Toto is helaas uit reservatie. De familie wilde hem pas over een paar maanden hebben en ik houd geen honden vast. Er was nog een andere mevrouw die hem zo graag wilde hebben dus die gebeld. Hoe ik het ook probeerde ik kon haar niet bereiken. Dus is hij maar uit reservatie gehaald. Inmiddels heb ik de mevrouw wel gesproken maar ze moest het nog met haar man bespreken en zou terug bellen en ik heb niets meer gehoord dus het arme hondje zoekt weer. Bij mij ook frustratie; ik heb redelijk geplaatst dit jaar al hoewel het wat tegenviel voor de wat grotere honden maar mei dat is normaal een topmaand dus ik dacht dat moet wel gaan lukken. Maar helaas geen enkele plaatsing deze maand maar wel heel veel nieuwe opvanghonden en nog erger honden in de wacht. Er zit zelfs een schat van een Pyrenese Berghond nu in pension. Ik kan hem gewoon nu niet erbij opnemen. Tabitha heeft wel zicht op een mandje; zij gaat vrijdag 4 juni naar huis maar dat is dus geen mei plaatsing.
Ik had altijd zoveel reacties van mensen in de 70 die niet van een plaatje willen adopteren en die geen heel jonge hond kunnen hebben. Je zou zeggen dat het storm zou moeten lopen dan voor Tarsi (5 jaar) en Maky (6 jaar) die beiden nog lekker actief zijn en zonder problemen lange wandelingen maken en Maky kan zelfs naast de fiets mee lopen. Maar nee hoor. Ik raak toch al wat verbaasd van mensen die dan op een middelmaat reageren en dan een plasrondje van 20 minuten een lange wandeling durven te noemen. Wandelt niemand meer een uur? Men gaat wel uren weg om te sporten maar een gezonde lange wandeling meermaals per dag daar is geen tijd voor. Vreemd hoor.
Vandaag een observatie/hersocialisatie van wat honden door naar de behendigheidswedstrijden in Hoogeveen te gaan kijken. Altijd een feestje. Dat vonden Maky en Tabitha ook. Alleen was ik even vergeten hoe een opgewonden geblaf het is al op de parkeerplaats van honden in auto's en gevolg was dat Maky ook lekker van zich liet horen en vrolijk blaffend met mij mee liep van hoi wat gezellig hier. Nog even een nieuw tuigje voor hem gekocht want degene die hij had begint te slijten en ik heb geen goed tuig anders meer voor die maat hond.
Dan Smokie. Met hem heel veel tijd genomen. Best spannend om hem mee te nemen. Het afgelopen half jaar heb ik hem niet meer in drukte gebracht om geen epilepsie aanval te triggeren maar omdat hij weer wat pubert en ook weer wat begon te blaffen naar honden die we tegen komen was het zaak om toch weer even een training te doen. Gewoon door rond te lopen en telkens even hem te laten zitten tot hij echt relaxed om zich heen kijkt. Af en toe door een drukkere setting en dan weer even ruimte en rust. het ging steeds beter en ipv bezig te zijn met zijn omgeving zag je hem rustiger worden maar ook veel zijn snoet tegen mijn been aan voor een beetje steun. dat mag maar wat was ik trots toen na een kwartiertje op het terras met 8 honden vlak voor hem hij het wel gezien had en kalm ging liggen en ging soezen. Knap hoor. Grappig hoe je met een enkel snoepje en schijnbaar niets doen veel kan trainen. Maar Smokie is gevoelig voor andere honden en ik had hem even alleen en dan leest hij jouw houding en als je maar zelfverzekerd en rust uitstraalt dan neemt hij dit over. Ik denk dat ik wel een uur met hem bezig ben geweest op deze manier maar hij had het nodig.
Nu nog wel de spanning of hij vanavond of morgen nog een aanval erdoor krijgt.
Marilyn heeft ook nog een rondje over het veld gelopen en vond alles even gezellig en keek nieuwsgierig om zich heen. Een enkele keer wat voorzichtiger maar dit is echt zo een hondje dat haar rugzakje verder in Spanje heeft achtergelaten. Ze zou eigenlijk best wel geschikt zijn voor behendigheid.
We zijn naar huis gegaan want het was al laat en de auto werd ook best warm. Morgen wil ik weer gaan en in ieder geval Flint meenemen. Die heeft nog weinig van de wereld gezien en zal zeker baat hebben bij zo een uitje. Of ik nog meer honden mee neem weet ik niet, dat ligt aan de warmte want ik laat dan honden in de auto wachten en zelfs met een raam open in de schaduw werd het best warm. Op zich zou het voor Junior en Jolly ook best goed zijn. Jammer dat het zo een eind rijden is en ik gewoon nu moet kiezen met welke hond te trainen of te bewegen. Maar ik probeer ze toch allemaal een basis mee te geven waar eventuele bazen mee verder kunnen.
Tot slot nog een naar berichtje. Pupje Poco in februari hier 1 week in opvang geweest en die nu Sepp heet en het op zich super doet bij zijn nieuwe bazen die ging steeds vaker mank lopen en blijkt na onderzoek van de week bij de dierenarts een aandoening te hebben die LPC heet. Hij moet nu waarschijnlijk geopereerd. Echt balen voor een zo jonge hond van 7-8 maanden oud. Plus een enorme kostenpost voor de baasjes. Je hoopt toch altijd dat je opvangers gezond zijn en blijven maar ik heb het zelf ook meegemaakt. Met Whoopi haar pootjes en nu afgelopen jaar met Smokie die epilepsie heeft gekregen. Bij oudje Granny weet je dat het kan gebeuren al verwacht je ook niet zo vaak met haar te dokteren. Leek ze vorig weekend bijna zindelijk te gaan worden heeft ze vervolgens weer diarree (vreet ook teveel in de tuin waar ze nu echt graag is) en plast weer veel in huis. Het blijft rommelen met haar. Haar buikwond echter is helemaal dicht en de buik ziet er zo anders uit.
zaterdag 29 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wij wandelen minimaal één keer per dag een uur met Lucas! Of de hondenuitlaat. In het weekend ben ik altijd blij dat ik het zelf kan doen. En dan nog 3x een korte wandeling van een kwartier voor de hoognodige plasjes. Ik vind het een feestje om met hem de duinen of het bos in te gaan. Dus nee, ik vind het helemaal niet raar wat je schrijft. Groetjes en een knuffeltje voor Granny, héél veel succes met de hondjes, Hanke x
BeantwoordenVerwijderen