hoe gaat het met...

Afgelopen maanden opgeschrikt door honden die veel te jong gestorven zijn, maar er zijn gelukkig ook senioren die net als Whoopi in hun reservertijd nog volop genieten.
Zoals lieve gekke Trompa, bijna 14 jaar oud.
En Refiks ook bijna 14 jaar oud. Indertijd gekomen met Psikus die inmiddels al 15 jaar oud is.
Ook berichtje over de 12 jarige jack russel Lady nog vol pit en van de eveneens 12 jarige hongaarse Tommy en nog veel meer honden die al jaren bij hun baasjes wonen maar nu toch ook echt senioren aan het worden zijn. Op facebook zie ik regelmatig Bowie nu Bobbie die lange wandelingen nog altijd maakt en ook bijna 12 jaar oud is. Een verdrietig berichtje van de baasjes van Mo (Puddy 2016). Een Puli achtig hondje uit Hongarije die een leven van verwaarlozing gekend had tot de baasjes helemaal vertrokken en hem aan de ketting zonder beschutting en eten achterlieten. Het was kantje boord maar Jochem die hem in Hongarije redde, kreeg hem er boven op en Puddy is later in opvang hier gekomen en geadopteerd. Puddy was zo verwaarloosd geweest dat zijn leeftijd lastig te schatten was, maar toch nu onderhand wel een senior. Toen hij in oktober voor zijn gebitje moest hebben ze daarom eerst bloed onderzocht vanwege de narcose want hij was best wel mager aan het worden ondanks goed eten. Dat was schikken want zijn bloedwaardes bleken niet goed. Een scan bracht kanker op de lever en milt aan het licht. Niets meer aan te doen. Maar Mo is er nog en hoewel slechtziend en dovig ruikt hij goed en weet hij met zijn neus het eten en zijn vrouwtje te vinden. Hij kwispelt nog blij en wandelt nog graag al wordt hij sneller moe. Maar dan wordt je gewoon gedragen. Zolang hij geen pijn heeft en geniet, genieten ze van hem. Maar het is een hondje van de dag geworden. Om af te sluiten nog maar even een leuke foto van Rufo (2010) die ook nu senior is en Doris (2017) die hem jong houdt 😉
Ik zou hier nog wel 20 extra fotos kunnen zetten omdat met kerst en de jaarwisseling ik al veel mailtjes gehad heb en nu ook via stichting Esperanza leuke mailtjes door krijg. Ik lees alles door en van de meeste mailtjes word ik ook echt blij. Maar om de vele foto's ook nog op het blog te verwerken is wat veel dus besloten toch maar de mails op te gaan schonen zodat ik weer overzicht terug heb. Het is in ieder geval een opkikker omdat je je toch ook weer realiseert hoeveel honden je met hulp van andere mensen de afgelopen 13-14 jaar al hebt kunnen helpen. Dat is een dankbare gedachte en geeft weer moed om verder te zoeken voor de honden hier in opvang. Overigens zijn de eerste berichten van Binkie heel goed.