Inez is een gezellig hondje dat meest vlak bij me loopt. maar soms dan komt dat scheutje podencobloed boven. Zoals hier.... dan kan ik haar beter maar aanlijnen want anders......
ik had niet opgelet en was doorgegaan met foto's nemen van andere honden. Inez wist zich nog te herinneren dat helemaal achterin een muskusratten val was en dat was toen erg leuk geweest dus zij er vandoor. Nu heeft Inez verlatingsangst wat op zich naar is maar het voordeel is dat als je omkeert dat je met wat geluk als die bananen haar oren niet teveel verstoppen ze terug komt gerend als je roept. Dit keer ook gedaan en ja hoor, voor de genen met een scherpe blik het stipje heel in de verte is Inez.
Daarna liep ze gelukkig weer gewoon braaf mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten