Dalia

Om te voorkomen dat Dalia, die met haar gebroken pootje nauwelijks kan wandelen, de auto met dierenarts en dus negatief associeert neem ik haar af en toe in de auto mee voor een kort wandelingetje elders.

Meest samen met Emily zodat die ook eens ergens anders komt maar als die te slecht is dan alleen. Vandaag had ik echter Whoopi meegenomen.

gewoon een klein stukje fietspad maar het is toch weer even ander gras en andere snuffelzaken.

De kap moet om omdat ze anders direct probeert haar pijnlijke poot zelf te amputeren. Best sneu want die kap is zo warm voor haar met dit weer en je loopt er overal mee tegen aan in huis.

en als je haar dan even toch met dat rare achterpootje ziet lopen dan ga je helemaal aarzelen want amputatie is zo radicaal maar het is puur de pen die het zaakje aan elkaar houdt; het bot zelf is zo broos geworden en alles doet ook met de pijnstilling zo pijn dat Dalia zich over een week heel wat beter zal voelen dan de afgelopen maanden. Maar moeilijk blijft het. Morgen gaan we ervoor.....