zondag 27 september 2020

nieuwe honden aangekomen

Vrijdag heel vroeg zijn de honden opgehaald door de transporteur. En gister zijn de nieuwe opvanghonden na een lange reis goed aangekomen.Elma zat vanaf pup in het asiel maar is opgegroeid met haar nestgenoten en andere pups en blijkt bang voor de honden hier. Naar mensen heel open en ze zoekt steun. Stukje bij beetje went ze in de roedel. De kleine meisjes knuffelig en open. De jongens Reyie, Tango en Gopher die vinden het gewoon super leuk en spelen wat af.Ze hebben allemaal goed geslapen en  vanochtend kreeg Lisboa al meteen bezoek. ​Dit vrolijke blije meisje was in Spanje mager op de straat gevonden door een Portugese meneer en na een paar maanden asiel nu dus maar heel kort hier. Want Nathasja en haar gezin hadden na het verdrietige overlijden van hun hond Binkie (ooit in 2008 door mij bemiddeld maar zat niet hier in opvang) weer plek in huis en hart voor een nieuw rescue hondje. Lisboa heet nu Daisy en danst door het huis en vindt iedereen in het gezin geweldig. Loopt blij mee aan de lijn en wist na de eerste wandeling al meteen wat haar huisje was. Heel veel geluk Lisboa-Daisy!​Gosse heette in het asiel Golum vermoedelijk omdat hij zeer verwaarloosd (gevonden) binnen kwam. Hij had een oude breuk in zijn achterpoot en na een jaar asiel is besloten om deze poot die nutteloos was te amputeren. Dat bracht een voordeel. Hij mocht toen even voor herstel in opvang in Spanje en zodoende kwam naar voren wat een geweldig lief en sociaal hondje hij is. ​We lieten hem komen en vonden al vooraf een liefdevol thuis voor hem. Dus vandaag mocht ook Gosse al door en heet nu Swayze. Veel geluk Gosse-Swayze!

donderdag 24 september 2020

Brisa getrimd

De trimster heeft weer broddelwerk afgeleverd dus Brisa ziet er niet echt netjes uit.😳
Maar het begon ondanks regelmatig borstelen met het nattere weer nu toch te klitten aan haar achterpoten en te vervilten op de kont en ook op andere plekken steeds meer ondervacht dat gewoon niet goed uit te borstelen was. Smoes is dat de tondeuze na 9 jaar aan vervanging toe lijkt te zijn, maar de waarheid is dat ik gewoon ook heel slecht een coupe kan trimmen. Maar ach Brisa is weer schoon en de klitten zijn lekker weg dat moet vast goed voelen. Brisa heeft dagelijks reacties dus je denkt maar steeds dat ze snel moet kunnen plaatsen maar ondertussen was het wel weer lang geworden. Nuja als er adoptanten binnenkort komen dan moeten ze maar even met haar langs een echt trimster en haar lekker kort laten halen. Nu wel haar mooie zwierige staartje kunnen behouden. Die is zonder klitten en wilde ik niet kort scheren. Brisa vindt dat gesol en stilstaan maar niks maar is geloof ik toch stiekem wel blij dat ze de klitten niet meer heeft. Ondertussen werden in Spanje de traces papieren gehaald, kleine Willeke nog een keer gewassen en werden er tuigjes gepast om aan te doen voor de grote reis. Morgen vertrekken ze en vanaf zaterdagmiddag hier dus even hectisch en druk. Maar 4 van de 8 honden hebben gelukkig al huisjes in zicht en kunnen hopelijk bij positieve kennismaking snel door naar een eigen huisje.

maandag 21 september 2020

koekjes

De hondenkoekjes waren op en de roedel kreeg restantje brokjes als snoep.Dat kon niet vond Nathasja en zo kon ik onder toezicht van Snowy vandaag een pakket vol met hondenkoekjes openen. Uiteraard inmiddels de eerste koekjes al uitgedeeld tot blijdschap van de honden hier. Maar het is veel dus dierendag gaan we vast er wel mee halen. Dank je wel Nathasja!

zaterdag 19 september 2020

Met Brisa naar speelochtend

Eerste berichten van Jack heel goed. Ze zijn zo blij met hem en wat is dat een warm gevoel. Vanochtend was er speelochtend, maar omdat het veld voortaan op zaterdag verhuurd gaat worden, zou het voorlopig de laatste keer zijn. Ik wilde juist daarom toch erg graag gaan, omdat het gezellig is met de andere hondenliefhebbers. Ik heb er voor gekozen er stiekem uit te sneaken met Brisa opdat Pirate hopelijk dacht dat ik even boodschappen doen was omdat de rest roedel gewoon thuis was. Pirate heeft zoals altijd wel zitten scheuren aan kleedje maar ikzelf kon toch even heel ontspannen weg zo met Brisa. ​Brisa vond auto wat gek zonder andere honden nabij en blafte onderweg, maar op het speelveld zelf heel ontspannen rondstruinen. De honden werden steeds gedag gezegd en even besnuffeld maar het waren al meest grotere honden waar ze niet snel mee zal spelen. Echter daarnaast had ik al opgemerkt dat nu Brisa hier langer dan 3 maanden zit en gehecht is dat ze op eigen roedel gericht is en met vreemde honden niet meer wil spelen. Nu was de roedel thuis maar ook zonder de roedel dus niet. Terwijl ze hier in de roedel zo een speelmaatje mist. Deste belangrijker dat we toch blijven kijken naar een huis waar reeds een speels hondenmaatje aanwezig is.
Volgend weekend komen er nieuwe honden in de opvang en hopelijk zitten daar speelmaatjes bij voor Brisa. Blijft natuurlijk hopen dat Brisa dan niet weer hier zonder speelmaatjes achterblijft maar zelf juist plaatst. De nieuwe honden komen uit Spanje. Zowiezo hebben we voor 2 al adoptanten en wilden we 4 honden laten komen in september. Echter alle transporten zaten vol. Gekeken naar oktober en ook daar zitten alle transport al vol. Toen 1 van de rijders die dus al vol zat, honden bij het asiel van Conny kwam halen en ervan hoorde bood hij heel lief aan dan een extra transport te doen naar ons. Dat is meer dan geweldig natuurlijk. Maar ja het was extra en zijn auto loopt niet op water dus dan waren er eigenlijk toch 8-11 honden nodig om het rendabel te maken. 11 honden werd me echter te gortig en we hebben nu gister afgesproken 8 honden en dan een iets hoger transportbedrag per hond. In mei hadden we ook zulke aantallen met de corona transport maar hadden we vooraf voor de meeste honden al baasjes en nu hebben we heel snel een keuze gemaakt maar nog helemaal geen baasjes kunnen zoeken. Plus dat het honden moesten zijn die reisklaar waren en de "schattige snel weg" honden waren al gereserveerd voor Duitsland dus die extra erbij kiezen was niet mogelijk. Het zijn dus meest weer langzitters of honden die het hard nodig hebben geworden. Wat ook mee speelt is dat we verwachten dat vanaf oktober door lockdowns en strengere regels er weinig transporten meer zullen zijn en dat we blij mogen zijn dat we dit jaar uberhaupt nog wat honden weg krijgen. En dan kijk je toch naar honden die het het hardste nodig hebben, want daar ben ik immers voor gaan opvangen. Vanavond en morgen ga ik hard doorwerken om ze online te zetten want mogelijk kan ik dan aanvragen die voor de huidige opvangers afketsen omdat die een stapje te ver zijn op de nieuwe honden wijzen. Dit jaar geen open dag wat extra promotie oplevert rond dierendag en veel onzekerheid hoe het gaat lopen met de adopties. Toch een goed gevoel dat we een transport hebben en ik verheug me op de 8 die gaan komen.

donderdag 17 september 2020

rust zacht Max

Max en Beer, twee honden die in 2014 hier in opvang kwamen. Een herder en een berghond. Door Ingrid en Peter in een veld ontredderd gevonden nadat ze op onbekend terrein gedumpt waren en wachten op hun baasje die niet meer kwam. Beiden vonden apart van elkaar geweldig lieve baasjes. In juni 2020 berichtte ik dat Beer vrij plots aan een inwendige bloeding door een tumor in de milt is ingeslapen. En nu onverwacht ook Max die bij zijn adoptanten de laatste maanden kampte met problemen met bewegen door een ongeneeslijke aandoening in de wervelkolom DM. De laatste weken ging het slecht. Pijnstilling hielp niet meer voldoende en Max die typisch herder de baasjes en bazinnetjes graag voor de voeten liep kon het letterlijk niet meer bijbenen. Zijn achterpoten deden het niet meer. Hij zag af en ze hebben het verdrietige besluit genomen om na nog even verwennen hem vandaag te laten gaan.Hij is zo geliefd geweest. En heeft onverwaardelijk zijn liefde gegeven. Hier ligt hij op een oudere foto lekker met de dochter. Maar als je geliefde dier zo pijn heeft en zo graag wil maar je ziet dat hij gewoon niet meer kan, dan is het enige wat je nog voor hem kunt doen hem zijn rust geven. Rust zacht Max!

heel veel geluk Jack!

​Wat fijn toch dat er mensen zijn die ook een ouder hondje nog even een paar jaar geluk willen geven. Ze hebben hiervoor ook al twee keer een Jack Russel gehad en kennen het karakter. Behalve wandelen zal Jack ook mee mogen in de fietsmand en in de auto en dat zal hij vast super gezellig vinden. Heel veel geluk manneke!

woensdag 16 september 2020

Jack krijgt morgen bezoek

​Vandaag de laatste wandelingen met Jack gemaakt. Zijn tas is gepakt. Morgenvroeg nog wat laatste dingen erbij en dan vol spanning wachten of de adoptanten hem in het echt ook zien zitten. Hier nog even een foto van vandaag. Ik kan echt zeggen wat een verschil. Mijn werk zit erop Jack, een nieuw hondje heeft me weer nodig. Maar wat heb ik van je genoten en wat zal ik je gaan missen! Morgen om half tien duimen voor deze schat!

maandag 14 september 2020

kort bezoekje Michiel en Dirkje

 Michiel en Dirkje kwamen langs en hadden onderweg wat spullen opgehaald. Nu weer kleedjes en een zak voer van Darf dat o.a. Snoopy mag opeten. ​Helemaal ben ik blij met de kadootjes die er onverwacht bij zaten zoals boeken van Catrinus en deze prachtige bellenplant. Dank voor de fuchsia Attje!Michiel en Dirkje hebben nog even een socialisatie rondje met Snowy en Snoopy gemaakt en Jack voor wie ze vanmiddag op huisbezoek zijn geweest mocht ook mee. Huisbezoek is positief en waarschijnlijk krijgt Jack donderdag bezoek.Verder vandaag genoten van het lekkere nazomerweer. Je ziet dat mooi weer hondjes zoals Paulina zo genieten van het zonnetje. Ook een hele tijd met mijn oudje Mamba op schoot gezeten in de zon.

zondag 13 september 2020

Jack gereserveerd

​Ongemerkt zit Snoopy hier ook al langer dan drie maanden en is daarmee tot langzitter. Jack zit hier ondertussen ook 2,5 maand, maar het ziet eruit dat hij gelukkig geen langzitter gaan worden want er hebben zich dit weekend lieve mensen gemeld die hem graag willen adopteren. Morgen huisbezoek en dan waarschijnlijk donderdag kennismaken. Spannend weer. Zo blij voor dit lieve manneke.

vrijdag 11 september 2020

rust zacht Lizzy

​Lizzy en haar hoogbejaarde vrouwtje hadden zo een pret en genoten elke dag weer van elkaar. Helaas bleken de tumoren terug te komen en haar hartje vergroot en dat maakte het al zorgelijk hoe lang ze nog van elkaar konden genieten. Vanmiddag kwam echter totaal onverwacht het nieuws dat ze Lizzy hebben moeten laten gaan. Ze was plots heel ziek geworden. Bleek nierfalen te zijn en in combinatie met haar vergrote hart konden de dierenarts haar nieren niet meer opkrikken en is het vreselijk moeilijke besluit genomen om Lizzy niet verder te laten lijden. Driekwart jaar heeft Lizzy met volle teugen genoten en alle liefde gekend van haar vrouwtje maar ook van haar dochter die er bijna dagelijks even was. We zijn dankbaar dat Lizzy nog zo een zalig pensioen gehad heeft maar zo verdrietig dat het zo kort is geweest.

woensdag 9 september 2020

voer voor de meisjes

Paulina en Fenna zetten best snel aan. Daarbij reageert Paulina haar vacht op bepaalde kleurstoffen en verdraagt ze niet alles. Ze moeten eigenlijk light voer maar dat was al geruime tijd op en ik gaf ze maar senioren voer wat op zich niet slecht is, maar zo oud zijn ze niet. Echter dankzij financiele steun geld voor extra voer dus na vorige week speciaal voer voor Jack kon ik nu een speciale zak light voer voor Paulina en Fenna kopen. Ken dit merk niet maar uit de beschrijving moet het vooral voor Paulina perfect voer zijn. Ze lusten gelukkig alles wel en hebben altijd goede ontlasting maar het is vooral spannend van worden ze hier niet dik op zonder ze op een hongerdieet te moeten zetten.

maandag 7 september 2020

kort bezoekje van Paco aka Jonas 2011

​In november 2011 had ik Jonas in de opvang. Als zwart klein middelmaatje met kort staartje zat hij onzichtbaar in het megagrote asiel van Peter Koekebakker. Op voorspraak van Anne-marie kwam hij hier in de opvang. Een maand later vond hij een fijn thuis. Nu zo'n 9 jaar later kwam hij even op bezoek. Zijn vrouwtje vertelde me zo een gouden hondje van karakter krijg ik nooit meer. En ondanks dat hij toch al 13-15 jaar oud moet zijn is hij topfit en heeft ze met hem afgesproken dat hij zeker 18 jaar oud moet gaan worden. Heerlijk dat ik toen zo een verschil voor dit manneke heb kunnen maken die, omdat hij nu eenmaal niet direct het uiterlijk heeft waar mensen direct verliefd op worden, juist door opvang kon laten zien wat een gouden karakter hij heeft. Of hij me echt herkende weet ik niet maar het was nog net zo een lieverd als toen. En het is heerlijk dat er mensen zijn die het uiterlijk niet belangrijk vinden maar gewoon dol zijn op hun lieve hond. En lief dat is ie!

zondag 6 september 2020

Met Jack even er op uit

Vandaag van Jack maar wat nieuwe foto's en vooral een nieuw wandelfimpje gemaakt want de vorige was van 17 juli.En hij is nu zoveel witter en fitter. Nog steeds een blijblij want genieten doet Jack nog steeds, al gaat ie het wandelen wel als normaler zien langs de straat. Maar zo even samen er op uit dat vindt Jack iets om nog steeds heel blij van te worden. Hij gaat ook super makkelijk mee in de auto en is gewoon blij dat we iets samen ondernemen.

zaterdag 5 september 2020

Wat een verschil!

Ik had een reactie voor Snowy van een dame uit Assen. Niet slecht maar voor mijn gevoel teveel prikkels in de wijk en geen rustige woon en wandelomgeving voor een hond als Snowy die snel bang is op onverwachte prikkels, geluiden, kinderen en vreemde honden. De dame hield aan en ik ging twijfelen want tja ik wil Snowy wel heel graag plaatsen en misschien overschatte ik het. Dus planning omgegooid en Snowy meegenomen en zelf een rondje daar gelopen. Al toen ik wijk inreed begon Snowy sneu te piepen. Duidelijk niet blij. Ik liep de wijk door met een ongelukkige Snowy die zelfs op een pad langs het kanaal enkel op haar hoede was voor alle geluiden die ze in de huizen en tuinen aan de rand met de groenstrook hoorde. Ik dacht dat ze het zou ondergaan en hoopte het tegendeel dat Snowy misschien daar best kon aarden. Het was echter juist veel erger dan ik dacht en ondanks keurig poepen en plassen was het gewoon zielig. Uiteindelijk een Snowy met schuim op de bek na 40 minuten terug gezet in de auto en naar huis. Nog nooit heb ik haar zo blij gezien dat ze thuis was. Op een iets rustiger pad een stukje film gemaakt, voor de rest was fotos en film niet goed mogelijk. Maar dit filmpje geeft de stress en onrust al goed weer. Volgende ochtend ook planning omgegooid en Snowy mee in auto voor landelijke wandeling. Gelukkig sprong ze blij in de auto, dus daar geen negatieve associatie op gekregen. En dat ze blij was met wandelen is wel te zien op het 2e filmpje van bovenstaande video. Niet op video waren zelfs wat dartelele vreugde sprongetjes. Ik voelde me echt schuldig gister, maar tegelijk misschien goed dat ik dit nu zo zelf goed geobserveerd heb en nu echt zeker achter mijn instelling kan staan dat Snowy echt die rustige woon en wandelomgeving nodig heeft. Ze heeft eerder zo in deze stress gewoond en is die stress nu kwijt. En hoewel ze hier verre van ideaal zit in grote roedel is het niet bedoeling haar weer slechter terug te zetten in de omgeving waar ze niet echt zal aarden en het stressemmertje steeds gedurende de dag zal vullen en mogelijk overlopen. Ze was vertrouwd met mij en het is niet een kwestie van wennen. In een vreemde landelijke omgeving stapt ze blij uit de auto. De video laat zo mooi het verschil zien. Is het dan niet redelijk om voor dit meisje die plek te zoeken waar ze gewoon kan zijn zoals op het 2e filmpje? Natuurlijk zal ze bij plaatsing aan nieuwe baasjes en nieuwe ritme en nieuwe woonomgeving moeten wennen. Maar als die omgeving te prikkelrijk is dan is er geen basis. We blijven zoeken. We blijven hopen.

dinsdag 1 september 2020

Ook Snowy verblijft al een jaar in de opvang

​Snowy lief en in veel opzichten makkelijk en opgevoed in de zin van zindelijk en alleen kunnen zijn en niet slopen. Enige wat ze wel graag doet is hoog op de tafel liggen. Overgebleven uit haar Roemeense asiel tijd waarbij je met hoog liggen op een hondenhuisje veilig was voor de grote honden en je niet in de sneeuw lag. Hier misschien ook omdat ze dan ver van de meeste honden af ligt en zich veiliger voelt. En omdat ze naar buiten kan kijken want ze is wel waaks. Haar op de hoede zijn voor mensen en honden die ze niet kent maakt dat je toch een rustige woon en wandelomgeving zoekt met liefst wat landelijker wandelen. Zoals vandaag in de velden. Haar angsten maken haar moeilijk plaatsbaar maar evengoed had ik ook bij haar niet verwacht dat ze hier na een jaar nog zou zitten. Nu al 4 honden bij elkaar die een jaar of langer zitten en dat is precies het aantal wat ik eigenlijk op kan vangen. Doorstroming is zo gewenst. De nieuwe maand is begonnen en de hoop is er weer.

Jack heeft weer te eten

​Ondanks dat Jack laatst de anti-aging creme te pakken had is hij toch echt een senior. Nu hij op goed gewicht terug is en zijn voer op was is het tijd om over te schakelen op seniorenvoer. Omdat hij het op dit voer goed lijkt te doen van hetzelfde voer de seniorenbrok gekocht en meteen maar een grote zak. Er zit op zich namelijk weinig verschil in de ingredienten lijst enkel in de verhoudingen. Ik ga er vanuit dat hij het hier ook goed op gaat doen. Ik heb wel van andere merken seniorenvoeding liggen, maar hij reageerde al bij mengen met diaree en dan beter op bijna hetzelfde voer houden en niet verder gaan zoeken wat goed valt.