Na vele jaren over het hoofd gezien te zijn in het ene asiel werd je overgenomen door het andere asiel. Iets meer aandacht en vrij mogen lopen als de vrijwilligers er waren maar evengoed trok je je veel terug in de kennels omdat je niet van drukte hield. Je was gek op zachte kleedjes maar de jonge honden vonden die te lollig om van jou te stelen en mee te spelen en zodoende lag je ook in de winters als het vroor op beton of in een kaal mandje.
Je werd niet echt als adopteerbaar gezien maar tegelijk werd het na een paar jaar duidelijk dat je snakte naar een eigen thuis. Je kwam dankzij Esperanza Hoop voor Honden hier in de opvang. Blij dat je de vieze transport box uit mocht (niet verschoond tijdens de reis vanwege het motto better safe dan sorry) dook je in mijn armen en waren we direct de beste vriendjes. En er kwamen baasjes die zagen wat een schatje je was en je volgde hen trouw op de voet en kreeg steeds meer vertrouwen.
Je was inmiddels ruim 10 of was je misschien toch wel ouder? Of waren het de tropenjaren die je in Spanje gehad hebt die opspeelden? Je was bekend met hartproblematiek en helaas werd je onlangs ziek en kon je hart het niet meer bolwerken. Met heel veel verdriet hebben je baasjes jou afgelopen week laten gaan. Je had afgelopen 3,5 jaar goud bij hen en was met hen mee verhuisd naar een paradijsje in Frankrijk. Hoewel ik je graag nog 3,5 jaar extra had gegund heb je de verloren jaren gelukkig dubbel en dwars ingehaald en voelde je je gelukkig en geborgen en ben je als super gewenst hondenmaatje gestorven en niet als ongewenste langzitter in het asiel. Je vrouwtje schreef al dat ze wist dat je een speciaal plekje in mijn hart had en dat is zeker zo! Het zijn de zieltjes waar opvang zo dankbaar voor is en de adopties waar je enkel met blijdschap aan terug kunt denken. Rust zacht lieve Chico!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten