Lobke is verhuisd maar in het grote gezin waar ze nu woont zal er vast wel een schoot zijn om op te liggen.Vanochtend heeft mijn vader mijn fiets teruggebracht die hij heeft gerepareerd (bedankt Papa) dus er lekker op uit. Storm was gaan liggen en de zon scheen. Cookie heeft (met jasje aan tegen de kou want hij is mager en heeft zijn vacht grotendeels geknipt) in het fietsbakkie gezeten en vond dat prima. Op fietspad mocht ook hij los en hij rende met zijn staartje in de lucht blij mee.
Later met Jonas. Jonas heeft voor het eerst naast de fiets gelopen. Hij kan soms nog wat schrikken op verkeer en wilde net als hij aan de lijn doet hollen of stilstaan maar al snel kwam hij in het ritme en ging het heel goed voor een eerste keer. Op het fietspad ook hem voor het eerst los. Bij Cookie maak je je geen zorgen maar een hondje als Jonas waar naar ik denk wat Breton Spaniel in zit ben je toch altijd op je hoede dat ze hun neus niet achteraan gaan. Maar het is belangrijk dat je de hond los laat met een air van natuurlijk ik vertrouw jou dat je bij me blijft. En niet laat merken dat je het spannend vindt. Dus zonder veel poespas hem losgelaten met nog even een aai en wat lekkers maar wel nog een lijn eraan. Dat ging super dus hem weer bij me geroepen en lijn er af en met een houding dat het niets bijzonders is weer verder gefietst. Bij tegemoet komende fietsers kon ik hem bijtijds terug roepen en het ging echt geweldig. Al vond ik de plons in de ondiepe kroossloot wat minder. Als je door je knieen gaat komt hij superblij weer aangerend. Conditioneel had Jonas geen enkel probleem met de 6-7 kilometer die hij naast de fiets meegelopen heeft en ik had bij terugkomst een blij hondje op wie ik erg trots was. Jonas slaapt inmiddels ook probleemloos in de keuken en even alleen zijn lijkt ook geen probleem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten