Het warmde snel op vanochtend dus de honden zochten de schaduw op of gingen binnen liggen.
Bonny zag een schoot in de schaduw. Even een spurtje en met een sprong zat ze tevreden bij mijn moeder op schoot. Hoewel ze verlegen is en kan blaffen als ze mensen niet kent is het eigenlijk geen eenkennig hondje. Als ze je vertrouwd is ze juist heel aanhankelijk. Mijn moeder kent ze inmiddels goed, ook door het wandelen maar in het begin kon ze na het wandelen toch weer op afstand gaan blaffen of zich terug trekken. Dat doe ze nu niet meer. Sterker nog ze zoekt dus uit zichzelf steeds meer mijn moeder op. Eerst door enkel naast haar te staan en vragen om opgetild te worden maar nu neemt ze dus zelfs het heft in eigen handen :) en springt gewoon ongevraagd op schoot.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten