Lydia is zo onwijs lief maar onder dat schattige uiterlijk zit ook wel een brutaaltje. Ze had weer kans gezien op een onbewaakt moment naar boven te schieten en had daar met haar schroevendraaier podenconeus de ton met lekkernijen geopend en een dichte zak met gedroogd vlees eruit getrokken en ook open weten te krijgen. Ik hoorde het gebonk boven en daar zat ze schaamteloos te vreten alsof ze hier zwaar honger lijdt.
Op een ander moment was ze weer achter me langs geschoten, maar nu niet naar boven maar naar buiten toen ik iets uitklopte. En ik had de buitendeur dicht en niet door dat ze nog buiten in de regen zat. Kwartiertje later zag ik haar tegen de deur staan.
Ocharm. Lydia gaat dit nog heel lang tegen me gebruiken zegt ze.😧 Een oud zielig podencootje buitensluiten in de regen. Hoe kun je. Ontaard vrouwtje Maureen.
Die neus he, altijd op zoek naar eten. En ja, ze kunnen ondeugend zijn maar door hun grappige, lieve uiterlijk smelt je weer en is het hen weer zo vergeven.
BeantwoordenVerwijderen