In oktober bibberend in het dodingstation en in november bibberend in de Malaga Pound, een asiel in Spanje. Ze ging het daar niet redden maar gelukkig kon ze mee op een vlucht.
Door storm en regen was die vlucht afschuwelijk en bij de landing waren er zulke mega enge luchtzakken dat alle mensen al bleek om de neus zaten, laat staan een oud hondje. Tegenwoordig moeten tassenhondjes op de grond blijven staan de hele vlucht en Omaatje raakte bij de luchtzakken van de landing begrijpelijk geheel in paniek. op gegeven moment was ze zelfs even van de wereld en liet alles lopen. Aukje heeft haar alsnog razendsnel uit haar tasje gevist en kreeg haar gelukkig weer terug bij de mensen. Wat een schrik.
Hier kwam ze moe en wat wankel aan maar kikkerde meteen op toen er een etenszakje ritselde. Toch 's nachts steeds checken of ze er nog was...... maar het ging gelukkig prima
Inmiddels kuiert ze tevreden door de roedel. maakt graag een wandelingetje en trekt haar scheur open en laat luidkeels weten dat zij dat ook lust als je iets eetbaars in je handen hebt... ja het gaat wel goed met kleine Granny.
een lief meiske dat het verdient om nog even lekker verwend te worden. Ze geniet van kroelen en heeft zo een zacht vachtje rondom haar kopje. Wat zo een klein prutske op haar oude dag toch allemaal moet doormaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten