drukke week

Drukke week en daardoor gewoon niet aan blog toegekomen. Honden wassen, tuigjes passen. Elma bleek heel bang voor de andere honden en dat uitte zich in angstagressie naar de honden dus dat heeft veel tijd en energie gekost om haar iedere dag stapje voor stapje te doen wennen. Ze zat vanaf pup in het asiel dus huis kent ze ook al niet. Ze is met haar nestgenoten opgegroeid en blijkt achteraf dus zwaar ondergesocialiseerd op andere honden. Ze moest veel in de bench maar het ging steeds beter en ze borstelde niet meer en ze sprong steeds minder tegen me op voor steun en gisteravond begon ze met de jonge reuen mee te rennen en vandaag loopt ze ook goed in huis mee.Mieneke kwam maandag helpen om alle 6 de nieuwe overgebleven honden op de foto te zetten en aan de lijn te observeren. Door de miezer veel mislukte onscherpe fotos maar ook een paar mooie. Helaas nog steeds niet goed uitgezocht. Maar wel dus voor mij waardevolle informatie over het lijn gedrag e.d. Dinsdag kwamen de adoptanten voor Tango. Een super lieve hond maar ook een energieke puber die geen opvoeding heeft gekend en waar je je handen vol aan hebt. Ze vielen op het actieve en wisten dat hij een uitdaging was maar toen ze hier kwamen realiseerden ze zich dat hij 1 van hen te belastend zou zijn op dit moment en hebben ze met verdriet besloten hem niet te adopteren. Ik had nog andere geinteresseerden maar of hij moet al goed alleen kunnen zijn wat hij nog teveel onrust voor heeft, of ze reageerden niet meer terug. Dus woensdag hem voor adoptie vrij gezet. Dat heb ik geweten. Woensdag en donderdagavond tot middernacht bezig geweest met de Tango mailtjes. Mensen die net als ik dol zijn op chocolade maar dit is heel veel chocolade 😁 Voor de meeste was wel duidelijk dat dit snoepje teveel op hun bord zou zijn. Aan zijn uiterlijk ligt het niet en op zich ook aan zijn karakter niet. Maar je hebt komende maanden nog wel je handen vol aan hem. Al met al is er nog geen reservatie dus ik bereid me maar voor op alweer een drukke avond.Gisterochtend met Amira en Willeke naar de dierenarts. Willeke even laten luisteren longen al is dat bijna niet te doen omdat ze erg likkerig reageert. Haar neusje is heel kwetsbaar omdat het door de leishmaniose infectie is weggevreten en het slijmvlies bloot ligt. Het is daardoor wat vatbaarder voor infectie en bij aankomst leek ze snotterig maar dat was inmiddels weg en gelukkig was alles inderdaad goed. Ze zal nog een lange weg te gaan hebben. Zo een lieffie en je begrijpt niet dat zo een open aanhankelijk makkelijk hondje waarvan je denkt die heeft een fijn thuis gehad dat iemand het toch zover heeft laten komen en haar zo ontzettend ziek heeft laten worden. Gelukkig zijn haar organen goed en zijn de vooruitzichten goed voor dit meisje. Nu nog iemand vinden die het heerlijk vindt om veel met haar te tuttelen. Zo een dankbaar meisje!Amira is een sharpei en ik ben boos en verdrietig hoe mensen zo een ras zo overdreven kunnen fokken. Schattig die rimpels en neus maar Amira kan door de overlap huid en de dikke neus niet eens rechtuit kijken en 1 oog ziet ze heel slecht mee door infecties in het verleden. Haar oren zijn zo stijf dat ze helemaal de gehoorgang dichthouden en de gehoorgangen zitten vol smurrie die er niet uit kan. Hoe haar gebit er uit ziet kunnen zowel de dierenarts als ik niet eens zien zo dik zijn die lippen en Amira is niet blij op de behandeltafel en wringt zich alle kanten op. Het was zoeken naar een etensbak waar ze bij het voer kon komen maar dat is nu gelukt. Die bak krijgt ze mee bij adoptie. Als ze gedronken heeft moet ik met een handdoek haar keel afdrogen en ook schudt ze regelmatig een kwijl sliert rond. Amira kan er niets aan doen en ik ben in die zin blij dat ik haar heb laten komen. Ze is 9 jaar en daar de levensverwachting 9-11 jaar is, is ze dus echt een senior. Vooraf wist ik al dat ze incontinent was sinds sterilisatie. Dit hadden haar baasjes die haar vanwege scheiding hadden afgestaan verteld. Zij deden een luier om in de nacht maar in het asiel wordt er natuurlijk niet naar gekeken daar liggen de kennels altijd vol plas en poep. Hier inderdaad grote plas laten lopen als ze diep in slaap is. Dus urine mee voor check en gelukkig geen blaasontsteking. Wel een paar kleine afwijkingen maar verder niet dat daar nu iets mee hoeft. Ik mag Propalin druppels gaan geven en zou dus met een week moeten zien of het werkt. Zo niet zijn er ook nog twee andere medicijnen te proberen want het is per hond verschillend wat werkt. Afgelopen nacht was ze droog maar ja we hadden wel een kort nachtje gehad. Duimen maar. Amira zelf is geweldig. Loopt met veerkrachtige tred mee aan de lijn en actief. Ze is duidelijk goed opgevoed. Hoort en ziet dus wat minder maar neus werkt fanatastisch goed. Wilde al wild gaan zoeken in een akkerveldje. Die neus zijn ook goed voor Eskimo neusjes die ik de hele dag door van haar krijg. Ze zou voernijd hebben naar andere honden maar staat hier gewoon erbij als ik eet of kook en is ook niet bezig met in andermans benches duiken als ik de honden aan het voeren ben. Amira maakt zich niet zo snel druk geloof ik. Ik heb weinig rashonden want rashonden zijn vaak super gewild en gaan direct maar haar adoptie kansen waren door leeftijd en incontinentie nihil en ze stond dus ook niet ter adoptie. Ze had al een hete zomer daar achter de rug in het asiel en een koude natte winter dat wilde ik niet laten gebeuren. Gelukkig dachten Michiel en Dirkje daar net zo over. Wat ben ik blij dat ze hier is. ​Buurjongen Andries kwam vroeg in avond nog langs en heeft met Reyie en Amira afgewisseld met mij een klein stukje gelopen en daarna nog de andere nieuwe honden geknuffeld. Alle 6 vinden kinderen leuk.Wat dat betreft echt jammer dat er geen open dag is want dit waren leuke honden geweest. Was maar kort want ik moest naar de mail. ​Ook voor andere honden af en toe reacties. Zo waren er inene weer een paar voor Snowy maar zelfs de ene die potentie leek te hebben haakte af omdat ze eigenlijk toch een super makkelijke hond zonder rugzak willen. Brisa krijgt ook veel reacties, zowel impuls reacties als net niet reacties. Ik hoopte dat ze speelmaatjes zou vinden bij de nieuwe roedel maar de boys zijn zo druk dat ze nog maar een beetje afstand houdt. Reyie vindt ze wel leuk. Ze lijkt toch wel voorkeur voor dat maatje te hebben van rond de 35cm. ​Reyie is een heerlijk puberhondje van een jaar. Hij is sociaal en heeft een basis als huishond maar bleek wel angst voor mijn stok te hebben en de stofzuiger en is hier toch niet zindelijk. Zijn vrouwtje was ziek en vermoedelijk zat hij toch veel op de patio buiten. Reyie zou dinsdag naar huis maar dat is door persoonlijke redenen baasjes opgeschoven. Dus naast Tango ook nog steeds Reyie te knuffelen wat het extra druk maakt hoe graag ik het ventje ook zie. Ik hoop vandaag te horen of ze morgen hopelijk zullen komen. Dan is er nog deze actieveling. Ik ben nog aan het zoeken of ik foto's heb zonder kwijl over zijn neus.😁Gopher staat als pointer x cocker spaniel. Die laatst is niet terug te vinden maar hoewel hij een kleine middelmaat is straalt alles pointer uit. Hij bruist van energie. Echt een hond voor mensen die kilometers willen maken. Heel aanhankelijk maar kruipt op schoot en daar is ie eigenlijk net te groot voor. Eten is niet veilig dus met koken en eten zit ie in bench anders heb ik niks meer. Beetje opvoeding is dus wel nodig maar zit geen kwaad in. Heel speels met de andere honden en niet jaloers op knuffels. Open naar de buurjongen en naar Mieneke. Gewoon super leuk maar slechts weinig mensen zoeken zo een actieve hond en als reu en zwart dan zit je gewoon 1,5 jaar ongezien in het asiel. We hoopten door opvang hem een kans te bieden. Groot was de schrik dat zijn bloedtest positief was op leishmaniose. Maar de bloedanalyse laat een fitte gezonde hond zien. We vonden dat de eerste schrik geen reden mocht zijn om deze sociale allemansvriend niet te laten komen.