Psikus

Hij kwam langs op facebook. Een hond in het buitenland die net als zo veel honden zo een eigen thuis verdiende. Ik kan ze niet allemaal redden of delen maar deze hond had iets. Hij sprak me aan en als je dan ook nog leest dat zo een sociale lieve hond gewoon al 10 jaar wacht op een thuis.....Delen is dus wel het minste wat ik kon doen. En erbij schrijven hoe leuk ik hem vond. Had ik niet moeten doen 😊
Ik kreeg prompt de vraag voor opvang. Tja dat kan eigenlijk niet. Maar dan kijk je verder en klik je de pagina aan van de vrijwilligers in het asiel. En je schrikt. In dit grote asiel in Polen zitten heel veel oude honden. Nauwelijks pups en die er zijn daar wordt gelukkig meest snel lokaal adoptanten voor gevonden. Maar al die oudjes die er dus gewoon soms al vele jaren zitten net als Psikus. En dat terwijl ik kon zien dat ze de laatste 2 jaar zo hun best doen met beschrijvingen, socialisatie en promotie. Ik zag foto's van Psikus met wandelingen en met promoties in de stad. Ik zag hoe een meisje Victoria al twee jaar met haar ouders komt om met Psikus te wandelen en te knuffelen. Een kindje die al zo jong haar best doet haar vriendje geluksmomenten te bezorgen, maar tegelijk ook zorgt dat mensen kunnen zien hoe lief en aanhankelijk Psikus is. Mogen haar inspanningen dan niet beloond worden met een adoptie van deze lieverd? Lokaal zijn er gelukkig adopties maar ja net als in Nederland wil men wel een rescue hond maar dan wel liefst een jonkie. Soms heeft een oudere hond geluk, maar het is te weinig om doorstroom te geven bij de oudere honden. Velen zitten er jaren en voor hen is het meest de laatste plek.
Psikus werd als jonge hond binnengebracht toen tieners hem op straat hadden gevonden. 3 jaar werd hij toen geschat. Een jonge hond die 10 jaar later nog wacht op een thuis. Waarom. Geen idee. 9 jaar lang zat hij samen met Vasia (zie foto). Zij kreeg enkele maanden terug het geluk van adoptie, Psikus bleef alleen achter. De vrijwilligers waren gek op hem maar zagen hem de laatste tijd verouderen. 10 winters had hij overleefd maar nog een winter in een onverwarmde kennel..... dat zou hij vast niet gaan trekken. Terwijl bij een baasje in huis, hij misschien nog een aantal fijne jaren kan hebben. Ik kan het niet alleen maar gelukkig dachten Dirkje en Michiel er net zo over. Psikus mocht komen. Hoera! Gistermiddag kwam hij aan na een lange reis. Had hij ooit in huis geleefd? Hij vindt het gek om naar binnen te mogen. Maar wat is hij geweldig. Een stabiele reu, sommige zouden hem misschien als dominant labelen want hij heeft zelfvertrouwen in de omgang met andere honden maar hij spreekt juist goed de hondentaal waardoor het juist een heerlijke hond is in zo een grote gemengde roedel want hij heeft het zelfvertrouwen om rust uit te stralen waardoor conflicten worden gemeden. Hij wordt blij als je de lijn pakt, maar ik val gewoon om van verbazing want hij wacht braaf bij elk hek en hij loopt zonder angst langs verkeer en loopt daarbij voorbeeldig mee onderwijl heerlijk snuffelend maar trekken doet hij nauwelijks. Slik zo netjes opgevoed krijg ik ze geloof ik nooit!  Foto's maken is nog wat lastig. Hij vindt de tuin geweldig maar dan zie ik meest zijn kont want hij is aan het struinen. En pak ik de frolic zit hij bijna in me. Dus maar even aan de lijn aan het hek gezet. Morgen komen er hulpjes om hopelijk echt leuke foto's van hem te gaan maken. Want al is het een oudere hond van 13 jaar....... er moeten toch baasjes te vinden zijn die hem net zo geweldig vinden als ik?