Jazzmin is er niet meer. Zo'n 13 jaar oud is ze geworden en vanavond op schoot bij haar vrouwtje ingeslapen. Haar nieren deden het de laatste 2 jaar al niet meer goed en de laatste tijd ging ze achteruit. Ondanks vochtafdrijvers werd haar buik dikker en de laatste weken kon ze gewoon niet meer. Hoesten, braken en verhoging medicatie hielp niet. Ze zagen haar lijden en hadden geen andere keuze dan haar te laten gaan. Rust zacht Jazzmin!
Jazzmin is een overlever van Puerto Real geweest. Een dodingstation dat in opspraak kwam en gesloten werd maar waardoor juist de aanwezige honden helemaal geen water, eten en verzorging meer kregen. Diverse honden stierven maar zij wist met een zusje en broertje als 2 maanden oude pupjes te overleven. Ze was echter zo verzwakt dat ze pas met 5 maanden afgeënt kon worden en tja bodeguerootjes waren toen al niet populair en ze was niet meer schattig pup en kende niets. 1 zusje had geluk en werd geadopteerd als pup maar Jazzmin bleef zitten, net als haar broertje (die als puber geadopteerd werd naar ik meen Duitsland). Echter ze kwam 9 maanden oud door een misverstand naar Nederland in opvang, maar dat opvanggezin had een klein schattig yorkie met dezelfde naam van een ander asiel willen hebben en wilde geen actieve bodeguero puber die geen huiselijk leven kende en niet zindelijk nog was. Ze werd meermaals doorgeschoven naar andere opvang waar ze dan na een paar maanden weer weg moest en nooit kwamen er leuke foto's en dus begrijpelijk ook geen reacties en waren haar adoptie kansen zo klein. Toen ze voor de 3e keer in nog geen jaar tijd weer weg moest kwam ze bij mij. Ik heb haar naam gewijzigd met de nieuwe start als gewenst opvanghondje en haar Jazzmin genoemd. Ze lag goed in de roedel en ik deed mijn best met leuke foto's maar helaas ook mij lukte het pas na 5 maanden om een fijn thuis voor haar te vinden. Een gouden mandje waar ze zo gewenst en geliefd was door de gezinsleden. Ondanks dat de kinderen al volwassen en uit huis zijn allemaal bleven ze van Jazzmin houden en ze wordt dan ook door de hele familie erg gemist. Vermoedelijk waren haar nierproblemen niet puur ouderdom maar nog deels te wijten aan de tijd dat ze zo een klap als pup gehad heeft om zonder water te zitten waardoor haar nieren vroeger verouderden. Evengoed is 13 jaar ook een heel mooie leeftijd. Ik ben dankbaar dat ze Jazzmin namen zoals ze was en zoveel van haar gehouden hebben en haar juist prachtig vonden. Wat ze ook was! Zie geluksvogel 35
Geen opmerkingen:
Een reactie posten