


Nu hadden we op de heenweg al de zilverreiger gezien. Die ging de lucht in maar Psikus had geen belangstelling. De reiger was met een boog naar een eerder punt langs het tractorpad gevlogen en daar kwamen we hem op de terugweg weer tegen. Dit keer liep Psikus voorop en bleef op 10 meter staan want de reiger ging niet de lucht in. Ik had het een beetje laten gaan met idee van kijken wat Psikus doet. Toen de reiger aan de grond bleef en Psikus bleef staan begon ik Psikus toch maar te roepen. Psikus aarzelde even en besloot lekker te puberen en begon naar de reiger te rennen die heel rustig de lucht in ging. Traag en laag vloog ie over het akkerland. Psikus huppelde er blij achteraan als een pup die achter een vlinder aanhuppelt. Hij is oud maar niet doof maar nu natuurlijk spontaan wel. Wat een lol op je oude dag. Gelukkig wel in zicht en ik had ook een GPS tracker om die ook leuk laat zien hoe hij het halve veld is doorgestoken. Op gegeven moment stond hij toch stil en verdween reiger uit zicht. Hij was vlakbij de landweg en liep door maar gelukkig niet naar de straat maar bij de sloot opzij terug naar de auto.Daar liep ie laconiek een rondje om de auto zo van is ze er nog niet.

Ook leuk dat de grote zilverreiger er weer is. Ieder jaar in oktober staat deze aan de rand van de sloot in het akkerland achter mijn huis. Ik denk dat het dezelfde is. Hij blijft meest tot einde jaar waarna hij door het vuurwerk denk ik op de vlucht slaat of doordat het dan ook te koud wordt voor hem (of haar). Nu dus wel een paar akkerlanden verderop maar het is vast dezelfde grote Zilverreiger. Ik zal opletten of ik hem komende dagen ook thuis kan spotten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten