Nou, hij is er ... het 3 maanden oude puppekind. Snapte ik eerst niet waarom dat beduusde pupje op het filmpje naar een straaljager vernoemd was..... Inmiddels is het me wel duidelijk!
Watervlug is hij en bijna niet te fotograveren. Wel steeds bij me in de buurt en wil zo graag een knuffel en aandacht.
De kleine baby heeft gisteravond in de auto het eerste uur zo gekrijst dat Michiel en Dirkje geen gesprek konden voeren. Toen ik rond middernacht wilde gaan slapen en Mig in een benchje naast mijn bed had staan, gingen de Migmotoren weer draaien.... nu ben ik heel wat gewend maar ik zag me al een zwaar gebroken nacht hebben.
Dus met gevaar voor eigen leven Mig uit de bench gehaald en op bed genomen. Wat vervaarlijke poemaklauwen over mijn gezicht en wat piranhatandjes in mijn neus en vervolgens rolde het kereltje zich met een zucht op tegen mijn aan en sliep tot 7 uur. Het is gewoon nog een baby die zo jong al in de steek is gelaten en nog zo zijn mensen nodig heeft.
Het is een prachtig hondje, hij heeft lichtere oranjevlekken op zijn kop, snuit, bef, borst en heel grappig een lichter staartpuntje.
Hij krijgt wel eten in de bench en gelukkig gaat hij er zelf tussendoor ook in liggen want hij zal toch moeten leren in een bench te slapen en later ook even in een bench alleen te blijven. Maar voor de rest een heerlijk kereltje die zo als hij nu is ook best de drukte van een gezin aan zal kunnen. Dus met de vele reacties die er al liggen is er nu een luxe probleem en ga ik eerdaags kijken waar hij het beste op zijn plek zal zijn.
Watervlug is hij en bijna niet te fotograveren. Wel steeds bij me in de buurt en wil zo graag een knuffel en aandacht.
De kleine baby heeft gisteravond in de auto het eerste uur zo gekrijst dat Michiel en Dirkje geen gesprek konden voeren. Toen ik rond middernacht wilde gaan slapen en Mig in een benchje naast mijn bed had staan, gingen de Migmotoren weer draaien.... nu ben ik heel wat gewend maar ik zag me al een zwaar gebroken nacht hebben.
Dus met gevaar voor eigen leven Mig uit de bench gehaald en op bed genomen. Wat vervaarlijke poemaklauwen over mijn gezicht en wat piranhatandjes in mijn neus en vervolgens rolde het kereltje zich met een zucht op tegen mijn aan en sliep tot 7 uur. Het is gewoon nog een baby die zo jong al in de steek is gelaten en nog zo zijn mensen nodig heeft.
Het is een prachtig hondje, hij heeft lichtere oranjevlekken op zijn kop, snuit, bef, borst en heel grappig een lichter staartpuntje.
Hij krijgt wel eten in de bench en gelukkig gaat hij er zelf tussendoor ook in liggen want hij zal toch moeten leren in een bench te slapen en later ook even in een bench alleen te blijven. Maar voor de rest een heerlijk kereltje die zo als hij nu is ook best de drukte van een gezin aan zal kunnen. Dus met de vele reacties die er al liggen is er nu een luxe probleem en ga ik eerdaags kijken waar hij het beste op zijn plek zal zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten