niet te bevatten

Overlijdensberichten zijn nooit leuk, al zie je het bij sommige oudjes wel aankomen. Maar soms zijn er van die berichten die bij mij als een mokerslag binnenkomen.
Blij ei Megan, breedbekkikker uit Nederland. Je was 2 jaar en maar moest met spoed geopereerd vanwege blaasstenen en zou erna een duur speciaal dieet moeten krijgen waar je wel verder gewoon oud op zou kunnen worden en was super sociaal met iedereen. Je vrouwtje had geen huis en geen geld en moest je afstaan opdat je geopereerd en gered kon worden. De dierenbescherming had geen zin om je blaassteenoperatie (onder budget) te laten doen en zei laat maar inslapen. De dierenarts praktijk dacht daar gelukkig anders over en zo kwam je geopereerd en wel in juni 2014 in opvang en vond al snel een heerlijk adoptie gezin. Ze waren gek met jou en dat was gezien je fantastische karakter niet zo verwonderlijk. Onlangs kreeg je wat diaree klachten wat niet vreemd was want er heerste in de buurt een maagdarm virus. Echter bij de dierenarts kwam de verpletterende diagnose onbehandelbare levertumor. Verslagen keerde je vrouwtje met jou huiswaarts. Je was actief en springlevend het kon toch niet waar zijn. Maar een paar uur later ging het al mis en werd je onwel en terug naar dierenarts maar helaas 4 uur na de diagnose ben je aan een ernstige leverbloeding overleden. Net 8 jaar oud geworden en je had nog veel meer super mooie jaren moeten hebben. Je adoptie gezin is totaal aangeslagen van verdriet. Akira kwam hier 6 april samen met Pirate in de opvang. Na een maand vond ze een heerlijk thuis met baasjes die graag wandelden. Aki bleek tot hun blijdschap van zwemmen te houden en ze hadden er een heerlijke goed luisterende hond aan. Drie weken geleden begon ze met diaree en toen ze ook begon te spugen naar dierenarts. Die dacht ook aan dat maagdarmvirus dat rondwaart en met wat medicatie naar huis. Ze knapte echter niet op en weer terug en andere medicatie ondanks dat de baasjes eigenlijk meer onderzoek wilden. Ook een derde keer wilde de praktijk geen verder onderzoek doen en enkel andere medicatie geven en daarom zijn ze naar een andere kliniek gegaan. Daar bleek al direct uit bloedonderzoek dat het niet goed was. Akira werd opgenomen maar voor ze de exacte diagnose hadden werd ze overleden gevonden. Ook haar adoptie gezin is totaal aangeslagen. Ze waren gek met haar en ze hadden gewoon al die tijd een gezonde actieve hond van 4 jaar en dan verwacht je niet die zo plots te moeten afgeven. Er zijn geen woorden voor.
Heel veel sterkte voor beide gezinnen. Je weet gewoon niet wat te schrijven ter troost. Dit is gewoon niet te bevatten. Rust zacht meiden. Aan jullie alle twee enkel fijne herinneringen. Er was jullie nog zoveel jaren van blijdschap bij de baasjes gegund!