Ik had een reactie voor Snowy van een dame uit Assen. Niet slecht maar voor mijn gevoel teveel prikkels in de wijk en geen rustige woon en wandelomgeving voor een hond als Snowy die snel bang is op onverwachte prikkels, geluiden, kinderen en vreemde honden. De dame hield aan en ik ging twijfelen want tja ik wil Snowy wel heel graag plaatsen en misschien overschatte ik het. Dus planning omgegooid en Snowy meegenomen en zelf een rondje daar gelopen. Al toen ik wijk inreed begon Snowy sneu te piepen. Duidelijk niet blij. Ik liep de wijk door met een ongelukkige Snowy die zelfs op een pad langs het kanaal enkel op haar hoede was voor alle geluiden die ze in de huizen en tuinen aan de rand met de groenstrook hoorde. Ik dacht dat ze het zou ondergaan en hoopte het tegendeel dat Snowy
misschien daar best kon aarden. Het was echter juist veel erger dan ik
dacht en ondanks keurig poepen en plassen was het gewoon zielig.
Uiteindelijk een Snowy met schuim op de bek na 40 minuten terug gezet
in de auto en naar huis. Nog nooit heb ik haar zo blij gezien dat ze
thuis was. Op een iets rustiger pad een stukje film gemaakt, voor de rest was fotos en film niet goed mogelijk. Maar dit filmpje geeft de stress en onrust al goed weer. Volgende ochtend ook planning omgegooid en Snowy mee in auto voor landelijke wandeling. Gelukkig sprong ze blij in de auto, dus daar geen negatieve associatie op gekregen. En dat ze blij was met wandelen is wel te zien op het 2e filmpje van bovenstaande video. Niet op video waren zelfs wat dartelele vreugde sprongetjes. Ik voelde me echt schuldig gister, maar tegelijk misschien goed dat ik dit nu zo zelf goed geobserveerd heb en nu echt zeker achter mijn instelling kan staan dat Snowy echt die rustige woon en wandelomgeving nodig heeft. Ze heeft eerder zo in deze stress gewoond en is die stress nu kwijt. En hoewel ze hier verre van ideaal zit in grote roedel is het niet bedoeling haar weer slechter terug te zetten in de omgeving waar ze niet echt zal aarden en het stressemmertje steeds gedurende de dag zal vullen en mogelijk overlopen. Ze was vertrouwd met mij en het is niet een kwestie van wennen. In een vreemde landelijke omgeving stapt ze blij uit de auto. De video laat zo mooi het verschil zien. Is het dan niet redelijk om voor dit meisje die plek te zoeken waar ze gewoon kan zijn zoals op het 2e filmpje? Natuurlijk zal ze bij plaatsing aan nieuwe baasjes en nieuwe ritme en nieuwe woonomgeving moeten wennen. Maar als die omgeving te prikkelrijk is dan is er geen basis. We blijven zoeken. We blijven hopen.
zaterdag 5 september 2020
Wat een verschil!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten