Max en Beer, twee honden die in 2014 hier in opvang kwamen. Een herder en een berghond. Door Ingrid en Peter in een veld ontredderd gevonden nadat ze op onbekend terrein gedumpt waren en wachten op hun baasje die niet meer kwam. Beiden vonden apart van elkaar geweldig lieve baasjes. In juni 2020 berichtte ik dat Beer vrij plots aan een inwendige bloeding door een tumor in de milt is ingeslapen. En nu onverwacht ook Max die bij zijn adoptanten de laatste maanden kampte met problemen met bewegen door een ongeneeslijke aandoening in de wervelkolom DM. De laatste weken ging het slecht. Pijnstilling hielp niet meer voldoende en Max die typisch herder de baasjes en bazinnetjes graag voor de voeten liep kon het letterlijk niet meer bijbenen. Zijn achterpoten deden het niet meer. Hij zag af en ze hebben het verdrietige besluit genomen om na nog even verwennen hem vandaag te laten gaan.Hij is zo geliefd geweest. En heeft onverwaardelijk zijn liefde gegeven. Hier ligt hij op een oudere foto lekker met de dochter. Maar als je geliefde dier zo pijn heeft en zo graag wil maar je ziet dat hij gewoon niet meer kan, dan is het enige wat je nog voor hem kunt doen hem zijn rust geven. Rust zacht Max!
donderdag 17 september 2020
rust zacht Max
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten