zag, misschien ook omdat hun honden mee waren. Naar mijn moeder die vorig jaar nog met hem kon kroelen, blijft hij nu hij haar weer een paar keer gezien heeft helaas blaffen. Dat biedt dus weinig perspectief bij een kennismaking met potentiele adoptanten. Toch als hij mij niet meer heeft zal hij zeker zich van een heel lieve aanhankelijke kant laten zien. Gek toch want in asiel in Spanje leek hij ooit wel toegankelijk en bij aankomst januari 2021 rende hij ook vrolijk door de tuin en ook toen de volgende dag buurvrouw met haar dochter langskwam voor wat eerste fotos en observaties. Toen hij terug kwam van adoptie een jaar geleden veel banger maar wel dat hij de eerste 3-4 maanden na gewenning het prima doet met bezoek en zich laat aanhalen, zowel eerst bij de noodopvang en sinds begin juli 21 hier. Want hij is eigenlijk niet eenkennig.En dan toch dat na een tidjje hij inene bedenkt dat vreemde mensen eng zijn. Wandelen aan de straat is sowieso al snel de paniekknop om zodra er mensen in beeld komen. Of soms al met het idee dat ze zouden kunnen komen. Ik blijf elke week ook een moment nemen om even kort een klein stukje aan de weg te lopen op een rustig tijdstip. Opvallend is dat hij dan meteen braaf gaat plassen en poepen want hij is helemaal lijnzindelijk en geen problemen met verkeer, maar waar je met Tinka nog hier aan de straat kunt wandelen is dat bij Oskar gewoon niet mogelijk. Hem kun je blij maken door met de auto naar een landelijk tractor pad of landweg te gaan en daar te wandelen zonder dat je voetgangers tegen komt. Doe de auto klep open en hij zit er al in. Dus net als Tinka graag die grote tuin en niet 5 keer daags aan de straat maar af en toe eens met auto naar landelijk plekje zonder voetgangers. Vorig jaar in juni hadden we inene aanvragen voor langzitters Fenna en Paulina en voor Pirate. Dit jaar denk je dan stiekem dat Snoopy, Tinka en Oskar aan de beurt zijn maar helaas. De adopties zijn gestagneerd. Het is ook zoeken naar een speld in de hooiberg voor deze knuffel. Vooraf ingeschat als sociaal en trainbaar maar waar andere honden prima zich aanpassen lukt het Oskar helaas niet. Hopelijk is ook voor hem toch ergens een liefdevol stekkie te vinden want hier is hij gewoon ook niet op zijn plek​Samen met Snoopy jarenlang in het asiel en nu alweer zo lang samen hier in de opvang. Twee pechvogels.

Al weer een jaar verder *Tinka*

Doordat ik erg achterloop met foto's uitzoeken en met het blog niet eens gemeld dat Tinka hier inmiddels een jaar in de opvang verblijft. Het is een schat en toch zo pech al haar hele leven. Als pupje gered maar geïsoleerd op een berg opgegroeid tussen de grote honden. Als volwassen hond van 2 jaar eindelijk geadopteerd en ook landelijk geleefd maar wel geleerd dat wandelen leuk is.En dan gaat binnen een jaar je baasje dood en keer je weer terug in de pensionopvang op je berg waar je de dagen doorbrengt met lekker blaffen want dat is leuk. Dan mag je eindelijk naar Nederland een enkele reis geluk juist omdat je zo een knuffel bent en je verzorger zo graag wil dat je een huisje krijgt met dagelijks veel aandacht. Maar ja dat lekker blaffen is in ons landje minder gewenst. We blijven zoeken naar een plekje wat achteraf of op een industrieterrein waar haar geblaf niet storend is. Gekke is dat als ik bij haar in de buurt sta of kom ze niet blaft of direct stopt en wegloopt. Maar de achterdeur staat hier bijna de hele dag open en tja als ik in de moestuin ben of op het veldje ben dan vindt ze het haar taak om bij het hek vast te waken.Dat ruimtelijke plekje waar is dat toch. Met baasjes die veel willen kroelen, want het is zo een aanhankelijk hondje als ze je kent. Aan rustig bezoek went ze meest snel zeker met hulp van sociale honden en dan komt ze zeker ook voor een aai. Maar ze is niet geschikt voor waar het de zoete inval is. Verkeer geen probleem maar mensen op straat wat spannender maar wel dat je in een rustige straat met haar kunt lopen. Ze gaat graag mee met de auto voor een landelijke wandeling maar als ze een grote tuin of erf heeft dan is het verder echt geen hond die er 5 keer per dag op uit moet. Blijven jullie mee uit kijken voor een huisje voor deze schat?

Doeska maar weer promoten

Tja hadden we Doeska kunnen omschrijven als labrador mix was het vast storm gelopen met reacties. Al is het geloof ik nu helemaal komkommertijd voor welke hond/rastype dan ook.Doeska kan leuk zelf spelen met een piepballetje, maar mag ook graag met de andere honden ravotten. Ze ligt goed in de roedel en in die zin is het geen enkel probleem om haar erbij te hebben. Toch zoeken we baasjes die zich wel bewust zijn van de staffie kant. Die snappen dat je haar toch niet zo even in een hondenlosloop gebied los kunt laten, want net als de gemiddelde labrador heeft ze te weinig oog voor persoonlijke ruimte van een hond wat bij een eerste kennismaking toch zeker tot conflict kan leiden.Verantwoordelijke baasjes dus maar kijk toch eens naar deze lieve blik! Daar moet toch iemand voor vallen. We blijven zoeken naar een gouden mandje!

rust zacht Gossie, Bijou en Blacky

Afgelopen week ook verdrietige berichten. Blacky (adoptie 2013) en Bijou (adoptie 2016) en Gossie (adoptie 2011) zijn allemaal overleden. Allemaal oud en allemaal een heerlijk leven gehad bij hun baasjes. Blacky rende de laatste jaren langs Zeelandse stranden, Bijou bracht samen met haar baasjes veel tijd door op de camping, en van Gossie kreeg ik uit heel Europa vakantie kaartjes want ze ging regelmatig met haar baasjes op avontuur en heeft op de prachtigste plekjes gewandeld. Een geweldig speciaal hondje die enorm wordt gemist. 

Rust zacht lieverds. En sterkte voor alle baasjes!

Hoe gaat het met Tommy

​Tommy is inmiddels ruim 14 jaar oud en is deel van het gezin en mag dus ook lekker altijd mee op vakantie. Gaat het even niet dan dient de fietskar gewoon als buggy. Heerlijk dat hij op zijn oude dag nog zo mag genieten.

Freek groeit en bloeit

Freek is een blije pup en vermaakt zich hier prima. Vooral met Nara is het dikke mik. Hij is wat bang voor mensen die hij niet kent maar zet er een sociale hond bij en hij komt zo kennis maken. Met de roedel kan hij ook goed los lopen en negeert fietsers. Vandaag kregen Freek en Phuc en Sereno allemaal een boerenbandana om met wandelen.Zijn ene oortje gaat nu wat omhoog staan en ik vermoed dat hij binnenkort begint met wisselen. Hij groeit ook door. Het is jammer dat hij nog geen eigen baasjes heeft die van deze fase die zo snel gaat kunnen genieten. Ook is het zoeken want de training op straat van Noah staat stil omdat de socialisatie van Freek nu te urgent is. In ieder geval leuke foto's en video's gemaakt en hopelijk van het weekend tijd om hem breder te gaan adverteren in de hoop dat het juiste baasje gaat reageren.

update Sereno

Bij Sereno is verder onderzoek gedaan want zijn bloed liet afwijkende leverwaardes zien. Maar op de echo was in zijn hele buik geen tumor te zien en zijn lever eerder klein dan groot. Ook urine is in orde. Dus verder dan de veronderstelling dat zijn organen verouderen komen we niet. Over 2 maanden wordt hij al weer 13 jaar oud dus het is ook echt een senioren hond. Die trouwens zo lief en braaf was beide keren bij de dierenarts. Gelukkig geniet hij nog elke dag. Van eten en van wandelen en van knuffelen.

Freek

​Freek mocht vandaag mee naar fietspad en na een tijdje lange lijn mocht hij zelfs los lopen omdat hij zo goed luisterde. Hij staat geadverteerd en nu maar duimen dat er een geschikte reactie komt. Het is heel stil qua reacties.

Sereno

Sereno is bijna 13 jaar oud en hij is gewoon wat slomer. Springt niet meer in de sloot en houdt staart wat lager. Niet ziek maar wel dat je denkt is hij wel vrolijk, heeft hij pijn, drinkt hij nu meer? Vaag. Twee weken lang pijnstilling gegeven maar zie geen verschil. Dat hij minder goed ziet en hoort dat weet  ik maar voor de rest is het aan de binnenkant niet bekend. Vandaag toch maar even bloed laten prikken. Dierenarts vond hem er voor zijn leeftijd goed uit zien. Conditie bespiering goed en hart en longen prima. Enige is dat met uitgbreid op rug duwen er 1 plek was dat hij even achteruit stapte dus beginnende artrose onderrug zou zeker wel kunnen. Ik ga hem ook maar op de glucosamine zetten net als alle andere oudjes en Darwin al staan. Sereno liet zich braaf wat bloed afnemen en binnenkort zal er wel gebeld worden met uitslag. Afwachten dus maar. Mogelijk komt er verder niets uit en dat zal dan enkel fijn zijn maar is gezien zijn leeftijd toch wel fijn om even een breed bloedbeeld te laten bepalen.

En daar is Freek

Onverwacht gister weer een noodopvang erbij. Een pupje nog wel. Een Nederlandse herplaatser, net als Doeska. Ook die helpen we. Klein Freekje is een leuke boerenfoks pup van 17 weken. Hij is lief maar onzeker en heeft door omstandigheden de afgelopen tijd niet helemaal de juiste socialisatie gehad.Hij vindt de "gang" maar wat geweldig en speelt vooral met Nara heel wat af. Freek is jong, maar de tijd voor aanschaf van een hond is nu heel ongunstig. Veel mensen wachten tot na de zomervakantie met de aanschaf van een hond. Gelukkig vermaakt hij zich hier prima.