Sinds half januari had Bo-Ghy neusbloedingen uit de linkerneus die afgelopen week toenamen. Het ademen was al langer afwijkend waardoor het al in de planning stond naar de dierenarts te gaan. Hij voelt zich naar en is in de nacht steeds op en wil of eruit plassen, poepen en ingeslikt slijm (hij kwijlt ook veel) overgeven of wil knuffels en steun omdat hij zich naar voelt. Ik was erg blij dat Michiel en Dirkje van Stichting Esperanza Hoop voor Honden met Bo-Ghy naar de specialist wilden gaan. Hij kent hen goed en vertrouwd hen. Ging dus ook probleemloos mee.
De betrokken arts zou zijn best doen zoveel mogelijk onderzoek te doen opdat er eerste antwoorden zouden komen. Helaas liet de CT scan geen twijfel. Bo-Ghy heeft een tumor hoog in zijn neus die al aan het uitstulpen is in de voorhoofd en bijholtes en ook de andere kant op zijn neusgat uit. Eerdaags zal het vermoedelijk zover gegroeid zijn dat het zichtbaar wordt in zijn neusgat. Zijn neusbeen is aangetast net als het tussenschot en het gaat richting de schedel. Oogkas nog niet aangetast maar wel dus al de traanbuis in verdrukking. Als het 3e ooglid zichtbaar gaat worden is het een teken dat het ook daar mis gaat en dat kan nare druk op het oog gaan geven. Bij de scopie was in het andere neusgat al een hematoom te zien die vermoedelijk snel gaat doorbreken en dat zou betekenen dat hij rechts ook gaat bloeden. Vermoedelijk is dat laatste wel het meest zorgelijke. Hij heeft het nu al zo moeilijk met ademen waardoor hij in nacht slecht slaapt en uit 2 neusgaten niet meer kunnen ademen is zwaar. Volgens de arts laat de CT scan wel zien dat hij echt zich vele malen zieker moet voelen dan hij zich van buiten toont want echt overal zat alles al gevuld met tumorweefsel. Er wordt nog gekeken door radioloog en er komt over een week nog uitslag biopten maar de prognose is zeer slecht. Ik hoop dat er nog wat doorstroming hier komt en Bo-Ghy nog even lekker kan verwennen en kan laten genieten van wandelingetjes e.d. Hoewel ik er serieus rekening mee hield en ook blij ben dat er nu antwoorden zijn is het heftig nieuws wat hard aan kwam gister.
En dan vandaag weer spannend. Mamba voor gebit. Ze wachtte al 2 maanden en ik was te blij dat het eindelijk kon dus je wilt het niet afzeggen. Maar bij een 15 jaar oud hondje met haar hart, nier en schildklierproblematiek is toch spannend. Ze zou aangepaste narcose krijgen en gelukkig is alles goed gegaan. Slechts 2 kleine ondervoortandjes moet ze missen en gebit schoon gemaakt maar niet echt bijzonderheden. Blij dat we het achter de rug hebben en ook voor Mamba geldt dat ik samen met haar nog even hoop te genieten want hoewel ze zich nu met een schoon gebit vast wat beter zal voelen blijft de rest van de problematiek. Medicatie helpt wel maar neemt de oorzaak niet weg en hoewel ze gelukkig steeds meer kan genieten is het echt een oudje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten