Gister is Pirate zijn poot geamputeerd. Hij moest een dag in de kliniek blijven omdat hij ook op leishmaniose medicatie staat (hij is positief getest dus waarschijnlijk geinfecteerd maar heeft laagste waarde en is niet ziek maar dat willen ze graag zo houden en een operatie als deze is toch ook even een aanslag op zijn immuunsysteem). Zijn bloedwaardes van de orgaanfuncties waren goed dus in die zin een gezonde sterke hond die naar verwachting vlot moet gaan herstellen. Op de foto wordt hij net wakker uit de narcose.Vanmiddag mocht hij naar huis, maar de kap bleek een ramp dus nu even een broekie als bescherming en ze hebben nu een ringband voor de nek besteld want hoewel hij gelukkig de wond redelijk met rust laat is het toch wel goed nog te beschermen. Al heeft hier Buster zijn kap ook gesloopt en hebben we die nu maar in de wilgen gehangen. Maar een castratie wond (Buster) is toch even wat anders dan een amputatie wond (Pirate).
Wat is het heerlijk om deze hond die 2 jaar op straat sliep nu lekker op een zachte bank te zien liggen. Wat ben ik blij dat hij in opvang is in Spanje. Hier kan hij goed bijkomen en herstellen voor de grote reis naar Nederland.De operatie en opname kliniek en alle medicatie moet natuurlijk wel betaald. Echter al diverse lieve mensen hebben gedoneerd voor Pirate en er is al euro 265 bij elkaar. Er is nog veel meer nodig maar dit is al een mooi begin. Dank voor deze donaties!
Twee honden waren gedumpt in een dorp aan de zuidkant van het Sierra Nevada gebergte. Ze doolden samen rond op voor hen onbekend terrein, vermoedelijk op zoek naar de baasjes en zoekend naar wat vertrouwd was en zo kwam het dat de ene hond werd overreden. Pirate stond er toen alleen voor. Hij werd niet lang daarna gespot door de dorpsbewoners met aan zijn achterpoot een wildklem. In totale paniek rende hij zo maanden rond. Niet benaderbaar door de extreme pijn en angst door de klem. Een dame uit Granada hoorde ervan en ging erheen maar Pirate liet zich niet zien en omdat hij niet op 1 plek bleef was antibiotica in voer geven geen optie en vangen dus ook niet. Zowiezo leken de dorpsbewoners weinig begaan met hem. Ze kon helaas dus niets voor hem doen en hoorde wel dat later een andere rescue het ook tevergeefs geprobeerd had. Ze ging er verdrietig vanuit dat hij het niet zou overleven.
Afgelopen zomer moest ze toevallig in dat dorp zijn en groot was haar verbazing en blijdschap toen ze een hond op drie poten zag. Bij navraag bleek het inderdaad om Pirate te gaan. Hij had zichzelf van de klem weten te bevrijden door waarschijnlijk zijn poot deels af te bijten en het was zo geheeld. Niet doordat hij hulp had gehad maar gewoon omdat het een overlever was. De dame constateerde dat hij super sociaal was met haar eigen honden en dat ze hem zo kon benaderen om te aaien.
Bij navraag bleek dat Pirate een band had opgebouwd met 1 van de honden in het dorp en daar in het nauwe straatje in 1 van de portiekjes lag te wachten en meewandelde als de hond werd uitgelaten. De buurtbewoners gaven hem nu voer. De dame keerde terug naar huis, wetende dat Pirate had overleefd en nu dus wel voer kreeg, maar tegelijk was ze intens verdrietig dat zo een sociale hond met zijn handicap en voorgeschiedenis op straat leefde. Het bleef aan haar knagen juist omdat hij deze winter voor de 2e keer een winter buiten zat. Ze sprak op een meeting van rescue organisaties in Granada met Anita (beheerster Refugio Sierra Nevada) over de hond die haar maar niet los liet. Anita vroeg haar het verhaal te mailen en werd er ook direct door geraakt. Anita heeft eind januari ons benaderd of we wilden helpen.Ja ook wij werden direct geraakt door het verhaal en hulp uit Nederland is toegezegd en zo komt het dat vorige week maandag Pirate van de straat is gehaald door de dame die hem zo graag meer gunde.
Hij heeft zichzelf bevrijd van de klem en die poot heeft nooit behandeling gehad en stukjes bot steken tegen het dunne stukje huid. Het is geirriteerd en heel pijnlijk. Er op steunen kan hij niet. Zijn bloedtesten waren goed op een positief op leishmaniose na. Met 160 een slapende vorm die in principe gezien wat hij overleefd heeft wel slapende zal blijven. Maar wel is direct met medicatie begonnen om het inderdaad slapende te houden. Want later deze week zal zijn achterpoot geamputeerd worden. Een hele ingreep maar hij leeft al 2 jaar op 3 poten en deze poot is enkel een pijnlijke balast. Na operatie zal de pijn bij genezing van de wond snel afnemen en na enkele dagen zal hij zijn nieuwe balans ook wel gevonden hebben. We hopen daarom dat hij snel mag reizen en vanuit opvang direct door kan naar hier en niet naar asiel hoeft. 
Na zoveel ontbering is Pirate veilig. Echter voor zijn medische behandeling en operatie is veel geld nodig. Geld wat de Refugio niet heeft, maar stichting 
Zo lig je in de ochtend nog lekker met Scooter op de bank te geiten en zo lig je een uur later in dezelfde houding op de operatie tafel. Half jaar oud en weg mooie klokkespel 😬
En dan thuis uitgelachen worden om je lampekappie. Arme Buster!
Er was eens een kaboutertje. Als mini pupje vond men hem op straat en bracht hem naar het asiel. En hij groeide en groeide. Maar niemand die hem wilde adopteren 😢
Toen kwam het kaboutertje naar Nederland in opvang. Met 30cm nog steeds schattig klein. Maar hij groeide en groeide en niemand die hem adopteerde 😢
Inmiddels 35cm groot. Niet helemaal uitgegroeid nog maar zoveel zal er niet bijkomen. Leuk maatje zou je denken. Een beetje groter formaat Jack Russel. Nu nog baasjes die hem geweldig vinden!Bij wie mag kleine Buster verder op ontdekkingsreis?
Wachten op een baasje die voor ze wil gaan. Abe en Scooter lagen zo mooi op de bank samen.
Daarom durfde ik hem vandaag voor het eerst los te laten lopen. Hij bleef goed bij de roedel. Helaas enkel deze vage foto in de miezerregen maar Scooter vond het leuk en glom van trots als hij complimentjes kreeg dat hij zo goed bij me bleef. 
Ook liet hij zich tijdens de fotoshoot vanochtend met Buster van een speelse kant zien en heb ik van hem deze prachtige foto kunnen maken.
Ook van Buster nu mooie foto's. Want het is toch gek dat zo een pup niet in een week en niet eens in een maand geplaatst is. Hopelijk wordt hij met nieuwe foto's nu gezien. We zoeken een plek bij een andere hond en er zijn pas 2 reacties geweest. Eentje niet geschikt en de andere heeft helaas helemaal niets meer laten horen.
Nieuwe foto's kunnen helpen dus ondanks dat het miezerde toch de tuin in gegaan met een leuk resultaat 
Op deze foto zie je goed dat zijn ene neusgat licht gekleurd is wat wel grappig en bijzonder is. 
Duimen maar dat er passende reacties gaan komen.
Tantor is vandaag gehaald. Ze hadden er veel zin in. Ik heb troostchocolade gehad waar ik al meteen van gegeten heb. Maar hoewel ik hem mis ben ik ook erg blij voor hem dat Tantor nu zijn eigen thuis heeft.Veel geluk manneke!
Flequi is vandaag gehaald. Hij vond de kennismaking met zijn baasje die hij nog niet ontmoet had spannend, maar nam snoep aan en hij liep bij vertrek blij mee naar de auto en liet zich lekker knuffelen door zijn nieuwe vrouwtje die hem nog even voorin tussen de voeten had zodat ze goed een band kunnen opbouwen. Straks kennismaking met Fikkie zijn nieuwe maatje maar dat zal wel goed gaan verder. Heel veel geluk Flequi!
Vandaag is het een half jaar geleden dat Abe hier in opvang kwam. Helaas niet de gemakkelijke gezinshond die hij te voren leek. Maar dat hij zo lang zou zitten is wel sneu. 
Gelukkig met homeopatische druppels Flequi weer terug vrolijk gekregen. Wondje goed schoongemaakt en gezalfd. Flequi getroost met een stuk gedroogde pens. Rest dag gelukkig geen bonje meer maar ik merkte dat ik zelf ook van slag was. Het kan altijd gebeuren maar waarom juist Flequi die morgen weg gaat wat al spannend genoeg is voor dit manneke. Hij liep gelukkig met de avond wandeling met staartje in de lucht mee. Flequi sliep de laatste nachten keurig alleen in de huiskamer maar deze nacht mag hij weer even lekker bij me liggen. Morgen het grote avontuur van de overstap naar zijn nieuwe thuis.
Huisbezoek Tantor was positief en hij wordt woensdag gehaald.
Huisbezoek Flequi was ook positief en hij wordt dinsdag gehaald.
Voor Buster een leuke reactie gehad dus nu vol spanning aan het wachten op een antwoord mail.
De huisbezoeken konden gecombineerd.
Flequi had gister bezoek gehad en hoewel erg verlegen kwam vandaag het bericht dat ze hem graag willen adopteren.
Tantor had vanmiddag bezoek en ook hij is gereserveerd. Ondanks dat hij niet meer zo erg springt heeft hij nog wel laten zien dat hij kan trekken en dat hij puberstreken heeft. Maar tegelijk liet hij ook zien hoe graag hij het goed wil doen. Het herderkarakter spreekt ze echt aan en ze willen hem graag een goed huis bieden en verder opvoeden. Morgen voor de beide mannekes huisbezoek. Dus naar verwachting mogen ze dan komende week gaan vertrekken naar hun nieuwe thuis.
Er was eens een kaboutertje.
Die mocht met de Ranjaclub mee. Ze gingen naar een speelveld toe elders in Drenthe.
Daar stond het kaboutertje dan. Al die vreemde mensen en honden. Maar al gauw had het kaboutertje door hoe leuk het was. En hoe lekker die zon achterin op het veld aan voelt. Hij rende en snuffelde en speelde en ging hallo zeggen naar andere honden en mensen. Toen zei opvangvrouwtje Maureen dat ze naar huis gingen. Braaf volgde hij de Ranjaclub mee naar de uitgang. Maar kaboutertje wilde helemaal niet naar huis. Hij wilde spelen. Kaboutertje besloot bij de uitgang stiekem terug te rennen helemaal naar achter om met zijn nieuwe vriendinnetje Marie lekker rond te dartelen. 
Behalve wasmiddel ook nieuwe speeltjes ingeslagen. Mooi weer dus buiten foto's maken.
Tantor liet de ballen tot 18 kilo honden braaf heel en speelde er leuk mee. 
Maar Flequi bestendig bleken ze niet. Die had dus zo de handvaten eraf gebeten van beide ballen. Flequi krijgt morgen bezoek. 
Mogelijk komen er zaterdagmiddag mensen naar Tantor kijken. Beide honden gaan verder nog niet mee. 
Gelukkig voor Buster had ik voorzorghalve de kleine hondjes speeltjes al in de kast weggelegd. Hij mocht vlak voor het rusten daar even mee spelen toen de rest al te slapen lag. 
Buster zoekt nog steeds. 
Abe zit hier binnenkort een half jaar in opvang. Verkeerde inschatting geweest maar had hij hier niet gezeten was hij vast al tig bazen verder geweest of erger. Het is nu gewoon langer en een moeilijkere zoektocht naar een passend mandje voor hem.Voor Abe had ik nieuw voer besteld dat vandaag binnen is gekomen. Abe kan toch soms reageren op bepaalde voeding en ik koop voor hem echt goed voer en snoep/kauwies voor de zekerheid.
Ben je nu al weer aan het wassen vraagt Flequi. Ja manneke, allemaal hondenkleedjes. De wasmachine draait hier overuren. Morgen maar weer nieuwe voorraad wasmiddel kopen. 
He Flequi zal ik je iets leuks vertellen? 
Vrijdag komen er mensen op bezoek die met jou kennis willen maken. Ze hebben ook een klein hondje. 
Spannend voor Flequi die soms erg verlegen kan zijn. Dus duimen maar dat ze er door heen kunnen kijken. Flequi gaat nog niet mee want er moet daarna nog huisbezoek gedaan. Maar zo fijn dat dit ventje nu gezien wordt. Hopelijk zien ze hoe lief hij is. 
Hondenmaatje Bustertje is zo vooruit aan het gaan en zoekt me veel op voor aandacht en kroelen wat soms lastig is door de grote roedel hier in de huidige samenstelling. Hij moet wel bij andere hond maar niet in zo een megaroedel. 
Buster groeit elke dag (hij kan al bij de boomtakken 😉)Helaas voor hem nog geen interesse. Zo jammer dat hij zijn puppytijd hier verdoet. Eerst in het asiel, nu hier. Natuurlijk heeft hij ook veel geleerd maar in een kleinere roedel was hij nu misschien al veel verder geweest. Hij staat weer even betaald als dagtopper; misschien helpt het en krijgt hij ook een leuke reactie.
Het bleek geen rattengif maar iets anders dat maakte dat de rode bloedcellen afstierven. Waarschijnlijk een parasiet maar welke liep nog onderzoek naar en daardoor was gerichte behandeling nog niet mogelijk. Uiteraard kreeg Demi in de kliniek zorg en medicatie en lag ze aan infuus maar afgelopen nacht is ze zo slecht geworden dat ze haar hebben moeten laten gaan.
Demi was een adoptie uit 2007 in een gezin met 2 oudere kinderen die gek met haar waren. Ze was vooral de hond van moeder en dochter die ook toen ze samen ging wonen Demi heel veel bij zich had.Wat een intens verdriet. Rust zacht Demi!
Zojuist vreselijk nieuws dat Demi (adoptie Kes 2007) met wandelen een kadaver met rattengif vond en er van gegeten heeft. Ze ligt opgenomen in de kliniek. Waarschijnlijk waren ze er wel tijdig bij maar evengoed is het heel spannend of ze het gaat redden. Wat zijn er toch afschuwelijke mensen. Vechten Demi!!
Het eerste bericht over Nani was goed.
Diverse foto's en filmpjes gehad van Thais. Die is nu prachtig getrimd ipv mijn broddelwerk!
Ana Banana (links op foto) woonde zo heerlijk rustig maar gaat binnenkort verhuizen. Wel blijft Ana landelijk wonen. Maar als ik deze foto zie waar ze op onbekend terrein wandelt is wel duidelijk dat ze veel vooruitgang heeft geboekt met hulp van haar hondenmaatjes en de veranderingen naar een omgeving met iets meer mensen die voorbij komen aan zal kunnen. 
Ook een uitgebreide update gehad van Kinah. Die heeft weer stappen vooruit geboekt maar blijft dat die 9 adoptiedagen bij afschuwelijke adoptanten zonder enige empathie voor dit puppymeisje het er blijvend hebben ingehakt. Terwijl haar start in Roemenie juist zo goed is geweest notabene. Mama Lolita bij wie ze samen woont heeft Roemenie achter zich kunnen laten en hopelijk zal Kinah ooit doorhebben dat ze niet meer op haar hoede hoeft te zijn als ze mensen niet kent. Ze doet het verder gelukkig geweldig en mag zijn wie ze is zonder druk. 
De volwassen foto's van opvangpups zien is altijd leuk. Hier Benji (Bran) die mooi is van binnen en van buiten. 
En Neo (Tsjuster) die gewoon glimt van gezondheid en een grote jongen geworden is.
