Eindelijk lukte het weer om met Whoopi naar achter te rijden. Stukje fietspad. Enige plek waar ik haar nog los durfde te laten.
Heen op fietspad ging het leuk. Tot Whoopi inene zelf besloot om te keren. En vervolgens ook nog eens steeds het gras in dook en uiteindelijk op een moment dat ik net te laat was ipv van een rondje naar rechts te draaien rechtsaf dwarsdoor de brandnetels de sloot in dook. Nu staat daar altijd weinig water en nu helemaal weinig door de droge periode, maar het is heel schuin dus ze maakte in volle vaart een aardige smak. Ze heeft aan haar tuig een handvat waaraan ik haar in het verleden wel meer een sloot uit gevist heb en nu dus ook (mijn stok is heel handig voor dit soort zaken). Maar de wandeling eindigde toch wel met een wat zielig hondje. Ze liep nog even los maar kreeg het weer op haar heupen en ik was blij dat ze zich in het hogere gras vastliep en ik haar kon pakken. Maar ja ze is nog even eruit geweest en heen wel dus een blij hondje dat genoot. Thuis wassen wat nu ook echt een drama is. Hopelijk is de wandeling voor haar toch een plus geweest. Toch even er nog uit. Ze is toch beter met wandelen dan thuis waar ze erg in het rondjes draaien vast zit. Ik realiseer me dat het afcheid nu echt nadert.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten