In november 2021 belde een boze boer de gemeente dat een hond verstopt zat in de haag die rondom zijn weide stond. Ze moest weg. En wel meteen! De gemeentelui kwamen maar Saapke (vermoedelijk gedumpt en totaal ontredderd niet wetend waar ze was) kroop van angst nog dieper weg in de haag. Ze hadden geen vangstok en niet gehinderd door enige kennis van zaken fabriceerden ze met metaal draad een soort lasso waarmee ze Saapke vingen. In het asiel aangekomen zouden ze haar zelf wel even in een kennel zetten. Tot ontzetting van de asielhoudster sleurden ze een stikkende Saapke mee naar een kennel, in doodsnood spartelend en gillend van pijn en angst. Hun taak zat er op. Waren ze trots? Zagen ze niet wat voor een lichamelijk en psychisch trauma hun onkunde aanrichtte?
Saapke had zo een verschrikkelijke pijn aan haar nek en de strik zat muurvast. Uiteindelijk lukte het de asielhoudster om de wurgdraad te verwijderen. Wekenlang konden ze haar pijnlijke nek niet aanraken en een halsband omdoen was geen optie. Inmiddels was wel duidelijk geworden dat ze een ontzettend brave ziel was die dankbaar je handen likte en een fijn thuis verdiende, maar omdat aanlijnen grote paniek bleef geven, zochten ze een huis met grote omheinde tuin zodat ze niet zou hoeven te wandelen. Niemand toonde interesse. Het was inmiddels bijna een jaar verder en een vrijwilliger besloot met Saapke te gaan oefenen en leerde haar stukje bij beetje om mee te lopen aan de lijn op de berghelling waar het Sierra Nevada asiel gelegen is. Alle inspanningen leverde echter geen potentiele adoptanten op maar resulteerde uiteindelijk wel in een Saapke die ipv in paniek te raken juist blij staat te kwispelen als je met tuig en lijn aankomt om te wandelen. Helaas gaan er soms weken of zelfs maanden voorbij eer er tijd is voor een wandeling.
Saapke is goed met alle honden en mensen, ook kinderen. Als ze je niet kent stelt ze zich wat afwachtend op, maar vertrouwt ze je dan wast ze grif je oren. Ze is speels met speeltjes en gaat graag mee wandelen maar heeft duidelijk weinig van de wereld gezien. Het gerammel van aanhangers over putdeksels of het geluid van fatbikes die versnellen kan haar nog ongerust om zich heen doen kijken. Ze is ook bang voor vuurwerk. Maar wat doet ze het al goed als je bedenkt dat ze nooit huishond was en jaren in asiel zat en inmiddels 8-9 jaar oud is. Saapke is al zindelijk en ontlast zich ook prima aan de lijn. Mee op een landelijke wandeling is voor haar echt genieten. Ze is een rustige hond die zelden blaft. Ze kan na gewenning even alleen zijn maar er zijn wel andere honden nabij. Als Saapke lang gelegen heeft dan is ze wat stijf en loopt ze wat moeizamer en daarom krijgt ze nu wat rimadyl en heeft ze geen last meer. Ze is geen hond die kilometers moet maken maar kan prima mee wandelen en kan op het speelveld ook rennen en dartel dansend schudden met een knuffelbeest in haar bek. Ze trok zich de eerste dagen erg op aan Tjitske met wie ze twee jaar lang de kennel deelde, maar we plaatsen haar liever niet bij zo een energieke wildebras. Saapke zoekt een wat rustiger huishouden en wandelomgeving en een andere rustige hond kan wel een plus zijn.
Saapke heeft zo ontzettend veel liefde te geven, maar niemand die haar ziet. Precies een hond waar stichting Esperanza Hoop voor Honden zich voor inzet. Na 3,5 jaar Spaans asiel gaan we nu in Nederland ons uiterste best doen voor een gouden plekje. De open dag zal best heel spannend zijn, maar ze heeft gelukkig Tjitske en haar andere vriendjes. Er wordt al jaren over dit bescheiden lieve meisje heen gekeken en misschien is de open dag wel juist haar kans. Saapke betekent overwinning en wat heeft dit meisje al veel overwonnen. Nu nog als beloning een gouden mandje voor deze schat vinden. Wat ben ik blij dat ze nu hier is. Deze heerlijke orenwasser verdient een topplekje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten