Brown mocht in augustus stoppen met de allopurinol. Haar leish was duidelijk slapende. Echter omdat Casata de nodige stress voor Brown gaf en stress juist een trigger kan zijn om de leish te doen oplaaien was ik door gegaan met de allopurinol denkende dat het maar voor enkele weken nog extra was. Eind november was de pot leeg en omdat allopurinol toch doorwerkt in de urine en dat niet echt helpt bij een hond met zindelijkheid issues heb ik besloten om te kijken of ze goed zou reageren op de rust compositum poeder dat ik van de baasjes van de overleden Tommy gehad had.
Best spannend maar het lijkt goed te werken want Brown is nog steeds in de nachten droog in haar bench. Eventueel bezinksel zal afgelopen maand neem ik aan ook wel uit de urine verdwenen zijn. Helaas gaat het overdag nog regelmatig mis. Zowel los lopend in huis als bij het in de bench zitten met voeren wat met de huidige roedel toch best wel wat tijd kost door medicatie van diverse honden en een langzame eter als Kito die in de gang eet en dat is toch de doorloop naar buiten. Dat is voor een enthousiaste opgewonden Brown in de bench gewoon vaak net even te lang. Op zich kan ze prima alleen zijn en dan gaat het eigenlijk ook prima met droog blijven in de bench. Komende weken is er natuurlijk ook vuurwerkgeknal en de regen helpt ook vaak niet mee om Brown het modderige veldje waar gewoon het gras onder water staat op te krijgen. Ik heb echter goede hoop dat het in het nieuwe jaar ook overdag beter zal kunnen gaan.
Ze is thans bezig achter Nilsson aan te rennen die zijn gekke 5 minuten heeft. Dolle pret.
Wandelen is nog altijd haar passie en we hopen op iemand met een groot hart die er gewoon dagelijks lekker met haar op uit wil trekken. Dan zal ze gewoon ook beter uitgeplast zijn en ook beter haar energie kwijt kunnen want hoewel ouder is ze gewoon heel actief en energiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten