Stresspunt 1
Voor Cuca dachten we eind vorig jaar aan alle voorwaarden voldaan te hebben en al het papierwerk en de financiele kant leek geregeld maar in plaats van een mail met datum wanneer ze kon komen, kwam er maandag een mail dat ze wilden dat Cuca weer naar de dierenarts ging voor verwijdering van de kleine mamatumor en thoraxfotos. Ik kon wel janken. Weer die stress van naar de dierenarts. Stress voor Cuca, stress voor mij (want bijtrisico daar is groot) en nadien nog lang stress roedel door een Cuca die nog 2 weken lang stuitert van de adrenaline. En weer onder narcose. Vorige keer was dat al zo moeilijk en moesten ze bij spuiten om haar echt onder zeil te krijgen. Dat kon toch niet gezond zijn. Doorgemaild naar mijn dierenarts die meteen zei daar fel op tegen te zijn om Cuca alweer in zo een korte tijd vol stress onder narcose te brengen wat gezien haar hartruis in haar opinie gewoon een te groot risico was. Dus padstelling. Narcose was dus op dit moment geen optie. Hier blijven is geen optie. En dus nu inene misschien ook geen plek meer bij Dierenthuis. Gemaild en nogmaals verzocht of hun dierenarts contact kon hebben met mijn dierenarts. Na 2 dagen vol stress en niet slapen maar malen van de zorgen inene plots bericht dat Cuca wel welkom is. En inmiddels ook de datum 18 januari mag ze komen. Ik heb gehuild van blijdschap. Ondanks haar ouderdoms kwaaltjes heeft Cuca zoveel plezier in haar leven als ze knuffels krijgt of mag wandelen en ik gun haar nog een fijn pensioen. Nog even twee weken stress hier en ongetwijfeld na verkassen nog weer 2 weken stress voor Cuca om aan haar nieuwe omgeving te wennen maar dan hoop ik dat ze eindelijk echt mag ontstressen en gewoon enkel zal genieten.
Stresspunt 2
Pol is een vrolijk pupje die hard kan rennen en lekker kan spelen in de tuin. Hij liep inene mank. Okay dat heb je wel eens, zeker met de jongere honden en omdat hij later weer gewoon liep geen zorgen. Later weer mank. Voelen maar niets te voelen. Hij liep vervolgens weer op al zijn poten maar volgende dag weer mank. Het leek bij het uit zijn mandje of uit de bench stappen te komen. Na de misser met Koos had ik echt zoiets van ik wil weten wat er is. De adoptanten hadden door omstandigheden hun afspraak afgezegd dus ik kon mooi naar de dierenarts. Die ook voelen maar nee het was niet de knietjes. Het leek wel uit de heup te komen. Maar hoewel ze links in de heup was speling had was het de rechterpoot die hij omhoog hield en daar zat de heup goed vast. Advies naar hoofdkantoor voor rontgen. Dus 2e keer met Pol naar dierenarts (gelukkig met hem niet een stressvol reisje, meer stressvol voor Cuca die thuis moet blijven). Is er op de rontgen rechts een duidelijke afwijking te zien. Het beeld wat past bij Calvé Legg Perthes. Advies operatie maar ze vond het geen operatie om zelf te doen. Dus kijken naar een orthopeed. Contact met de stichting. Druk bellen met diverse specialisten hoe het zat met wachtlijsten en kosten. Weer overleg met de stichting. De orthopeden zijn natuurlijk goed en ervaren maar de tarieven zo hoog dat het gewoon niet op te hikken was voor de stichting. Nu een dierenarts gevonden die heel ervaren is met operaties aan de achterpoten maar verder geen officieel orthopeed is en gewone dierenarts praktijk tarieven hanteert.
Pol moet wel nog even geduld hebben tot 25 januari maar de specialisten hadden vermoedelijk eerder langer geduurd. Hij staat nu op pijnstilling en dat lijkt op zich goed te werken. Als het goed is, moet hij direct na de operatie al pijnvrij zijn. Natuurlijk zal de operatie wond wel pijnlijk zijn en hij dus nog wel een tijdje pijnstilling slikken maar in principe mag hij gewoon na operatie bewegen en de poot belasten. Sterker nog geen bench rust maar rustig bewegen opdat hij het bindweefsel gaat aanmaken dat het gemis van het weggehaalde bot moet gaan opvangen. Zeker is alles pas als hij open ligt en geopereerd wordt maar de prognose dat hij daarna een gewoon leven kan leiden is heel goed. Wat helemaal geweldig is dat de adoptanten meteen tegen de stichting gezegd hebben dat Pol al in hun hart zat en hij gewoon na operatie mag komen. Ze hebben al spulletjes voor hem gekocht en hij zal meer dan welkom zijn.
Gepoogd wat leuke fotos te maken maar als zijn opstartproblemen voorbij zijn dan is Pol een beweeglijk manneke dus de meeste foto's waren bewogen 😄Stresspunt 3Mail van adoptanten Puddy die bij dierenarts geweest waren en hij had waarschijnlijk suikerziekte en dan wilden ze hem niet meer hebben. Grote schrik en ook niet snappen want hier geen verdenking suiker want hij dronk eerste dagen juist weinig. Onderhand met al die honden die naar dierenartsen moeten begin je ook aan jezelf te twijfelen. Gelukkig na een extra bezoek dierenarts met urine bleek alles goed. Geen suiker en hij is vrolijk en blij en mag gelukkig wel blijven. Wel zou het kunnen zijn dat zijn nieren minder goed functioneren. Dat zou gezien zijn voorgeschiedenis wel best kunnen want naast gebrek aan eten zal hij ook ongetwijfeld tijden geen water gehad hebben en wie weet wat dat doet met organen op de lange termijn. Ik hoop echter dat hij nog vele jaren in redelijk goede gezondheid mag rondhuppelen en genieten.
dan onverwacht en verdrietig:
Paquita afgezegd op de dag dat ze zouden komen. Geen reden en een wat vreemde mail waardoor ik idee heb dat ze met meerdere honden tegelijk bezig zijn geweest en misschien al een hond hadden en alle andere keuzes aan het afmailen waren. 2e afzegging voor Paquita. Ook van andere opvang hoor je afzeggingen of gewoon zelfs niet op komen dagen. 
Paquita is echt geweldig. De mensen weten niet wat ze mislopen. Je probeert jezelf maar voor te houden dat die mensen haar ook niet waard zijn. Evengoed is ze steeds gereserveerd geweest in de gunstige adoptie tijd en nu dus weer vrij maar helaas is het nu weer terug rustig met adopties. Ervaring is een opleving kerst en oud en nieuw en dan een dip weer tot maart het weer zachter wordt. irritant en duur en tijdrovend: na 2 jaar gezeur met KVVvoer nu vooral in laatste jaar echt problemen dat het bestelde voer er telkens niet is. Voer halen en maar voor een week meekrijgen en dan vaak ook niet eens het geplande voer. En de laatste maanden steeds puzzelen en regelmatig gewoon geen voer in huis hebben voor Bo-Ghy en Whoopi die veel niet mogen hebben. Op tijd besteld maar gewoon niet gekregen ondanks beloftes. En de laatste 2 maanden steeds naar tuincentrum racen waar ze gelukkig tegenwoordig ook vriesvoer verkopen maar het wordt zo wel duur en soms net het verkeerde voer dan wat BG en Whoopi zouden moeten krijgen. Plus gewoon megastress dat ik net voor de kerstdagen ondanks de beloftes dus weer geen vers vleesvoeding had gekregen terwijl ik nieuwe opvanghonden ook regelmatig lamrijst geef als ze wat darmprobleempjes hebben en ook dat dus niet ik huis had. Gelukkig hadden de opvangers goede ontlasting en was dat niet echt een probleem. Ik had wel nog wat brok en verder heel veel snoep en kauwies dus we kwamen de dagen wel door. En het geluk dat ik 31 december van Ingrid een donatie vers vleesvoeding gehad waardoor we even lucht kregen maar het was bedoeld voor de opvanghonden en niet om ook eigen honden van te voeren dus daar baal ik wel van want ik wilde het echt apart voor de opvanghonden houden. Daarom vandaag weer naar tuincentrum die erg blij zijn met mij want hupla voor euro 100 voer en dat is dan voor anderhalve week voor de eigen honden. Ik was al bezig met een andere verkoper maar dat lijkt te onzeker. Goedkoop maar grote kans dat ik weer voor hooguit een weekje voer rijd en kan enkel in middag gehaald en daar ben ik niet mobiel genoeg voor. Ik moet toch gaan zoeken op internet naar een webshop. Mogelijk dan gewoon levering aan huis en gewoon keurig krijgen wat je bestelt. En dan meteen een vriezer vol en niet 1 lade.
Maar dan zie je zo een mandje vol liefde liggen en dan voel je je weer een rijk en gelukkig mens!Er gloren weer lichtpuntjes en hopelijk gaat 2017 weer een prachtig jaar worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten