Flequi, bijna 2 jaar oud en al ruim een jaar in het asiel nadat hij als puberpup op straat was gevonden.
Lief, rustig en speels. Na even terug wennen loopt hij voorbeeldig mee aan de lijn en kunnen ook de buurkinderen met hem lopen omdat hij niet uitvalt naar passerende honden. Flequi is gewoon een schatje die door zijn smoezelige uiterlijk niet echt een schoonheid is. Zijn pigment vlekken schemeren door zijn witte vacht en de veeg boven zijn oog lijkt net modder en zijn pootjes zijn door het lopen in de kennel met water en urine roze uitgeslagen. Flequi zelf staat te dansen om aandacht en verliest me niet uit het oog. Alleen zijn is dus nog wel een dingetje. Bench vindt hij niet leuk al ligt hij er wel braaf in naast mijn bed (stiekem op bed stijf tegen je opvangvrouwtje aankruipen is nog fijner 😀). Een schatje dus maar je mensen kijken toch meest naar uiterlijk en willen meest een hond die meteen al uren alleen kan zijn. Maar wat ben ik blij dat ik hem heb laten komen want hij verdient zo een plekje met veel aandacht en is zo dankbaar voor een aai en knuffel!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten