welkom Gieske!

In februari zag Carmen haar op weg naar het asiel. En de volgende dag weer en de volgende dag weer. Wachtend bij deze bushalte. Niet op de bus maar op haar baasje die overduidelijk niet kwam. Na drie dagen kon Carmen het niet meer aanzien en ondanks dat ze helemaal geen plek had in het asiel nam ze Gisela mee. Hanke ontmoette haar daar in Maart. Een wanhopige Gisela klampte zich aan haar vast. Neem me mee, neem me mee. Hanke deed de belofte om terug te komen en haar te halen. Zo komt het dat Gisela nu hier kwispelstaartend en dankbaar naar mij opkijkend rondloopt.Gisela is een prachtige naam die ook nog eens toepasselijk "belofte"betekend. Maar makkelijk roepen is het niet en daarom heb ik besloten er Gieske van te maken.Gieske lijkt toch ooit een liefdevol huisje gekend te hebben en ook de lijn lijkt haar niet vreemd. Ze is niet bang van verkeer maar wel wat onzeker om mee te lopen. Is ze misschien bang weer bij de bushalte achtergelaten te worden? We gaan op zoek naar liefdevolle baasjes die haar nooit meer zullen dumpen.