In augustus 2014 kwam Lobo bij mij in opvang. Vooraf hadden we al een passend huisje gevonden want dat dit een herdershondje was die wat meer nodig had was wel duidelijk. We vonden iemand met ervaring en kennis.
Lobo heeft zich ontwikkeld tot een leuke hond, goed gesocialiseerd, maar hij blijft een werkhond in een huishond verpakking.
Zijn vrouwtje vindt hem geweldig en dat is hij ook, maar zijn drive en het gemis aan natuurlijk overwicht over hem maakt dat Lobo toch beter ergens anders kan gaan wonen.
Vandaag zag ik Lobo even terug. Helaas kan hij hier niet in opvang. Hij heeft veel honden vrienden maar kan soms ook mot hebben en hoewel meest rustig en stabiel kan hij bij opwinding in seconden van 0 naar 10 gaan. Dat is vragen om ernstige vechtpartijen in zo een grote roedel met kwetsbare kleine hondjes. We zoeken daarom direct naar een herplaatsplek.
Het is moeilijk want ik zie een geweldige lieve schat die mijn oren af lebbert. Een hond met een groot hart. Een hond met uithoudingsvermogen en energie maar beslist niet nerveus of druk. Maar wel is bekend dat bepaalde prikkels zoals jachtprikkels te afleidend kunnen zijn en Lobo kan dan ook beter niet los lopen. Zijn oppas heeft natuurlijk overwicht en daar doet Lobo het beter. Een prachthond met uitersten. Het frustreert me dat ik niet meer voor hem kan doen dan mee zoeken naar dat ene plekje waar hij goed past en men met zijn kwaliteiten om kan gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten