De maand is goed begonnen. Afgelopen dinsdag was het huisbezoek voor Doeska. Alles positief.
Woensdag lekkere lange wandeling gaan maken met Doeska in het natuurgebiedje hier vlakbij.
We moesten wat omlopen omdat er meerdere paden afgsloten waren en al met al meer dan 2 uur aan de wandel. Maar wel saampies genoten.
Daarna nog even lekker met je matties in de tuin. Het was een warme dag.
En tja dan worden je spulletjes ingepakt en is het nog even spelen en knuffelen.
Vanochtend was de kennismaking met de nieuwe baasjes. Doeska is gek op mensen dus dat zat wel goed en ze vonden haar super leuk. Doeska mocht mee en sprong blij in de auto. Ze wordt wel enig hond maar ze kunnen het qua werk zo inplannen dat ze de eerste tijd nog nauwelijks alleen hoeft te zijn en daarna af en toe een paar uurtjes.
Doeska was gezellig en vrolijk en leuk en ondanks dat er teveel honden in opvang waren ben ik enkel blij dat we haar hebben kunnen helpen. Nu even aan de troostchocolade maar tegelijk dankbaar dat er een hond geplaatst is.
Meteen de hulp van de adoptanten gevraagd om Freek weer een positieve ervaring met bezoek te geven. Freek vindt vreemde mensen eng maar zit nu ook even in een puppy angstfase en is inene erg blafferig als hij iets vreemd ziet of hoort. Belangrijk dus dat hij gedoseerd wel positieve ervaringen blijft houden. Vandaag dus zoals verwacht blaffen naar die enge mensen die rustig in een tuinstoel zaten. Doeska en Noah vonden echter deze mensen veel te leuk om knuffels te gaan halen en ze hadden ook nog lekkere brokjes als snoep en zodoende dacht Freek ik ga toch maar naar ze toe.😁
Toen Doeska vertrokken was ben ik eerst gaan maaien en heb ik daarna eindelijk het restant zand wat op de oprit in de weg lag opzij naast garage gebracht. Het was best nog een aardige hoeveelheid en daarom meteen wat kruiwagens naar een gat in het veldje bij de bielzenbak gereden die zo groot was geworden en diep dat Luna er laatst in was gevallen. Aangezien Luna er nu ook steeds in de nacht in het donker uit moet is dat geen fijn idee. Dus gat gedicht en daarna zandbak erop gelegd en ook gevuld met zand zodat de bende lekker koel zand in de schaduw hebben om in te graven.
Honden lekker naar buiten en Freek zag daar inene die zandbak op een andere plek en vond het reden om zijn scheur open te trekken. Eng!!! Helaas had ik geen camera bij de hand want was eigenlijk wel goed geweest het te filmen. Darwin kwam op het lawaai af en slofte naar de zandbak om te snuffelen en vond het niet echt interessant dus Freek verstomde. Was Nara nog even in de war door Freek zijn geblaf... door Darwin rende ze ook naar de zandbak. Ze ging blij scharrelen en graven naar de takjes, blaadjes en plantjes die er in waren geraakt. Freek had dus snel door dat het okay was. Weer een bevestiging dat het voor Freek zo goed zou zijn bij een andere stabiele hond geplaatst te worden. Op de foto Nara met zand aan haar neus.😄
Tja en dan ben je achter de computer en sta ja op en kijk je hier op neer. Wat een heerlijk setje is het toch! Afgelopen week 2 reacties gehad voor Freek maar vermoedelijk mensen die naief denken oh pup dat is makkelijk en zich niet in rastype en/of zijn problematiek verdiept hebben. En je zoekt toch baasjes die de uitdaging aan kunnen om Freek die nu bijna 5 maanden is en straks over een paar maanden in de puberteit ongetwijfeld uit onzekerheid flink zal terug vallen, goed te begeleiden. Maar het is wel fijn dat er dus wel wat reacties weer lijken te komen deze maand. Duimen dus maar dat na Doeska er verdere doorstroming komt.
Vandaag zijn de deuren dan eindelijk vervangen. Ik zag er best tegenop maar het ging vlot en de honden deden het super. 
Nog wel zelf aan de slag omdat de deuren bijgeschaafd zijn nog weer even een laagje lak erop en verder bleek bij dit systeem dat de deurklink niet omhoog kon waardoor de deurklink zorgt dat die tegen de meterkast deur aankomt en de deurstopper juist niet past. Bij meterkastdeur het al mogelijk opgelost en bij de andere deur ook een dergelijk probleem nu en kan het mogelijk met een deurstopper opgelost. Nog even kijken of dat praktisch is en werkt. Verder de gebruikelijke problemen met scheef huis en deurkozijnen die scheef staan waardoor een rechte deur inene toch niet past. Maar het algehele aanblik van de gang is nu al zo opgeknapt. Volgende week wordt er weer deel vloerbedekking gelegd en zal het helemaal opknappen.
Van de week met appels plukte merkte mijn moeder al op hoe mooi de Catalpa op het veldje toch was dit jaar. 
De boom is inderdaad prachtig. Waar andere bomen vergeeld verdroogd blad laten vallen is de Catalpa nog prachtig groen.
De boom heeft volop gebloeid en als je goed kijkt kun je de zeer lange peulen nu zien hangen. 
Helaas zal van de winter toch de zaag er in moeten want de boom groeit naar de zon toe en dat betekent naar de schutting en aan die kant kan ik er nu nog maar nauwelijks langs. Volgend jaar zou de boom anders tegen de schutting aan gaan komen. Nooit spijt gehad dat ik deze prachtige boom indertijd gekocht heb. Niet de ent maar de orginele boom met lage takken, zoals ik die indertijd ooit in London gezien heb in de parken. 
Doordat alles even om Luna draaide geen komkommers geoogst en tja dan heb je inene er 10 in je emmer.
Dat wordt wat veel om zo op te eten al staat Linda al klaar om te helpen. 
En zag Sereno het probleem ook niet zo. Toch hoop ik dat ze nog te verwerken zijn met wecken in azijn zodat ik van de winter net als augurken komkommer op zuur kan eten.
Vandaag heb ik Luna begraven in de boomgaard. Hoewel ik haar geen plezier deed met knuffelen was ze echt een gezellig maatje en mis ik haar om me heen. Flink aan de troostchocolade gezeten.
De roedel heeft even geroken maar ging meteen verder met de orde van de dag. 
Met Phuc gaat het de laatste tijd heel goed. Hij loopt al heel lang niet blauw aan en ook heeft hij nog steeds goed bespiering dus herhaalprik nog steeds niet nodig. Met wandelen wel langzaam dus zeker wel een hondje van de dag maar goede hoop dat hij zo nog even mee kan. 
De hemel heeft er geen sterretje maar een maantje bij.
Luna werd altijd blij van eten maar sinds gisteravond kon ze niets meer eten. Verzwakt heeft ze met haar laatste krachten nog gezellig een laatste ommetje met me gemaakt in een klein dorpsparkje waar ze altijd graag leek te komen en maar een paar minuten met de auto is. Ze vond het altijd leuk om op de bijrijdersstoel mee te gaan. 
Luna liep heel langzaam, maar in de auto en met het lopen wel alert voor mijn gevoel. Nog even naar huis met een moe hondje. Even met de roedel in de tuin scharrelen. En daarna de laatste gang naar de dierenarts, waarbij ze apatisch naast me zat in de auto. Geen energie meer. Ze was ook afgelopen dagen flink afgevallen. Dikke buik door de tumor maar bespiering teerde weg omdat ze geen voedingstoffen uit haar eten meer kon halen. Het is goed zo. Vandaag is het precies 8 maanden geleden dat ze aankwam vanuit Spanje en gister is ze 15,5 jaar oud geworden. Een mooie leeftijd en een mooie tijd nog hier bij de Ranjaclub en gezien de diagnose in januari langer dan vooraf gedacht. En voor mijn gevoel met goede kwaliteit van leven. En als die kwaliteit geheel lijkt weggevallen dan is het lijden en moet je niet meer rekken. 
Gister te warm om de stofzuiger aan te doen in huis. Wel kleed bank vervangen. 
Vandaag grondig gezogen en even pauze voor het dweilen. En dan zie je als je naar de dweilemmer loopt dit inene voor je in de gang richting achterdeur gaan. Gelukkig ging Noah er op liggen zodat Freek niet verder kon. Boeven!
Vandaag met Luna weer voor overleg naar dierenarts. Ze was afgevallen maar het viel de dierenarts vooral op dat ze in die drie weken zoveel spiermassa kwijt geraakt was. 
Ze krijgt weer Cerenia om het spugen te stoppen. Aan de vertering en darmproblematiek is weinig meer te doen wat we niet al geprobeerd hebben. Het is echt zoeken wat ze wil eten. Ze heeft wel trek maar als je het dan voor een blije hongerige Luna neerzet dan zie je haar koppie bij het ruiken betrekken en staat het haar inene tegen en eet ze het niet op. Ik had voer besteld voor de opvanghonden en meteen wat hondenknakworst erbij besteld in de hoop dat Luna die zou lusten. Vandaag kwam het binnen. Weigerde ze vandaag het ene na het andere voer, de knakworst bleek een groot succes zoals op de video is te zien. Let niet op de jaloerse honden die op de video te horen zijn; die krijgen nu juist al zoveel lekkers want wat Luna niet lust mogen zij al steeds opeten dus ze hebben niets te klagen. 
Kijken of ik morgen al boodschappen kan doen en bij de supermarkt nog lekkere dingen kan scoren voor Luna om te eten. Geen uitgebalanceerde maaltijden meer die de darmen kunnen helpen om weer goed te poepen. Zoals de dierenarts zegt het is nu meer kijken of er gewoon nog het nodige in gaat en de medicatie. Het is tijd om te gaan afwegen of de goede momenten die ze heeft nog opwegen tegen alle minder goede dagen. Ik hoop dat we een goede nacht hebben zonder spugen en als het donderdag afgekoeld is ze toch nog even van wandeluitjes kan genieten. 
De maan schijnt helder de laatste dagen en is prachtig. Toch zou ik liever slapen maar ja Luna heeft helaas de behoefte om meermaals in de nacht in het schijnsel van haar naamgenoot op het veldje rond te scharrelen. Natuurlijk kan ze er niets aan doen, haar buikje zorgt voor onrust en extra uit moeten voor poepen en plassen en dat poepen gaat voor haar ook zwaarder omdat het tegen diaree aan zit. Overdag slaapt ze veel al staat ze meest wel op als ik naar buiten ga en loopt dan mee. Hoewel ze de hitte prima lijkt aan te kunnen heeft ze nu al een langere periode weinig energie. 
Je merkt gewoon dat ze langzamer loopt met wandelen en met rondje tuin. Niet zo vreemd aangezien ze haar voedsel ook met de extra enzymen slecht verteerd en haar ontlasting een slappe brij is. Ze krijgt gewoon te weinig voedingstoffen binnen al eet ze wel en het is ook niet dat ze heel veel afvalt, maar energie geeft het haar niet.
Ze heeft wel trek maar wat ze de ene moment heerlijk vindt om te eten, trekt ze een volgend moment haar neus voor op. Dus het is echt zoeken wat te geven en de medicatie naar binnen te krijgen. Het wordt steeds meer een ratjetoe wat nu ook niet echt zal bijdragen aan een verbetering in de ontlasting. Helaas is het spugen weer terug gekomen. 
Volgende week maar weer overleg met dierenarts. Het leven moet voor haar wel leuk blijven. Met knuffels doe je haar geen plezier maar ze is wel graag bij me in de buurt en ging graag mee wandelen. Als ze daar geen energie meer voor heeft en het eten smaakt niet meer dan wordt haar kwaliteit van leven wel erg beperkt. Wat heeft ze dan nog. We gaan nog kijken wat kan want de verschrikkelijke pijn die een alvleesklier ontsteking kan geven aan alvleeskliertumor patienten die lijkt er nog niet te zijn, maar we gaan ook niet rekken als het leven voor haar niet meer leuk genoeg is. Volgende week woensdag is de hitte ook weer voorbij. Hoewel ik denk dat dat weinig uitmaakt, zou het toch ook kunnen zijn dat ze dan nog wat bijtrekt. Al zouden we beiden maar wat meer slaap krijgen in de nacht. Positive thoughts maar voor de kleine Luna. Donderdag is ze hier 8 maanden dus ze heeft al zeker een heel fijne tijd in de pocket. 
Weinig berichtjes laatste tijd over mij maar ik ben er ook nog hoor!
Nara is hier inmiddels 3 maanden. Onbegrijpelijk want omdat ze in opvang in Spanje zat en zo een leuke sociale hond is, had ik zelfs verwacht dat ze al vooraf een huisje zou vinden, maar na 3 maanden opvang hier is er nog altijd geen zicht op een baasje😢. Honden hebben 3-4 maanden nodig om te wennen, reden dat ik altijd hoop dat een hond voor die tijd plaatst en zich niet onnodig hier hecht. 
Nara gaat denk ik nu haar hechtingsdip in. Weer wat kleedjes verscheuren in bench als ik met andere honden ga wandelen en zij niet mee mag. 
En met wandelen zelf puber gedrag aan de lijn ipv een goed voorbeeld voor Freek te zijn. Met loslopen kon ik laatst wachten en ging uiteindelijk haar gaan halen want ze was aan het muizen jagen aan het begin fietspad en kwam niet mee toen ik doorgelopen was. Hier in de tuin in de avond heeft ze het ook op haar heupen, zeker nadat ze een muis bij de container aantrof die eronder schoot. Ze steekt Snoopy aan en ik heb in de avond nu moeite om haar over te halen om binnen te komen voor een nachtsnoepje en te gaan slapen want tja schemertijd is muizentijd en geen slaaptijd.
Kortom ze heeft een beetje bananen in haar prachtige oren. Even dus apart van Freek maar mee wandelen maar nu met de hitte blijven we toch thuis.
Oskar had ik al een jaar vast. In het begin leek hij af en toe naar verkeer, vooral fietsers verderop op fietspad of landweg te willen en ik kon niet risico lopen dat hij akkerveld door rent en fietsers verderop gaat aanblaffen. Dit keek echter de laatste maanden niet meer over het akkerveld maar was puur bezig met gras eten, rollen en in de sloot duiken. Toch bleef ik aarzelen om hem los te laten, omdat ik dan eigenlijk graag een gps tracker gebruik zoals Noah wel heeft. Aan de lijn had hij die de eerste maanden ook om maar dat bleek niet praktisch. Oskar springt graag in de sloot en daarna lekker rollen wat prima is maar hij verloor al meermaals GPS tracker die ik dan met heel veel moeite kon terug vinden. En kwijt raken zou een duur geintje zijn. Dat maakte toch wel dat ik ook langer aarzelde om hem los te laten. Wel eens heel kort los als we bijna bij de auto waren, maar niet echt met wandelen. Afgelopen woensdag was het zo rustig in de velden en ik had inene de volle overtuiging dat het prima kon en inderdaad het ging super. Niet dat hij me op de voet volgt maar hij heeft heerlijk met Noah gerend en was verder druk bezig met gras eten en af en toe in de sloot te plonsen en natuurlijk lekker rollen. Heerlijk ontspannen gewandeld met die twee.
Het is zoeken. Ze krijgt nu een voor mensen medicijn om het overgeven te stoppen. De zymosan maakt de ontlasting iets beter maar echt verteren doet ze haar voer niet. Ze wordt steeds kieskeuriger met eten en heeft ook wat moeite met happen maar qua gewicht lijkt het gelukkig nog wel goed te zitten. Maar haar energie lijkt er lager door. Ook in de tuin waar ze altijd zwaan kleef aan liep, loop ik nu vaak inene alleen op het veldje. 
Het gaat zo hard. Vandaag is Freek alweer 5 maanden oud geworden. 
Hij vermaakt zich prima hier met zijn vrienden, maar ik ben echt verbaasd dat er zo weinig reacties zijn en hij hier nog steeds is.
En het is voor Freek nu toch wel hoogste tijd dat hij bij een eigen baasje kan gaan rondhuppelen.
