In november 2011 had ik Jonas in de opvang. Als zwart klein middelmaatje met kort staartje zat hij onzichtbaar in het megagrote asiel van Peter Koekebakker. Op voorspraak van Anne-marie kwam hij hier in de opvang. Een maand later vond hij een fijn thuis. Nu zo'n 9 jaar later kwam hij even op bezoek. Zijn vrouwtje vertelde me zo een gouden hondje van karakter krijg ik nooit meer. En ondanks dat hij toch al 13-15 jaar oud moet zijn is hij topfit en heeft ze met hem afgesproken dat hij zeker 18 jaar oud moet gaan worden. Heerlijk dat ik toen zo een verschil voor dit manneke heb kunnen maken die, omdat hij nu eenmaal niet direct het uiterlijk heeft waar mensen direct verliefd op worden, juist door opvang kon laten zien wat een gouden karakter hij heeft. Of hij me echt herkende weet ik niet maar het was nog net zo een lieverd als toen. En het is heerlijk dat er mensen zijn die het uiterlijk niet belangrijk vinden maar gewoon dol zijn op hun lieve hond. En lief dat is ie!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten