druk

Ik krijg van alle kanten vragen of er geen reacties zijn omdat er geen honden reserveren. Maar ondanks dat het in januari meest komkommertijd is kan ik over het aantal aanvragen niet klagen. Dagelijks 1-5 reacties voor de honden dat is echt veel. Ook voor de piektijden in adopties, maar voor een januari maand helemaal.
Echter, waar het begrijpelijk altijd even een zoektocht is omdat je nu eenmaal in 7-10 regels beschrijving hond nooit een volledig beeld voor de mensen kunt neerzetten en er dus veel reacties het helaas niet zijn of net niet zijn (maar zeker wel goed voor een hond), is het bar en boos met de reacties waarbij je denkt u verdoet onze tijd of dit voelt gewoon niet goed.
Mensen die gewoon niet lezen of denken dat zij uitzondering zijn als je schrijft Abe niet in kindergezin (ja maar ik heb psychologie gestudeerd dus Abe kan wel bij mijn kleutertje) of Buster enkel bij stabiele andere hond (ja maar ik heb een kat dat kan toch ook) of informatie achter houden of gewoon liegen op een vragenlijst. Vragen die er staan om zo zorgvuldig mogelijk de hond te plaatsen wat in belang is van baas en hond. Ik vraag in de advertentie tekst tegenwoordig niet enkel om antwoord op een paar basis vragen maar nu ook om motivatie te mailen. Evengoed nog steeds veel reacties die liefdeloos overkomen. Alsof ze een brochure via internet aanvragen. Ik ben ook maar een mens en hecht me aan elke hond en hoewel ik goed het aankan om de opvanghonden te laten gaan is het voor mij ook weer een proces van afscheid nemen die echt niet makkelijk is.
Hoop hebben voor Tantor maar op je uitgebreide mail wordt niet ingegaan. Wel de vragenlijst dus Dirkje weer bellen. Vol spanning wacht je het af. Maar bij de telefonische intake blijkt al snel dat de mail gewoon oppervlakkig gelezen is en men vast zit in het beeld van de vorige hond. Die was rustig en opgevoed dus zal Tantor dat ook zijn (schrijf je eerlijk in de uitgebreide mail dat hij gewoon puberaal is in zijn gedrag en geef je voorbeelden hoe hij zich baldadig gedraagt). Meest vis ik het tevoren er al uit bij mailwisseling, maar nu de afgelopen maand al meermaals Dirkje laten bellen voor reacties die het gewoon totaal niet zijn. Dan ga je weer alles na wat je geschreven hebt. Het maakt dat je soms gaat twijfelen aan jezelf. Het voelt soms zo naar en oppervlakkig bij de mensen.  Maar dan komt gelukkig ook deze rustige maand een meer dan liefdevol bericht van diverse baasjes over hun adoptie hond. Hier foto van Nayara. Baasjes die het heus heel anders misschien doen als ik, maar een bericht waar met zo veel liefde en warmte over hun Nayara wordt geschreven, die helemaal op haar plekje lijkt. En dan zie je een sneeuwfoto van Django (Dimcho) en realiseer je je weer dat Dimcho indertijd ook lang zat te wachten maar als Django uiteindelijk goud heeft gekregen. Dank voor jullie mailtjes en berichtjes. Ik kan niet alles hier zetten maar wat peppen berichtjes mij nu op!!!