Het blijft moeilijk als je Smokie zo vrolijk ziet rennen op foto's van dit weekend maar ik heb een heel gesprek met de dierenarts gehad en het woord inslapen is nu toch gevallen.
Smokie heeft 1 keer per week soms 1 keer per 2 weken 1 a 2 aanvallen die relatief kort zijn. Dat is het punt niet. Maar sinds van de zomer heeft hij heel veel onrust en is zijn gedrag te vergelijken als een losgeslagen puber die kan uitvallen of een demente gedesoriënteerde oude hond die het even niet meer weet. Ik hoopte dat het beter zou gaan toen Jolly plaatste en er was ook even meer rust in de roedel maar sinds dit jaar is het met Smokie echt zwaar. Ik moet met hem apart uit en gedurende de dag is hij vaak perioden onrustig en ook de nachten komt hij niet door en is hij na een paar uur wakker. Hij heeft soms even een goede periode, tenminste dat denk je want dan is de onrust even weg maar dan is hij zo extreem moe en dan speelt hij weinig en dat is toch ook niet wat je verwacht bij een hond van bijna 4 jaar oud.
Ik was bang dat hij misschien hersenschade zou hebben door de aanvallen maar de dierenarts denkt dat hij eigenlijk continue aanvalletjes heeft die niet echt zichtbaar zijn omdat hij niet omvalt maar die wel zorgen dat het behoorlijk onweert in zijn koppie. Aanvallen die door de medicatie niet doorbreken tot echt omvallen maar die er wel zijn en dan zijn alle prikkels van buiten gewoon teveel en krijg je de extreme reacties die hij laat zien. Uiteraard kan je de medicatie nog weer verhogen maar dan is het een zombie en ik heb het juist verlaagd omdat ik dat geen leven meer voor hem vond. Ik heb afgesproken om volgende week bloed af te nemen om zijn orgaanfuncties nog even te bekijken. De medicatie is niet echt goed voor nieren, lever e.d. en hij plast ook extreem veel en houd vocht vast. Veel hoef ik er denk ik niet van te verwachten maar ja dan heb je toch alles nog even uit de kast gehaald. Ik hoop hem toch nog even bij me te kunnen houden. Voor mij en voor de roedel is al die onrust heel zwaar. De vraag is gewoon is het voor Smokie ook zwaar. Als hij plots bang is van bekende dingen en onzeker en niet slapen kan van de onrust dan denk je van wel maar op andere momenten lijkt hij er erg vrolijk onder. Het is zo moeilijk.
Smokie heeft 1 keer per week soms 1 keer per 2 weken 1 a 2 aanvallen die relatief kort zijn. Dat is het punt niet. Maar sinds van de zomer heeft hij heel veel onrust en is zijn gedrag te vergelijken als een losgeslagen puber die kan uitvallen of een demente gedesoriënteerde oude hond die het even niet meer weet. Ik hoopte dat het beter zou gaan toen Jolly plaatste en er was ook even meer rust in de roedel maar sinds dit jaar is het met Smokie echt zwaar. Ik moet met hem apart uit en gedurende de dag is hij vaak perioden onrustig en ook de nachten komt hij niet door en is hij na een paar uur wakker. Hij heeft soms even een goede periode, tenminste dat denk je want dan is de onrust even weg maar dan is hij zo extreem moe en dan speelt hij weinig en dat is toch ook niet wat je verwacht bij een hond van bijna 4 jaar oud.
Ik was bang dat hij misschien hersenschade zou hebben door de aanvallen maar de dierenarts denkt dat hij eigenlijk continue aanvalletjes heeft die niet echt zichtbaar zijn omdat hij niet omvalt maar die wel zorgen dat het behoorlijk onweert in zijn koppie. Aanvallen die door de medicatie niet doorbreken tot echt omvallen maar die er wel zijn en dan zijn alle prikkels van buiten gewoon teveel en krijg je de extreme reacties die hij laat zien. Uiteraard kan je de medicatie nog weer verhogen maar dan is het een zombie en ik heb het juist verlaagd omdat ik dat geen leven meer voor hem vond. Ik heb afgesproken om volgende week bloed af te nemen om zijn orgaanfuncties nog even te bekijken. De medicatie is niet echt goed voor nieren, lever e.d. en hij plast ook extreem veel en houd vocht vast. Veel hoef ik er denk ik niet van te verwachten maar ja dan heb je toch alles nog even uit de kast gehaald. Ik hoop hem toch nog even bij me te kunnen houden. Voor mij en voor de roedel is al die onrust heel zwaar. De vraag is gewoon is het voor Smokie ook zwaar. Als hij plots bang is van bekende dingen en onzeker en niet slapen kan van de onrust dan denk je van wel maar op andere momenten lijkt hij er erg vrolijk onder. Het is zo moeilijk.
Wat een moeilijk dilemma is dit. Hoe bepaal je nu voor Smokie of hij dit nog een goed leven vindt.
BeantwoordenVerwijderenIk zal jullie violet licht sturen en een deken van warmte en liefde. Veel wijsheid toegewenst.
Adri
Hoi Maureen
BeantwoordenVerwijderenHeb je verhalen over Smokie altijd gevolgd. En hoe moeilijk het soms ook moge zijn tussen het leven en verstand: zijn leven - jou leven en dat van de roedel lijken er voor mijn gevoel het meest bij gebaat als hij zijn lange rustige en bevrijdende slaap krijgt. Je hebt al zoveel gedaan dat het goed is hoor meid.
Wout
Volg je hart. Veel sterkte in deze moeilijke beslissing.
BeantwoordenVerwijderenWarme groeten uit België.
Anne-Marie
Veel sterkte en wijsheid gewent Maureen. Je zorgt echt ontzettend goed voor je Smokie. De dierenarts zei eens tegen mij toen ik voor eenzelfde moeilijke beslissing stond: 'Je bent een goede baas voor je dier als je de keuze kunt maken die je voor jezelf eigenlijk niet wilt maken'. Hanke x
BeantwoordenVerwijderenheel veel sterkte toegewenst uit heemskerk,ik weet dat je je best heb gedaan voor smokie,hij heeft het goed gedaan,maar voor jezelf en de roedel is het beter als ie zijn rust krijgt,je heb heel veel steun van de mensen die om je geven,het is goed hoor meid,het zal niet meevallen,maar je heb het al druk genoeg met je opvang hondjes.
BeantwoordenVerwijderenheel veel liefs van elly baasje van demi